Bob Richards

Zobacz też: Robert Richards.

Bob Richards

Pełne imię i nazwisko

Robert Eugene Richards

Data i miejsce urodzenia

20 lutego 1926
Champaign

Data i miejsce śmierci

26 lutego 2023
Waco

Wzrost

178 cm

Dorobek medalowy

Reprezentacja Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto	Helsinki 1952	lekkoatletyka (skok o tyczce)
złoto	Melbourne 1956	lekkoatletyka (skok o tyczce)
brąz	Londyn 1948	lekkoatletyka (skok o tyczce)
Igrzyska panamerykańskie
złoto	Buenos Aires 1951	skok o tyczce
złoto	Meksyk 1955	skok o tyczce
srebro	Meksyk 1955	dziesięciobój

Multimedia w Wikimedia Commons

Bob Richards, właśc. Robert Eugene Richards (ur. 20 lutego 1926 w Champaign, w stanie Illinois, zm. 26 lutego 2023 w Waco^[1]^[2]) – amerykański lekkoatleta skoczek o tyczce, dwukrotny mistrz olimpijski.

Ukończył University of Illinois. Podczas studiów został akademickim mistrzem Stanów Zjednoczonych (NCAA) w skoku o tyczce w 1947 (razem z 5 innymi skoczkami). Na igrzyskach olimpijskich w 1948 w Londynie zdobył w tej konkurencji brązowy medal. Zwyciężył w skoku o tyczce na igrzyskach panamerykańskich w 1951 w Buenos Aires.

Na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach zdobył złoty medal ustanawiając jednocześnie rekord olimpijski rezultatem 4,55 m. Obronił tytuł mistrzowski na igrzyskach panamerykańskich w 1955 w Meksyku. Na tych samych igrzyskach zdobył srebrny medal w dziesięcioboju za swym rodakiem Raferem Johnsonem. Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne po raz drugi zdobył złoty medal w skoku o tyczce – osiągnięcie, którego do tej pory żadnemu zawodnikowi nie udało się powtórzyć (wśród kobiet uczyniła to Jelena Isinbajewa). Poprawił przy tym rekord olimpijski na 4,56 m. Na igrzyskach tych startował również w dziesięcioboju, ale nie ukończył konkurencji.

Był mistrzem Stanów Zjednoczonych (AAU) w skoku o tyczce w latach 1948–1952 i 1954–1957 (niekiedy wspólnie z innymi zawodnikami), w dziesięcioboju w 1951, 1954 i 1955 oraz w all-around w 1953, a także w hali w skoku o tyczce w 1948, 1950–1953 oraz 1955–1957.

Richards w 1946 został wyświęcony na pastora protestanckiego Kościoła Braci (Church of Brethren). Po zakończeniu kariery lekkoatletycznej propagował fitness. Występował w imieniu firmy Wheaties produkującej płatki śniadaniowe.

W 1984 startował z ramienia ultraprawicowej Partii Populistycznej w wyborach prezydenckich, uzyskując 66.324 głosów. Pod koniec życia wraz z żoną prowadził ranczo w Gordon w Teksasie, gdzie hodowali miniaturowe konie.

Przypisy

↑ Bob Richards – Biographical information [online], olympedia.org [dostęp 2023-02-27] (ang.).
↑ Doug Bouma: Remembering Bob Richards, a National Treasure and one of the Oldest Olympians at 97, who Passed Away Today. vaultermagazine.com, 2023-02-27. [dostęp 2023-02-27]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Strona Olympian Ranch Richardsa. [dostęp 2009-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (6 stycznia 2010)]. (ang.).
Biografia Richardsa na stronie sports-reference.com. [dostęp 2009-07-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (25 maja 2015)]. (ang.).

