Bukayo Saka

Bukayo Saka
Bukayo Saka
Persoonlijke informatie
Volledige naam Bukayo Ayoyinka Saka
Geboortedatum 5 september 2001
Geboorteplaats Londen, Vlag van Engeland Engeland
Lengte 178 cm
Been Links
Positie Aanvaller
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Engeland Arsenal
Rugnummer 7
Contract tot 30 juni 2027
Jeugd
Vlag van Engeland Arsenal
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2018– Vlag van Engeland Arsenal 161(44)
Interlands **
2016–2017
2017–2018
2018
2018–2019
2020
2020–
Vlag van Engeland Engeland –16
Vlag van Engeland Engeland –17
Vlag van Engeland Engeland –18
Vlag van Engeland Engeland –19
Vlag van Engeland Engeland –21
Vlag van Engeland Engeland
6(1)
9(1)
5(1)
10(4)
1(0)
30(11)

* Bijgewerkt op 6 november 2023
** Bijgewerkt op 6 november 2023
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Bukayo Ayoyinka Saka[1] (Londen, 5 september 2001) is een Engels voetballer die doorgaans als vleugelspeler, linksback of middenvelder speelt. Hij stroomde in 2018 door vanuit de jeugd van Arsenal.[2] Saka debuteerde in 2020 in het Engels voetbalelftal, waarmee hij deelnam aan het EK 2020 en WK 2022.

Clubcarrière

Bukayo Saka, die Nigeriaanse ouders heeft,[3] speelde in de jeugd van Arsenal. Daar maakte hij zijn debuut in de UEFA Europa League op 29 november 2018, in de met 0–3 gewonnen uitwedstrijd tegen Vorskla Poltava. Hij kwam in het veld in de 68e minuut voor Aaron Ramsey. Op 13 december 2018 stond Saka voor het eerst in de basiself, bij zijn thuisdebuut tegen FK Qarabağ in de Europa League (1–0). Op 1 januari 2019 maakte hij zijn debuut in de Premier League, in de met 4-1 gewonnen thuiswedstrijd tegen Fulham. Hij kwam in de 83e minuut in het veld voor Alex Iwobi. Hierdoor werd hij de eerste speler geboren in 21e eeuw die minuten heeft gemaakt in de Premier League.[4] Saka zat in de wedstrijdselectie voor de tegen Chelsea FC verloren Europa League-finale, maar kwam in de finale niet in actie.

Op 19 september 2019 maakte Saka zijn eerste doelpunt in het profvoetbal, bij een 0–3 zege op Eintracht Frankfurt in de Europa League. Drie dagen later startte hij voor het eerst in de Premier League, thuis tegen Aston Villa. Bij de rust werd hij vervangen door Calum Chambers. Later ontwikkelde Saka zich tot de vaste linksachter bij Arsenal na blessures van Sead Kolašinac en Kieran Tierney. Op 1 juli 2020 werd bekend dat Saka zijn contract bij Arsenal verlengde.[5] Op 4 juli 2020 maakte Saka zijn eerste competitietreffer, bij een 0–2 zege op Wolverhampton Wanderers. Op 1 augustus 2020 won Arsenal de finale van de FA Cup van Chelsea FC, maar Saka kwam die dag niet in actie. In het seizoen 2019/20 scoorde hij vier keer en werd hij de eerste tiener met minstens tien assists in één seizoen sinds Cesc Fàbregas in 2007. Bij de verkiezing van de Speler van het Seizoen bij Arsenal eindigde hij op de derde plaats.[6]

Op 29 augustus 2020 speelde Saka 82 minuten mee in de strijd om de Community Shield, die op strafschoppen werd gewonnen van Liverpool FC. Op 6 maart 2021 speelde Saka zijn vijftigste competitiewedstrijd namens Arsenal op een leeftijd van 19 jaar en 182 dagen. Enkel Fàbregas had ooit een jongere leeftijd bij het bereiken van die mijlpaal.[7] Aan het eind van het seizoen 2020/21 werd Saka verkozen tot Speler van het Seizoen bij Arsenal.[8] In de Premier League werd Saka genomineerd voor de PFA Young Player of the Season Award, maar die prijs werd gewonnen door Phil Foden.[9] Op 30 oktober 2021 speelde hij zijn honderdste competitieduel namens Arsenal, bij een 0–2 winst tegen Leicester City. Alleen Fàbregas deed dat op een jongere leeftijd dan Saka. Voor het seizoen 2021/22 werd Saka na twaalf treffers en zeven assists wederom verkozen tot Speler van het Jaar bij Arsenal.[10] Hij werd genomineerd voor de prijzen Premier League Player of the Season, Premier League Young Player of the Season en PFA Young Player of the Year, maar die prijzen werden gewonnen door Kevin De Bruyne en Foden.[11][12][13]

