Antje Rávic Strubel

Antje Rávic Strubel

Antje Rávik Strubel podczas Targów Książki we Frankfurcie nad Menem 2021
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1974 Poczdam
Narodowość	niemiecka
Alma Mater	Universität Potsdam New York University
Dziedzina sztuki	literatura
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Antje Rávik Strubel, również Antje Rávic Strubel (ur. 12 kwietnia 1974 jako Antje Strubel w Poczdamie) – niemiecka pisarka i tłumaczka.

Życiorys

Studiowała literaturoznawstwo, psychologię i amerykanistykę na Uniwersytecie Poczdamskim oraz Uniwersytecie Nowojorskim.

Rozpoznawalność przyniosła jej otrzymana w 2001 roku nagroda Ernst-Willner-Preis. Wtedy też zdecydowała się na przybranie pseudonimu artystycznego, dodając do swojego prawdziwego imienia i nazwiska człon „Rávic“, który z czasem zmieniła na „Rávik“.

W 2004 roku wydała powieść Tupolew 134, która zebrała wyjątkowo pozytywne recenzje^[1]. Strubel opowiada w niej o konflikcie i uprowadzeniu polskiego samolotu pasażerskiego przez dwóch obywateli NRD w 1978 roku. W 2005 roku otrzymała nagrodę literacką miasta Magdeburg Marburger Literaturpreis oraz Bremer Literaturpreis.

W tym samym roku Strubel była stypendystką Villa Aurora / Thomas Mann House w Los Angeles^[2], a od 2006 roku zaczęła zyskiwać uznanie jako tłumaczka, przekładając na język niemiecki dzieła Joan Didion, Lucii Berlin oraz Virginii Woolf.

W 2021 roku opublikowała powieść Blaue Frau. Tekst opowiada o obywatelce Czech zgwałconej podczas praktyk zawodowych, które odbywa w ośrodku wypoczynkowym na północy Niemiec. Dzieło zostało nagrodzone ważną niemiecką nagrodą literacką Deutscher Buchpreis. Jury doceniło “egzystencjalny impet i poetycką precyzję” oraz “refleksję na temat rywalizujących kultur pamięci w Europie Wschodniej i Zachodniej oraz asymetrii władzy w relacji płci"^[3].

Antje Rávik Strubel pracuje i mieszka z partnerką w Poczdamie^[4].

Odbiór w Polsce

W numerze 5-6/2020 miesięcznika Literatura na Świecie opublikowano utwór Strubel W serdecznych kniejach w tłumaczeniu Katarzyny Leszczyńskiej oraz poświęcony pisarce artykuł Sekwoje, klasztor, barbecue autorstwa Andrzeja Kopackiego^[5].

Tłumaczenia na język polski tekstów Strubel ukazały się również w kwartalniku literackim FA-art^[6], wydanej przez Kulturę Liberalną książce Piąta strona świata. Nowa literatura niemiecka^[7], książce Mur. 12 kawałków o Berlinie^[8] oraz w antologii Am Rande des Himmels. Junge Autoren aus Deutschland und Polen = Na skraju nieba. Młodzi autorzy z Niemiec i Polski^[9].

21 kwietnia 2017 roku Antje Rávik Strubel pojawiła się w Warszawie, aby uczestniczyć w spotkaniu literackim zorganizowanym przez Kulturę Liberalną oraz Literarisches Colloqium Berlin^[7].

Dzieła

• Offene Blende (2001)
• Unter Schnee (2001)
• Fremd Gehen. Ein Nachtstück (2002)
• Tupolew 134. Roman (2004)
• Kältere Schichten der Luft (2007)
• Vom Dorf. Abenteuergeschichten zum Fest (2007)
• Gebrauchsanweisung für Schweden (2008)
• Sturz der Tage in die Nacht (2011)
• Gebrauchsanweisung für Potsdam und Brandenburg (2012)
• Gebrauchsanweisung fürs Skifahren (2016)
• In den Wäldern des menschlichen Herzens (2016)
• Blaue Frau (2021)

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Literatur von und über Antje Rávic Strubel w katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej
• Kurzbiografie und Rezensionen zu Werken von Antje Ravik Strubel na portalu PERLENTUBE.DE(niem.)
• Antje Rávik Strubel, strona internetowa autorki