Nachtskink

Nachtskink
IUCN-status: Niet bedreigd[1] (2012)
Verspreidingsgebied in het rood.
Taxonomische indeling
Rijk:Animalia (Dieren)
Stam:Chordata (Chordadieren)
Klasse:Reptilia (Reptielen)
Orde:Squamata (Schubreptielen)
Onderorde:Lacertilia (Hagedissen)
Infraorde:Scincomorpha (Skinkachtigen)
Familie:Scincidae (Skinken)
Onderfamilie:Scincinae
Geslacht:Scincopus
Soort
Scincopus fasciatus
Peters, 1864
Afbeeldingen op Wikimedia Commons Wikimedia Commons
Nachtskink op Wikispecies Wikispecies
Portaal  Portaalicoon   Biologie
Herpetologie

De nachtskink[2] (Scincopus fasciatus) is een hagedis die behoort tot de familie skinken (Scincidae).[3]

Naam en indeling

De wetenschappelijke naam van de skink werd voor het eerst voorgesteld door Wilhelm Peters in 1864. Het is de enige soort uit het monotypische geslacht Scincopus. De nachtskink is sterk verwant aan de zandskinken uit het geslacht Scincus.

Uiterlijke kenmerken

De skink kan een totale lichaamslengte tot 22 centimeter bereiken inclusief staart en is hierdoor een van de grootste skinken. Omdat het lichaam gedrongen is en de staart zeer kort, is het lichaam van de skink relatief veel groter in vergelijking met andere hagedissen. De poten en tenen zijn kort en dik, de staart is slechts een derde van de lichaamslengte en door de chroomgele kleur en zwarte markeringen heeft de skink in combinatie met de lichaamsbouw wel iets weg van een vuursalamander. De nachtskink is met geen enkele andere hagedis te verwarren door de helder gele lichaamskleur met zeven donkere tot zwarte dwarsbanden.

Verspreiding en habitat

De nachtskink komt voor in delen van Noord-Afrika en leeft in de landen Algerije, Tsjaad, Libië, Mali, Marokko, Mauritanië, Niger, Sudan en Tunesië. De skink is nachtactief en houdt zich overdag schuil. Op het menu staan kleine ongewervelden, veel over de levenswijze van deze soort is nog onbekend.

Door de internationale natuurbeschermingsorganisatie IUCN is de beschermingsstatus 'onzeker' toegewezen (Data Deficient of DD).[4]

Ondersoorten

De skink kent twee ondersoorten die onderstaand zijn weergegeven, inclusief de auteur en het verspreidingsgebied.

Naam Auteur Verspreidingsgebied
Scincopus fasciatus fasciatus Peters, 1864 Algerije, Libië, Mali, Marokko, Mauritanië, Niger, Sahara-woestijn, Tsjaad, Tunesië
Scincopus fasciatus melanocephalus Lanza & Corsi, 1981 Soedan

Bronvermelding

Referenties
  1. ↑ (en) Nachtskink op de IUCN Red List of Threatened Species.
  2. ↑ Bernhard Grzimek (1971). Het Leven Der Dieren Deel VI: Reptielen. Kindler Verlag AG, Pagina 294. ISBN 90 274 8626 3.
  3. ↑ Peter Uetz & Jakob Hallermann, The Reptile Database - Scincopus fasciatus.
  4. ↑ International Union for Conservation of Nature and Natural Resources - Red List, Scincopus fasciatus - IUCN Red List. Gearchiveerd op 23 september 2018.
Bronnen
  • (nl) – Bernhard Grzimek - Het leven der dieren deel VI: Reptielen - Pagina 294 - ISBN 9027486263 - Kindler Verlag AG - 1971
  • (en) – Peter Uetz & Jakob Hallermann - The Reptile Database – Scincopus fasciatus - Website Geconsulteerd 23 september 2018
Literatuur
  • (de) – Peters, 1864: Die Eidechsenfamilie der Scincoiden, insbesondere über die Schneider'schen, Wiegmann'schen und neue Arten des zoologischen Museums. Monatsberichte der königlich Akademie der Wissenschaften zu Berlin, vol. 1864, p. 44-58.