Statistieken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Europa Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2018/19 Arsenal Vlag van Engeland Premier League 1 0 1 0 2 0 4 0
2019/20 26 1 6 1 6 2 38 4
2020/21 32 5 4 0 9 2 1 0 46 7
2021/22 38 11 5 1 43 12
2022/23 38 14 2 0 8 1 48 15
2023/24 26 13 2 0 6 3 1 0 35 16
Club totaal 161 44 20 2 31 8 2 0 214 54
Carrière totaal 161 44 20 2 31 8 2 0 214 54

Bijgewerkt t/m 6 november 2023.

Interlandcarrière

Saka vertegenwoordigde Engeland in meerdere jeugdelftallen. In 2018 nam hij deel aan het EK onder 17. Engeland werd als gastland in de halve finales op strafschoppen uitgeschakeld door Nederland, ondanks de benutte penalty van Saka.

Saka debuteerde in oktober 2020 voor het Engels elftal, bij een 3–0 oefenzege op Wales. Op 2 juni 2021 scoorde Saka zijn eerste doelpunt voor Engeland, in de 1–0 oefenzege van Engeland op Oostenrijk. Hij behoorde tot de selectie voor het naar 2021 uitgestelde EK 2020. Tijdens dit EK kreeg hij in vier wedstrijden speeltijd. In de groepswedstrijd tegen Tsjechië (1–0 winst) werd hij benoemd tot man van de wedstrijd.[14] In de finale van het toernooi tegen Italië kwam Saka in de zeventigste minuut binnen de lijnen als de vervanger van Kieran Trippier en verloor Engeland in een strafschoppenserie. Saka had nog nooit eerder een penalty genomen in het profvoetbal en miste de beslissende strafschop. Na afloop van de wedstrijd ontving Saka op het internet meerdere racistische haatberichten, welke uitgebreid onderzocht werden door de politie in Engeland.[15] Voor het seizoen 2021/22 werd Saka verkozen tot Speler van het Jaar van de nationale ploeg.[16]

In november 2022 werd Saka door Gareth Southgate opgenomen in de Engelse selectie voor het WK 2022 in Qatar.[17] Hij scoorde twee keer bij Engelands openingswedstrijd van het toernooi, tegen Iran (6–2). Hij maakte ook de 3–0 in de achtste finale tegen Senegal. Engeland werd in de kwartfinale met 2–1 uitgeschakeld door Frankrijk. Saka stond enkel in de laatste groepswedstrijd tegen Wales niet in de basiself.

Saka scoorde op 19 juni 2023 drie keer tijdens een met 7–0 gewonnen kwalificatiewedstrijd voor het EK 2024, thuis tegen Noord-Macedonië. Dat was de eerste keer in zijn carrière dat hij drie doelpunten maakte in één wedstrijd.[18]

