Eolifono

Haizearen makina (1900 ingurukoa) Alemaniako Konzerthaus, Ravensburgen.
Egungo haizearen makina Ralph Vaughan Williamsen Sinfonia Antartican erabilitakoa, 2013an.

Eolifono, edo Haizearen makina, musika tresna bat da.[1] Haren bidez haizearen soinua imitatu egiten da. Askotan kotoizko oihalez estalitako danborra izaten da; danborra biratu egiten dutenean haizearen soinua sortzen du.

Eolifonoa erabiltzen duten lanak

Musikagile batzuek, batez ere barroko garaikoek, horrelako tramankuluak erabili izan dituzte haien lanetan. Hona hemen batzuk.

  • Gioachino Rossini: Il barbiere di Siviglia
  • Richard Strauss: On Kixote, Eine Alpensinfonie, Die ägyptische Helena, Die Frau ohne Schatten
  • Richard Wagner: Der fliegende Holländer
  • Ralph Vaughan Williams: Sinfonia antartica
  • Ferde Grofé: Grand Canyon Suite
  • Olivier Messiaen: Des canyons aux étoiles…, Saint François d'Assise eta Éclairs sur l'au-delà…
  • Maurice Ravel: Daphnis et Chloé, L'enfant et les sortilèges
  • Giacomo Puccini: La fanciulla del West
  • Benjamin Britten: Noye's Fludde
  • Michael Tippett: Symphony n. 4
  • Jerry Goldsmith: The Blue Max
  • Philip Sparke: Music Of The Spheres
  • Roger Cichy: First Flights
  • Jean-Philippe Rameau: Les Boréades
  • Fazıl Say: Symphony No 3 Universe
  • Carl Orff: De temporum fine Comoedia, Oedipus Der Tyrann, Der Mond, Ein Osterspiel, Ludus de Nato Infante Mirificus

Erreferentziak

  1. https://dictionary.onmusic.org/terms/5119-eolifono

Kanpo estekak

  • Eolifono baten erabilera Youtubeko bideoan.
Autoritate kontrola
  • Wikimedia proiektuak
  • Wd Datuak: Q290688
  • Commonscat Multimedia: Wind machine / Q290688

  • Wd Datuak: Q290688
  • Commonscat Multimedia: Wind machine / Q290688