Baldwin IV Brodaty

Baldwin IV Brodaty

Hrabia Flandrii
Okres	od 30 marca 988 do 30 maja 1037
Poprzednik	Arnulf II Młodszy
Następca	Baldwin V
Dane biograficzne
Dynastia	flandryjska
Data urodzenia	980
Data śmierci	30 maja 1037
Ojciec	Arnulf II Młodszy
Matka	Rozalia z Ivrei
Żona	Ogiva Luksemburska Eleonora z Normandii
Dzieci	Baldwin V Flandryjski
Multimedia w Wikimedia Commons

Baldwin IV Brodaty (ur. w 980, zm. 30 maja 1037^[1]) – hrabia Flandrii, najstarszy syn hrabiego Arnulfa II i Rozalii, córki Berengara II z Ivrei, króla Włoch. Hrabia Flandrii od 988, początkowo pod regencją matki, która wyjdzie później za mąż za króla Francji Roberta II.

W przeciwieństwie do swoich poprzedników Baldwin interesował się sprawami na północnym i wschodnim pograniczu hrabstwa, zostawiając południe w rękach zhołdowanych hrabiów Guines, Saint Pol i Hesdin. Na północy otrzymał w lenno od cesarza Henryka II Zelandię. W 1013 otrzymał Valenciennes na prawym brzegu Skaldy. Otrzymał również część terytoriów Cambresis i Hainaut.

Na terytoriach francuskich stan posiadania Baldwina pozostał niezmieniony. Dziełem Baldwina była wielka kolonizacja bagnistych terenów na wybrzeżu Flandrii. Rozbudował również port i miasto Brugię.

Ok. 1012^[2] ożenił się z Ogivą (960 – 21 lutego 1030), córką Fryderyka Luksemburskiego i jego nieznanej z imienia małżonki. Miał z nią syna i córki:

• Baldwin V (1012 – 1 września 1067), hrabia Flandrii
• Ermengarda, żona Adalberta, hrabiego Gand

W kwietniu 1031 ożenił się z Eleonorą (1010–1071), córką Ryszarda II Dobrego, księcia Normandii, i Judyty, córki Conana I, księcia Bretanii. Miał z nią co najmniej jedną córkę:

• Judyta, żona Tostiga, earla Nortumbrii i brata króla Anglii Harolda II, a następnie Welfa I, księcia Bawarii.

Te koligacje polityczne pokazują główne zainteresowania hrabiów Flandrii, zarówno w Anglii, jak i we Francji i Cesarstwie.

Przypisy