Adaloald

Adaloald

król Longobardów
Okres	od 616 do 626
Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia	602 Modicia
Data i miejsce śmierci	626 Rawenna
Ojciec	Agilulf
Matka	Teodolinda

Adaloald (również Adalwald, Adulubaldus, ur. 602^[1] w Modicia^[2], zm. 626 w Rawennie) – król Longobardów od 616 do 626.

Życiorys

Był synem Agilulfa i Teodolindy. W latach 604–616 współrządził z ojcem^[3][4][5]. W wielkanoc 7 kwietnia 603 został ochrzczony przez Sekundusa z Turynu w kościele św. Jana w Modicii (obecnie Monza) jako katolik, choć jego ojciec był arianinem^[6][7]. W lipcu 604 został ogłoszony królem w obecności ojca na stadionie w Mediolanie^[4][5]. Wtedy też zaręczono go z córką króla Franków Teudeberta II^[5].

Po śmierci ojca, w początkowym okresie, ze względu na jego młody wiek, rządy jako regentka sprawowała jego matka^[3][4][8]. Król Wizygotów Sisebut (612–621) wysłał do Adaloalda list, w którym zachęcał króla Longobardów do zdecydowanej walki z arianizmem^[9].

W 626 zbuntował się przeciw niemu i jego polityce pojednania z papiestwem i Bizancjum książę Turynu Arioald (Ariwald)^[10]. Sam Adaloald został wkrótce prawdopodobnie otruty^[11][8][12].

Przypisy

Bibliografia

Źródła

• Fredegar: Historia Francorum.
• Paweł Diakon: Historia rzymska. Historia Longobardów. Tłumaczenie Ignacy Lewandowski. Warszawa: 1995. ISBN 83-211-1452-0.

Opracowania

• Jerzy Strzelczyk: Longobardowie. Ostatni z wielkiej wędrówki ludów. V–VIII wiek. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2014. ISBN 978-83-01-17837-6.
• Historia powszechna. Praca zbiorowa. T. 7. Od upadku cesarstwa rzymskiego do ekspansji islamu. Karol Wielki. Mediaset Group SA, 2007, s. 70. ISBN 978-84-9819-814-0.