Jean-François Gillet

Jean-François Gillet
Jean-François Gillet
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 31 mei 1979
Geboorteplaats Luik, België
Lengte 181[1] cm
Been Rechts
Positie Doelman
Clubinformatie
Voetbalcarrière geëindigd in 2021
Huidige club Vlag van België Standard Luik
Functie Keeperstrainer
Jeugd
1986–1987
1987–1992
1992–1996 		Vlag van België FC Soumagne
Vlag van België Aubel FC
Vlag van België Standard Luik
Senioren *
Seizoen Club W (G)
1996–1999
1999–2000
2000–2011
2003–2004
2011–2012
2012–2015
2015–2016
2015–2016
2016–2021 		Vlag van België Standard Luik
Vlag van Italië AC Monza
Vlag van Italië AS Bari
→ Vlag van Italië Treviso FBC
Vlag van Italië Bologna
Vlag van Italië Torino
Vlag van Italië Catania
→ Vlag van België KV Mechelen
Vlag van België Standard Luik 		4(0)
37(0)
353(0)
44(0)
29(0)
49(0)
16(0)
35(0)
33(0)
Interlands **
1992–1993
1995
1994–1995
1995–1996
1996
1997
1996–2002
2009–2016 		Vlag van België België –15
Vlag van België België –16
Vlag van België België –17
Vlag van België België –18
Vlag van België België –19
Vlag van België België –20
Vlag van België België –21
Vlag van België België 		2(0)
4(0)
5(0)
19(0)
1(0)
4(0)
36(0)
9(0)
Getrainde teams
2021– Vlag van België Standard Luik (keeperstr.)
* Bijgewerkt op 20 mei 2021
** Bijgewerkt op 20 mei 2021
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Jean-François Gillet (Luik, 31 mei 1979) is een voormalig Belgische doelman in het betaald voetbal die momenteel keeperstrainer is bij de Belgische ploeg Standard Luik.

Carrière

Jeugd

Gillet is een jeugdproduct van Standard Luik. Tijdens het seizoen 1996/97 debuteerde hij op 17-jarige leeftijd in het eerste elftal onder trainer Jos Daerden. Omwille van de concurrentie met Vedran Runje kwam Gillet nadien nog slechts drie keer in actie voor de Rouches.

Monza Calcio

Door de geringe speeltijd bij Standard verhuisde hij in de zomer van 1999 als twintigjarige naar Monza Calcio, een club uit de Serie B. Hij was er titularis en speelde er een sterk seizoen, waardoor hij zich liet opmerken bij teams uit de Serie A. Het seizoen 2000/01 speelde hij nog vier wedstrijden van Monza alvorens te verkassen. Uiteindelijk kwam hij 40 keer in actie.

AS Bari

De sterke prestaties bij Monza leverde hem in 2000 een transfer op naar Bari dat in de Serie A uitkwam. De club betaalde omgerekend ruim €2.500.000,-. Op het einde van zijn eerste seizoen degradeerde Bari naar de Serie B. In zijn eerste seizoen speelde Gillet 20 wedstrijden voor de club uit het zuiden. Ondanks de geweldige prestaties tussen de palen wordt hij beschuldigd van doping.[2] Gillet leverde op 21 januari 2001 na de competitiewedstrijd tegen Reggiana een positief plasje af. Er werden stoffen gevonden in zijn urine die aangeven dat hij het verboden spierversterkend middel nandrolon gebruikt heeft. Gillet heeft het gebruik van doping altijd ontkend, maar wordt toch geschorst voor 10 maanden. Later werd die schorsing in hoger beroep terug gebracht naar 4 maanden, dit omdat de Nederlandse international Edgar Davids (Juventus) de duur van de uitsluiting aanvocht.[3] Ook de Portugees Fernando Couto (Lazio Roma) en de Italianen Stefano Sacchetti en Nicola Caccia (beiden spelers van Piacenza) kregen door de procedure die Davids opstartte strafvermindering.

Verhuur aan Triviso

In het seizoen 2003/04 verhuisde Gillet op huurbasis naar Treviso, tevens een club uit de Serie B. Dit was te wijten aan een meningsverschil met toenmalig Bari-trainer Marco Tardelli.