Interlands van Bukayo Saka voor Vlag van Engeland Engeland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij Vlag van Engeland Arsenal FC
1. 8 oktober 2020 Vlag van Engeland Engeland – Wales Vlag van Wales 3 – 0 Vriendschappelijke wedstrijd
2. 12 november 2020 Vlag van Engeland Engeland – Ierland Vlag van Ierland 3 – 0
3. 15 november 2020 Vlag van België België – Engeland Vlag van Engeland 2 – 0 Nations League 2020/21
4. 18 november 2020 Vlag van Engeland Engeland – IJsland Vlag van IJsland 4 – 0
5. 2 juni 2021 Vlag van Engeland Engeland – Oostenrijk Vlag van Oostenrijk 1 – 0 Vriendschappelijke wedstrijd Goal 57'
6. 22 juni 2021 Vlag van Tsjechië Tsjechië – Engeland Vlag van Engeland 0 – 1 EK 2020
7. 29 juni 2021 Vlag van Engeland Engeland – Duitsland Vlag van Duitsland 2 – 0
8. 7 juli 2021 Vlag van Engeland Engeland – Denemarken Vlag van Denemarken 2 – 1 n.v.
9. 11 juli 2021 Vlag van Italië Italië – Engeland Vlag van Engeland 1 – 1 n.v.
(3–2 n.s.)
10. 2 september 2021 Vlag van Engeland Engeland – Hongarije Vlag van Hongarije 0 – 4 WK-kwalificatie 2022
11. 5 september 2021 Vlag van Engeland Engeland – Andorra Vlag van Andorra 4 – 0 Goal 85'
12. 9 oktober 2021 Vlag van Andorra Andorra – Engeland Vlag van Engeland 0 – 5 Goal 40'
13. 12 oktober 2021 Vlag van Engeland Engeland – Hongarije Vlag van Hongarije 1 – 1
14. 15 november 2021 Vlag van San Marino San Marino – Engeland Vlag van Engeland 0 – 10 Goal 79'
15. 4 juni 2022 Vlag van Hongarije Hongarije – Engeland Vlag van Engeland 1 – 0 Nations League 2022/23
16. 7 juni 2022 Vlag van Duitsland Duitsland – Engeland Vlag van Engeland 1 – 1
17. 11 juni 2022 Vlag van Engeland Engeland – Italië Vlag van Italië 0 – 0
18. 14 juni 2022 Vlag van Engeland Engeland – Hongarije Vlag van Hongarije 0 – 4
19. 23 september 2022 Vlag van Italië Italië – Engeland Vlag van Engeland 1 – 0
20. 26 september 2022 Vlag van Engeland Engeland – Duitsland Vlag van Duitsland 3 – 3
21. 21 november 2022 Vlag van Engeland Engeland – Iran Vlag van Iran 6 – 2 WK 2022 Goal 43'Goal 62'
22. 25 november 2022 Vlag van Engeland Engeland – Verenigde Staten Vlag van Verenigde Staten 0 – 0
23. 4 december 2022 Vlag van Engeland Engeland – Senegal Vlag van Senegal 3 – 0 Goal 57'
24. 10 december 2022 Vlag van Engeland Engeland – Frankrijk Vlag van Frankrijk 1 – 2

Erelijst

Vlag van Engeland Arsenal FC
Individueel
  • Engels International van het Jaar: 2022
  • Arsenal Speler van het Jaar: 2020/21, 2021/22

