De Grand Prix-wegrace der Naties 1961 was de negende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1961. De races werden verreden op 3 september 1961 op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. Alleen de soloklassen kwamen aan de start. De wereldtitel in de 500cc-klasse was al beslist. De 350cc-titel werd hier beslist.
Algemeen
De Grand Prix des Nations werd gereden voor 25.000 toeschouwers. Ze werd overschaduwd door de dood van Franco Tirri, die viel en aan hoofdletsel bezweek. Dat gebeurde in de nationale 125cc-race, die werd gewonnen door Francesco Villa (Ducati). De nationale 175cc-race werd gewonnen door Alberto Pagani (Aermacchi). MV Agusta sloeg haar slag door Mike Hailwood te voorzien van een 350 4C en een 500 4C.
500cc-klasse
Het was goed dat MV Agusta Mike Hailwood had ingehuurd als "tweede rijder". Kopman Gary Hocking kwam ten val en Hailwood had niet veel tijd nodig om aan de tot "MV Privat" omgedoopte machine te wennen. Hij reed het hele veld op een of meer ronden. Alistair King werd tweede en Paddy Driver kwam voor het eerst op het podium.
Uitslag 500cc-klasse Pos | Coureur | Merk | Tijd | Punten | 1 | Mike Hailwood | MV Privat | 1:05"14'0 | 8 | 2 | Alistair King | Norton | +1 ronde | 6 | 3 | Paddy Driver | Norton | +1 ronde | 4 | 4 | Alberto Pagani | Norton | +1 ronde | 3 | 5 | Bert Schneider | Norton | +2 ronden | 2 | 6 | Jack Findlay | Norton | +2 ronden | 1 | 7 | Karl Hoppe | Norton | +2 ronden | | 8 | Hans-Günter Jäger | BMW | +3 ronden | | 9 | Rudolf Gläser | Norton | +3 ronden | | 10 | Roberto Vigorito | Norton | +3 ronden | | 11 | Ernst Hiller | Matchless | +5 ronden | | 12 | Benedetto Zambotti | Gilera | +5 ronden | | 13 | Emanuele Maugliani | Gilera | +5 ronden | | 14 | Alfonz Breznik | Gilera | +8 ronden | | | Niet gefinisht | Niet deelgenomen |
Top tien tussenstand 500cc-klasse
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
350cc-klasse
František Šťastný had alleen nog een theoretische kans op de wereldtitel, maar die werd de grond in geboord toen hij uitviel. Daardoor was Gary Hocking zeker van de titel. Hocking won de race ook, vijf seconden voor zijn nieuwe teamgenoot Mike Hailwood. Gustav Havel nam de honneurs voor Jawa waar en werd derde.
Uitslag 350cc-klasse | Niet gefinisht Niet deelgenomen | Onbekend[3] |
Top tien tussenstand 350cc-klasse
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
250cc-klasse
In de 250cc-klasse ontstond een hevig gevecht tussen Jim Redman en Mike Hailwood, dat Redman met slechts 0,2 seconde verschil wist te winnen. Daardoor bleef de strijd om het wereldkampioenschap spannend, hoewel Tom Phillis door zijn derde plaats begon af te haken. Tarquinio Provini, die wegens verplichtingen in het nationale Italiaanse kampioenschap maar weinig WK-races reed, kwam hier wel aan de start en werd met zijn Moto Morini 250 Bialbero vierde.
Uitslag 250cc-klasse | Niet gefinisht Coureur | Merk | Oorzaak | John Hartle | Honda | Val | Bob McIntyre | Honda | Val | Onbekend[3] |
Top tien tussenstand 250cc-klasse
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
125cc-klasse
Opnieuw bleven de Honda-coureurs elkaar punten afsnoepen. In Italië brak het ontbreken van stalorders Tom Phillis op. Hij finishte vlak achter zijn teamgenoten Teisuke Tanaka en Luigi Taveri en verloor daardoor de leiding in de WK-stand aan Ernst Degner (MZ).
Uitslag 125cc-klasse | Niet gefinisht Niet deelgenomen | Onbekend[3] |
Top tien tussenstand 125cc-klasse
(Punten (tussen haakjes) zijn inclusief streepresultaten)
Bronnen - Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
Voetnoten |