Terugkeer naar AS Bari

Nadien keerde hij terug naar Bari, waar hij zich ontpopte tot een publiekslieveling. Hij werd ook aanvoerder van het team van trainer Antonio Conte. In 2008 verlengde hij zijn contract tot 2011. Een jaar later, in het seizoen 2008/09 promoveerde hij met Bari terug naar de hoogste afdeling. Het was 8 jaar geleden dat Bari nog op het hoogste niveau actief was.[4] In het seizoen 2009/10 bevestigt Gillet zijn hoge niveau. Met slechts zeven tegendoelpunten in de eerste twaalf speeldagen behoorde hij tot de minst verslagen verdedigingen van Europa. In 2010 hengelde Manchester City naar de diensten van Gillet, maar de aanvoerder bleef bij Bari.[5]

Op 18 maart 2010 vernieuwde Gillet zijn contract tot 2014.[6] Op 10 september 2010 speelde Gillet tegen Napoli voor de 319e keer in zijn carrière voor Bari, goed voor een clubrecord.[7] Gillet groeide bij Bari uit tot een clubicoon en speelde er uiteindelijk 364 wedstrijden.

Bologna FC 1909

In 2011 leek Gillet terug te keren naar België toen hij genoemd werd als opvolger van Stijn Stijnen bij Club Brugge, maar uiteindelijk werd hij getransfereerd naar FC Bologna, dat eveneens in de Serie A uitkwam. Bij Bologna speelt hij samen met landgenoot en collega international Gaby Mudingayi. Na de degradatie van Bari vond iedereen het beter dat hij andere oorden opzocht. Bologna betaalde €1.360.000,- en legde Gillet voor 2 jaar vast. Bij Bologna moest hij Emiliano Viviano vervangen die eerder naar Inter vertrokken was. Hij kwam in 1 seizoen 30 keer in actie.

Torino FC

Op 5 juli 2012 werd bekendgemaakt dat de Luikenaar overstap naar het pas gepromoveerde Torino FC voor €2.000.000,-. Hij ondertekende er een contract tot 2015. Met coach Giampiero Ventura zal Gillet een oude bekende tegen komen. Ventura was twee jaar zijn trainer bij Bari.[8]

In 2013 werd Gillets naam genoemd in een omkoopschandaal in de Serie B tijdens het seizoen 2008/09. Toen Gillet voor Bari speelde, zou hij zich hebben laten omkopen bij wedstrijden tegen Treviso in 2008 en Salernitana in 2009. Op 16 juli 2013 werd hij veroordeeld tot een schorsing van 43 maanden. Hij was hiermee een van de zwaarst gestraften onder de aangeklaagde spelers.[9] Begin 2014 werd zijn schorsing teruggebracht naar 13 maanden, waardoor hij in augustus 2014 weer in actie kon komen.[10]

Op 22 augustus 2014 maakt hij zijn comeback in de selectie van Torino.[11] Alvorens in januari naar Calcio Catania te verhuizen, verdedigde Gillet 14 keer het doel van Torino. In de 2,5 jaar dat Gillet voor Torino uitkwam speelde hij 52 keer.

Catania Calcio

Op 30 januari 2015 ondertekende Jean-François Gillet een tweeënhalfjarig contract bij Catania in de Serie B. Gillet verkiest de Italiaanse tweedeklasser boven een transfer naar KV Mechelen. Dat wordt al zijn zesde Italiaanse club.[12] Met de overgang was €200.000,- gemoeid. Hij krijgt er het rugnummer 1. Uiteindelijk speelde hij slechts een half jaar en 16 wedstrijden voor Catania alvorens weer te vertrekken. Catania had financiële problemen maar kon zich door zijn sterke prestaties toch handhaven in de Serie B. Toen Gillet naar Catania getransfereerd werd stond de ploeg nog op een degradatie plaats.

Verhuur aan KV Mechelen

Na 16 jaar in de Serie A en de Serie B gespeeld te hebben keert Jean-François Gillet terug naar België. Hij wordt verhuurd aan KV Mechelen dat tevens een optie tot aankoop had. De bedoeling was om Gillet via KV Mechelen naar het EK te loodsen.[13] Op 4 oktober 2015 stopte Gillet drie strafschoppen tegen RSC Anderlecht in het Asdtridpark.[14] Gillet was niet aan zijn proefstuk toe. Zo stopte hij ooit twee penalty's tegen Brescia in één wedstrijd.[15] Dit overtuigde Mechelen om de aankoopoptie te lichten, maar Gillet weigerde het contractvoorstel en verkaste uiteindelijk naar Standard Luik.[16] In totaal speelde hij 38 wedstrijden voor KV Mechelen. Op het einde van het seizoen werd Gillet geselecteerd als derde doelman voor het EK 2016.