Zie ook

Mediabestanden
Commons heeft mediabestanden in de categorie Bukayo Saka.
Bronnen, noten en/of referenties
  1. (en) SquadLists FIFA, 18 december 2022
  2. Profiel Transfermarkt.
  3. (en) Tolu Olasoji, How do Nigerians identify with England soccer hero Bukayo Saka?. Quartz. Gearchiveerd op 11 juli 2021. Geraadpleegd op 11 juli 2021.
  4. (en) Arsenal man Bukayo Saka becomes first born in 2001 to play in Premier League. talksport.com (1 januari 2019). Gearchiveerd op 5 februari 2023.
  5. (en) Arsenal Media, Bukayo Saka signs new long-term contract. arsenal.com (1 juli 2020). Gearchiveerd op 11 oktober 2022. Geraadpleegd op 11 oktober 2022.
  6. (en) Arsenal Media, Arsenal Player of the Season: In third place.... arsenal.com (5 augustus 2020). Gearchiveerd op 4 oktober 2022. Geraadpleegd op 11 september 2022.
  7. (en) Michael Beardmore, Burnley 1-1 Arsenal: Granit Xhaka mistake proves costly for Gunners. arsenal.com (6 maart 2021). Gearchiveerd op 11 oktober 2022. Geraadpleegd op 11 september 2022.
  8. (en) Arsenal Media, Arsenal Player of the Season: In first place.... arsenal.com (4 juni 2021). Geraadpleegd op 11 september 2022.
  9. (en) Husmukh Kerai, PFA Awards: Kevin De Bruyne and Fran Kirby named 2021 PFA Players' Player of the Year winners. skysports.com (7 juni 2021). Geraadpleegd op 11 september 2022.
  10. (en) Alex Taylor, Arsenal Player of the Season: In first place.... arsenal.com (7 juni 2021). Gearchiveerd op 25 september 2022. Geraadpleegd op 11 september 2022.
  11. (en) Jacob Whitehead, Manchester City’s Kevin De Bruyne named Premier League Player of the Season. theathletic.com (21 mei 2022). Gearchiveerd op 11 oktober 2022. Geraadpleegd op 11 september 2022.
  12. (en) Jacob Whitehead, Phil Foden awarded Premier League Young Player of the Year for second consecutive season. theathletic.com (21 mei 2022). Gearchiveerd op 11 oktober 2022. Geraadpleegd op 11 september 2022.
  13. (en) Dan Sansom, PFA Young Player of the Year: Manchester City duo Phil Foden and Lauren Hemp win 2022 awards. skysports.com (9 juni 2022). Geraadpleegd op 11 september 2022.
  14. (en) Czech Republic 0-1 England: Sterling seals group supremacy. uefa.com (22 juni 2021). Gearchiveerd op 11 oktober 2022. Geraadpleegd op 11 september 2022.
  15. Elf arrestaties Groot-Brittannië voor racistische uitlatingen rond finale EK voetbal. nos.nl (5 augustus 2021). Gearchiveerd op 11 oktober 2022. Geraadpleegd op 11 oktober 2022.
  16. Bukayo Saka verkozen tot Engels international van het jaar. nieuwsblad.be (23 september 2022). Gearchiveerd op 11 oktober 2022. Geraadpleegd op 11 oktober 2022.
  17. Dit is de selectie van Engeland voor het FIFA WK voetbal 2022 in Qatar, met twijfelgeval Walker Sporza, 10 november 2022. Gearchiveerd op 31 januari 2023.
  18. 'Hattrick hero Saka treedt in de voetsporen van Walcott en Wright VI, 19 juni 2023
Vlag van Engeland
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Arsenal – seizoen 2023/24

1 Ramsdale · 2 Saliba · 4 White · 5 Partey · 6 Gabriel · 7 Saka · 8 Ødegaard · 9 Jesus · 10 Smith Rowe · 11 Martinelli · 12 Timber · 14 Nketiah · 15 Kiwior · 17 Cédric · 18 Tomiyasu · 19 Trossard · 20 Jorginho · 21 Vieira · 22 Raya · 24 Nelson · 25 Elneny · 29 Havertz · 31 Hein · 35 Zintsjenko · 41 Rice · Coach: Arteta · Assistent-coach: Stuivenberg

Vlag van Engeland
Vlag van Engeland
Engels voetbalelftal – EK 2020 2 Zilver (finalist)

1 Pickford · 2 Walker · 3 Shaw · 4 Rice · 5 Stones · 6 Maguire · 7 Grealish · 8 J. Henderson · 9 Kane Aanvoerder · 10 Sterling · 11 Rashford · 12 Trippier · 13 D. Henderson · 13 Ramsdale · 14 Phillips · 15 Mings · 16 Coady · 17 Sancho · 18 Calvert-Lewin · 19 Mount · 20 Foden · 21 Chilwell · 22 White · 23 Johnstone · 24 James · 25 Saka · 26 Bellingham · Coach: Southgate

Vlag van Engeland
· · Sjabloon bewerken
Vlag van Engeland
Engels voetbalelftal – WK 2022 (kwartfinales)

1 Pickford · 2 Walker · 3 Shaw · 4 Rice · 5 Stones · 6 Maguire · 7 Grealish · 8 Henderson · 9 Kane Aanvoerder · 10 Sterling · 11 Rashford · 12 Trippier · 13 Pope · 14 Phillips · 15 Dier · 16 Coady · 17 Saka · 18 Alexander-Arnold · 19 Mount · 20 Foden · 21 White · 22 Bellingham · 23 Ramsdale · 24 Wilson · 25 Maddison · 26 Gallagher · Coach: Southgate