Mistrzowie olimpijscy w skoku o tyczce

Mistrzowie igrzysk panamerykańskich w skoku o tyczce

Mistrzowie Stanów Zjednoczonych w skoku o tyczce

1876–1878 New York Athletic Club	1877: McNichol 1878: Ing
1879–1888 NAAAA	1879: Van Houten 1880: Van Houten 1881: Van Houten 1882: Richardson 1883: Baxter 1884: Baxter 1885: Baxter 1886: Baxter 1887: Ray , Baxter^[A] 1888: Quinn^[B]
1888–1979 Amateur Athletic Union	1888: Godshall^[B] 1889: Stones , O'Brien^[A] 1890: Rodenbaugh 1891: Luce 1892: Luce 1893: Buchholz 1894: Buchholz 1895: Thomas 1896: Allis 1897: Hurlburt 1898: Clapp 1899: Baxter 1900: B. Johnson 1901: Dvorak 1902: Anderson 1903: Dvorak 1904: Gardner 1905: Heater 1906: Samse 1907: Cook 1908: Halpenny , Allen^[A] 1909: Paulding 1910: Babcock 1911: Cook, Coyle, Bellah^[C] 1912: Babcock 1913: Wagoner 1914: Curtis 1915: Bellah 1916: Landers 1917: Knourek 1918: Buck 1919: Foss 1920: Foss^[D] 1921: Knourek 1922: Knourek 1923: Myers 1924: Myers 1925: Smith 1926: Harrington 1927: Barnes 1928: Barnes^[D] 1929: Sturdy 1930: Sturdy 1931: Wool 1932: Graber^[D] 1933: Brown, Gordy^[C] 1934: Brown, Graber, Thompson^[C] 1935: Meadows, Sefton^[C] 1936: Varoff 1937: Sefton 1938: Warmerdam 1939: Varoff 1940: Warmerdam 1941: Warmerdam 1942: Warmerdam 1943: Warmerdam 1944: Warmerdam 1945: Morcom, Phelps^[C] 1946: Moore 1947: Morcom 1948: Morcom, Richards^[C] 1949: Richards 1950: Richards 1951: Richards 1952: Richards, Laz^[C] 1953: Laz, Mattos^[C] 1954: Richards 1955: Richards 1956: Richards 1957: Richards 1958: Morris 1959: Bragg 1960: Dooley 1961: Morris 1962: Morris 1963: Sternberg 1964: Hansen 1965: Pennel 1966: Seagren 1967: Wilson 1968: Railsback 1969: Seagren 1970: Seagren 1971: J. Johnson 1972: Roberts 1973: Cotton 1974: Roberts 1975: Baird , Porter^[A] 1976: Bell 1977: Tully 1978: Ripley 1979: Tully
1980–1992 The Athletics Congress	1980: Hintnaus 1981: Olson 1982: Ripley, Olson^[C] 1983: Buckingham 1984: Bell 1985: Dial 1986: Tully 1987: Dial 1988: Tarpenning 1989: Tarpenning 1990: Bell 1991: Bright 1992: Bright^[D]
od 1993 Mistrzostwa USA	1993: Huffman 1994: Huffman 1995: Huffman 1996: L. Johnson^[D] 1997: L. Johnson 1998: Hartwig 1999: Hartwig 2000: L. Johnson^[D] 2001: L. Johnson 2002: Hartwig 2003: Hartwig 2004: Mack^[D] 2005: Walker 2006: Buller 2007: Walker 2008: Miles^[D] 2009: Walker 2010: Hollis 2011: Miles 2012: Walker^[D] 2013: Walker 2014: Kendricks 2015: Kendricks 2016: Kendricks^[D] 2017: Kendricks 2018: Kendricks 2019: Kendricks 2020: C-19^[E] 2021: Nilsen^[D]

↑ ^a ^b ^c ^d Najlepszy Amerykanin w biegu finałowym, w mistrzostwach występowali też zawodnicy z innych krajów
↑ ^a ^b W 1888 odbyły się mistrzostwa NAAAA i AAU
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Zawodnicy zremisowali
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k Oznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami do igrzysk olimpijskich, w innych latach były to odrębne imprezy
↑ Zawody przeniesiono na kolejny rok z powodu pandemii COVID-19

Mistrzowie Stanów Zjednoczonych w dziesięcioboju

1915–1979 Amateur Athletic Union	1915: A. Richards 1916–1919^[A] 1920: Hamilton^[B] 1921: Shea 1922: Thompson 1923: Osborn 1924: Plansky 1925: Osborn 1926: Osborn 1927: Elkins 1928: Doherty^[B] 1929: Doherty 1930: Charles 1931: Mortensen 1932: Bausch^[B] 1933: Berlinger 1934: Clark 1935: Clark 1936: Morris 1937^[A] 1938: Scott 1939: Scott 1940: Watson 1941: Borican 1942: Terwilliger 1943: Watson 1944: Mondschein 1945: Beaudry 1946: Mondschein 1947: Mondschein 1948: Mathias 1949: Mathias 1950: Mathias 1951: B. Richards 1952: Mathias 1953: Campbell 1954: B. Richards 1955: B. Richards 1956: R. Johnson 1957: Pratt 1958: R. Johnson 1959: Yang , Edstrom^[C] 1960: R. Johnson 1961: Herman 1962: Yang , Herman^[C] 1963: Steve Pauly 1964: Yang , Paul Herman^[C] 1965: Toomey 1966: Toomey 1967: Toomey 1968: Toomey 1969: Toomey 1970: Warkentin 1971: Wanamaker 1972: Bennett 1973: Bennett 1974: Jenner 1975: Samara 1976: Jenner 1977: Dixon 1978: Hill 1979: Coffman
1980–1992 The Athletics Congress	1980: Coffman 1981: Crist 1982: Peter , Crist^[C] 1983: Anderson 1984: Crist 1985: Sayre 1986: D. Johnson 1987: Bright 1988: Kinder 1989: D. Johnson 1990: D. Johnson 1991: O’Brien 1992: D. Johnson^[B]
od 1993 Mistrzostwa USA	1993: O’Brien 1994: O’Brien 1995: O’Brien 1996: O’Brien 1997: Fritz 1998: Huffins 1999: Huffins 2000: Pappas 2001: Janvrin 2002: Pappas 2003: Pappas 2004: Clay 2005: Clay 2006: Pappas 2007: Pappas 2008: Clay 2009: Hardee 2010: Arnold 2011: Eaton 2012: Eaton 2013: Eaton 2014: Hardee 2015: Hardee 2016: Eaton 2017: Hardee 2018: Ziemek 2019: Williams 2020: C-19^[D] 2021: Scantling^[B] 2022: Scantling

↑ ^a ^b Nie rozegrano
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Oznacza lata, w których mistrzostwa były również eliminacjami do igrzysk olimpijskich, w innych latach były to odrębne imprezy
↑ ^a ^b ^c ^d Najlepszy Amerykanin w biegu finałowym, w mistrzostwach AAU występowały też inne kraje
↑ Zawody przeniesiono na kolejny rok z powodu pandemii COVID-19