Standard Luik

Na de interesse uit het verleden werd de overgang van Jean-François Gillet van Catania naar Standard officieel op 4 juni 2016. Hij ondertekende er een contract van twee jaar bij zijn ex-club. Met de transfer was €100.000,- gemoeid. Hij debuteerde in zijn jeugdjaren (in het seizoen 1996/97) in de eerste ploeg maar speelde door de grote concurrentie slechts vier wedstrijden voor de Rouches, waarna hij naar Italië verkaste. Bij Standard werd Gillet de eerste keeper voor jeugdinternational Guillaume Hubert. De Rode Duivel zou er na zijn spelerscarrière ook aan de slag kunnen gaan in de omkadering. Voor trainer Yannick Ferrera was de ervaren rot de absolute nummer 1. Na een trainerswissel en een nederlaag tegen het Spaanse Celta de Vigo in de Europa League en tegen RSC Anderlecht in de competitie werd hij door trainer Alexander Janković vervangen door Hubert omdat hij een onzekere indruk naliet.

In juli 2017 tekende de Mexicaanse doelman Guillermo Ochoa bij Standard. De nieuwe doelman moest de concurrentie aangaan met Jean-François Gillet na het vertrek van Hubert naar Club Brugge. Al snel werd duidelijk dat Gillet vrede moest nemen met de bekerwedstrijden, Ochoa kreeg immers de voorkeur in de competitie. Ondanks die weinige speelminuten werd zijn contract in december 2017 verlengd tot medio 2020.[17] Gillet speelde in het seizoen 2017/18 acht officiële wedstrijden: naast twee competitiewedstrijden (tegen Zulte Waregem en Sporting Charleroi) ook zes bekerwedstrijden. Standard bereikte dat seizoen de bekerfinale. Op 18 maart 2018 won Standard Koning Boudewijnstadion tegen Racing Genk de bekerfinale met 0-1 na een doelpunt van Renaud Emond in de verlengingen. De 38-jarige Gillet werd de op twee na oudste speler ooit in een Belgische bekerfinale. Hij speelde een sterke wedstrijd en verrichtte een aantal belangrijke reddingen.

In juni 2020 verlengde de toen 41-jarige doelman Gillet zijn contract met één jaar. Hij blijft de doublure van Arnaud Bodart. Gillet zal tijdens zijn laatste contractjaar zijn trainerscursussen verder afwerken, waarna hij zal toetreden tot het opleidingscentrum van de Rouches.[18] Op 16 mei 2021, vijftien dagen voor zijn 42e verjaardag, kwam Gillet nog eens in actie toen Bodart tegen KV Mechelen een hoofdblessure opliep.[19][20] Twee dagen later bevestigde Gillet dat hij op het einde van het seizoen zou stoppen met voetballen om de staf van trainer Mbaye Leye te vervoegen als keeperstrainer.[21]

Interlandcarrière

Gillet kwam in het verleden uit voor de nationale beloften. Hij was onder meer eerste doelman van de jonge Rode Duivels in 1997 op het WK onder 20 in Maleisië. Het was toenmalig bondscoach Ariël Jacobs die hem selecteerde. Enkel Gillet, Carl Hoefkens, Tom Caluwé, Cédric Roussel en Olivier Renard werden later ook geselecteerd voor het A-team van de Rode Duivels.

Voor Gillet gebeurde dat pas voor de eerste keer op 30-jarige leeftijd. Op 5 september 2009 speelde hij zijn eerste match voor de Rode Duivels. Hij mocht in het doel staan tegen Spanje als vervanger voor de geblesseerde Stijn Stijnen. Hij speelde geen slechte wedstrijd (hij stopte onder meer een strafschop van David Villa), maar kreeg toch vijf goals om de oren. Ondanks zijn sterke reputatie in Italië speelt zijn onbekendheid in België hem soms parten. Nadat Stijnen de deur dichttrok bij de Duivels, kozen zowel Dick Advocaat als Georges Leekens voor hun eerste wedstrijd in de kwalificatiecampagne aanvankelijk voor de jongere maar bekendere Logan Bailly onder de lat. Gillet wist zich echter steeds terug in de concurrentiestrijd te knokken, mede doordat Bailly niet kon imponeren. Toen Bailly uit het doel verdween had de Belgische bondscoach keuze tussen Gillet, Thibaut Courtois en Simon Mignolet.

Door zijn schorsing voor het omkoopschandaal bij Bari, miste Gillet het Wereldkampioenschap voetbal 2014 in Brazilië.[22] Na zijn schorsing nam bondscoach Marc Wilmots Gillet, naast keepers Thibaut Courtois en Simon Mignolet, direct weer op in zijn selectie.[23] Gillet werd geselecteerd als derde doelman voor het Europees kampioenschap voetbal 2016 in Frankrijk. Hij kreeg de voorkeur op Matz Sels en Koen Casteels Voor de (toen) 36-jarige doelman was dit zijn eerste grote toernooi.

