Eugongylus

Eugongylus
Mannetje Eugongylus albofasciolatus
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Scincomorpha (Skinkachtigen)
Familie:Scincidae (Skinken)
Onderfamilie:Eugongylinae
Geslacht
Eugongylus
Fitzinger, 1843
Eugongylus op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

Eugongylus is een geslacht van hagedissen uit de familie skinken (Scincidae).

Naam

De wetenschappelijke naam van de groep werd voor het eerst voorgesteld door Leopold Fitzinger in 1843. Veel soorten behoorden eerder tot het geslacht Lygosoma.[1]

Verspreiding en habitat

Er zijn vijf soorten, die voorkomen in Australië, Indonesië, Nieuw-Guinea, Micronesië, Papoea-Nieuw-Guinea, de Salomonseilanden en de Soela-archipel.[1]

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is nog geen beschermingsstatus toegewezen aan een van de soorten.[2]

Soorten

Het geslacht omvat de volgende soorten, met de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Eugongylus albofasciolatus Günther, 1872 Australië (Queensland), Micronesië, Nieuw-Brittannië, Nieuw-Ierland, Salomonseilanden
Eugongylus mentovarius Boettger, 1895 Indonesië (Halmahera, mogelijk in Ternate)
Eugongylus rufescens Shaw, 1802 Australië (Queensland), Admiraliteitseilanden, Indonesië, (Irian Jaya, Celebes), Nieuw-Guinea, Salomonseilanden
Eugongylus sulaensis Kopstein, 1927 Indonesië (Soela-archipel)
Eugongylus unilineatus De Rooij, 1915 Papoea-Nieuw-Guinea

Bronvermelding

Bronnen, noten en/of referenties
Referenties
  1. ↑ a b Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Eugongylus. Gearchiveerd op 1 juli 2023.
  2. ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Eugongylus - IUCN Red List.
Bronnen
  • (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Eugongylus - Website Geconsulteerd 13 augustus 2018
  • (de) – Fitzinger, 1843 : Systema Reptilium. Vienna, Braümüller u. Seidel vi p. 1-106.