Jean-Francois Gillet werd tussen 2009 en 2016 57 keer geselecteerd voor de Rode Duivels. Hierin verzamelde hij 9 caps.

Interlands

Interlands van Jean-François Gillet voor Vlag van België België
Nr. Datum Wedstrijd Uitslag Soort wedstrijd Doelpunten
Als speler bij Vlag van Italië AS Bari
1. 5 september 2009 Vlag van Spanje Spanje – België Vlag van België 5 – 0 Kwalificatie WK 2010 -
2. 9 september 2009 Vlag van Armenië Armenië – België Vlag van België 2 – 1 Kwalificatie WK 2010 -
3. 14 november 2009 Vlag van België België – Hongarije Vlag van Hongarije 3 – 0 Vriendschappelijk -
4. 17 november 2009 Vlag van Qatar Qatar – België Vlag van België 0 – 2 Vriendschappelijk -
5. 19 mei 2010 Vlag van België België – Bulgarije Vlag van Bulgarije 2 – 1 Vriendschappelijk -
6. 17 november 2010 Vlag van Rusland Rusland – België Vlag van België 0 – 2 Vriendschappelijk -
Als speler bij Vlag van Italië Bologna FC 1909
7. 11 november 2011 Vlag van België België – Roemenië Vlag van Roemenië 2 – 1 Vriendschappelijk -
8. 25 mei 2012 Vlag van België België – Montenegro Vlag van Montenegro 2 – 2 Vriendschappelijk -
Als speler bij Vlag van Italië Torino FC
9. 6 februari 2013 Vlag van België België – Slowakije Vlag van Slowakije 2 – 1 Vriendschappelijk -
Totaal 0

Bijgewerkt t/m 6 februari 2013[24]

Clubstatistieken

Seizoen Club Land Competitie Competitie Play-offs Beker Europa Supercup Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
1996/97 Standard Luik Vlag van België België Eerste klasse 1 0 — 0 0 0 0 — 1 0
1997/98 2 0 — 0 0 0 0 — 2 0
1998/99 1 0 — 0 0 0 0 — 1 0
1999/00 AC Monza Vlag van Italië Italië Serie B 33 0 — 2 0 — — 35 0
2000/01 4 0 — 1 0 — — 5 0
AS Bari Serie A 20 0 — 0 0 — — 20 0
2001/02 Serie B 33 0 — 0 0 — — 33 0
2002/03 23 0 — 2 0 — — 25 0
2003/04 → ACD Treviso 44 0 — 0 0 — — 44 0
2004/05 AS Bari Serie B 41 0 — 2 0 — — 43 0
2005/06 41 0 — 2 0 — — 43 0
2006/07 42 0 — 1 0 — — 43 0
2007/08 40 0 — 1 0 — — 41 0
2008/09 40 0 — 2 0 — — 42 0
2009/10 Serie A 37 0 — 1 0 — — 38 0
2010/11 36 0 — 0 0 — — 36 0
2011/12 Bologna FC 1909 29 0 — 1 0 — — 30 0
2012/13 Torino FC 37 0 — 1 0 — — 38 0
2013/14 0 0 — 0 0 0 0 — 0 0
2014/15 12 0 — 0 0 2 0 — 14 0
Calcio Catania 16 0 — 0 0 — — 16 0
2015/16 → KV Mechelen Vlag van België België Jupiler Pro League 30 0 5 0 3 0 — — 38 0
2016/17 Standard Luik 20 0 8 0 1 0 3 0 1 0 33 0
2017/18 1 0 1 0 6 0 — — 8 0
2018/19 0 0 0 0 1 0 0 0 1 0 2 0
2019/20 0 0 0 0 0 0 0 0 — 0 0
2020/21 0 0 2 0 0 0 0 0 — 2 0
Carrière totaal 583 0 16 0 27 0 5 0 2 0 633 0

Erelijst

Vlag van Italië AS Bari
2008/09
Vlag van België Standard Luik
  • Beker van België
2017/18

Zie ook

Bronnen, noten en/of referenties
  1. ↑ Spelersfiche op kvmechelen.be[dode link]
  2. ↑ 'Jean-François Gillet geschorst wegens doping' Gazet Van Antwerpen, 19 april 2004. Gearchiveerd op 2 december 2021.
  3. ↑ 'Vier maand schorsing voor Jean-Francois Gillet en Edgar Davids' De Standaard, 6 september 2001. Gearchiveerd op 28 november 2021.
  4. ↑ 'Belgische doelman Gillet mag opnieuw in Serie A spelen' Het Belang Van Limburg, 9 mei 2009. Gearchiveerd op 10 augustus 2020.
  5. ↑ Jean-François Gillet legt aanbod Manchester City naast zich neer Het Belang van Limburg, 31 januari 2010. Gearchiveerd op 6 december 2021.
  6. ↑ 'Gillet langer bij Bari: "Wil tot mijn 40e blijven spelen"' Gazet Van Antwerpen, 20 maart 2010. Gearchiveerd op 15 augustus 2020.
  7. ↑ 'Jean-François Gillet breekt record bij Bari' De Morgen, 10 september 2010. Gearchiveerd op 3 augustus 2020.
  8. ↑ 'Doelman Gillet voor 1,4 miljoen naar Bologna' De Morgen, 30 juni 2011. Gearchiveerd op 3 augustus 2020.
  9. ↑ Jean-François Gillet drie jaar en zeven maanden geschorst voor matchfixing. Het Laatste Nieuws (16 juli 2013). Geraadpleegd op 21 augustus 2014.
  10. ↑ Schorsing Jean-François Gillet wordt ingekort. Sportwereld (24 januari 2014). Geraadpleegd op 21 augustus 2014.
  11. ↑ Gillet: "Wil opnieuw mijn plaats veroveren bij Torino". Sporza (16 augustus 2014). Gearchiveerd op 21 augustus 2014. Geraadpleegd op 21 augustus 2014.
  12. ↑ 'Gillet verkiest Italiaanse tweedeklasser boven Mechelen' Het Nieuwsblad, 30 januari 2015
  13. ↑ 'Jean-François Gillet naar KV Mechelen?' Het Laatste Nieuws, 4 juni 2015
  14. ↑ 'Doelman Gillet stopt drie (3!) strafschoppen tegen Anderlecht' Het Nieuwsblad, 4 oktober 2015. Gearchiveerd op 15 maart 2019.
  15. ↑ 'Niet aan proefstuk toe: Gillet stopte al eens twee elfmeters in een wedstrijd' De Morgen, 5 oktober 2015. Gearchiveerd op 3 augustus 2020.
  16. ↑ 'Jean-François Gillet verlaat KV Mechelen: “Fantastische ervaring"' Gazet Van Antwerpen, 10 mei 2016. Gearchiveerd op 15 augustus 2020.
  17. ↑ Gillet tekent ondanks weinige speelminuten nieuw contract bij Standard Sporza, 15 december 2017. Gearchiveerd op 7 december 2021.
  18. ↑ Jean-Francois Gillet (41) verlengt bij Standard: "Na carrière spelers opleiden" Sporza, 15 juni 2020. Gearchiveerd op 7 december 2021.
  19. ↑ 41-jarige Gillet komt Bodart vervangen en pakt meteen uit met knappe redding Sporza, 16 mei 2021. Gearchiveerd op 7 december 2021.
  20. ↑ Standard vreest kruisbandblessure bij Raskin, Bodart (hersenschudding) blijft in ziekenhuis Het Nieuwsblad, 16 mei 2021. Gearchiveerd op 16 juni 2021.
  21. ↑ Jean-François Gillet wordt keeperstrainer bij Standard: "Mooi teken van vertrouwen" Sporza, 18 mei 2021. Gearchiveerd op 15 oktober 2021.
  22. ↑ Doelman Gillet krijgt forse strafvermindering maar mist toch nog WK. Voetbal24.be (24 januari 2014). Gearchiveerd op 21 augustus 2014. Geraadpleegd op 21 augustus 2014.
  23. ↑ Wilmots maakt van Jean-François en Guillaume Gillet weer Rode Duivels. De Morgen (28 augustus 2014). Geraadpleegd op 28 augustus 2014.
  24. ↑ Gespeelde interlands European Football. Gearchiveerd op 19 november 2022.
Vlag van België
Vlag van België
België – EK 2016 (kwartfinalist)

1 Courtois · 2 Alderweireld · 3 Vermaelen · 4 Nainggolan · 5 Vertonghen · 6 Witsel · 7 De Bruyne · 8 Fellaini · 9 R. Lukaku · 10 Hazard Aanvoerder · 11 Carrasco · 12 Mignolet · 13 Gillet · 14 Mertens · 15 Denayer · 16 Meunier · 17 Origi · 18 Kabasele · 19 Dembélé · 20 Benteke · 21 J. Lukaku · 22 Batshuayi · 23 Ciman · Coach: Wilmots

Mediabestanden
Zie de categorie Jean-François Gillet van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.