Chinosorek
| Chodsigoa | |||
| Kastchenko, 1907[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – Ch. dabieshanensis | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Infragromada | |||
| Rząd | owadożery | ||
| Podrząd | Erinaceota | ||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | wodoryjki | ||
| Rodzaj | chinosorek | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Soriculus (Chodsigoa) salenskii Kastchenko, 1907 | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Chinosorek[2] (Chodsigoa) – rodzaj ssaków z podrodziny ryjówek (Soricinae) w obrębie rodziny ryjówkowatych (Soricidae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Wietnamie, Chińskiej Republice Ludowej, Mjanmie i Tajlandii[3][4][5].
Morfologia
Długość ciała (bez ogona) 47–86 mm, długość ogona 41–110 mm, długość tylnej stopy 10–22 mm; masa ciała 4,2–5,6 g[4][6].
Systematyka
Rodzaj (w randze podrodzaju w obrębie Soriculus) zdefiniował w 1907 roku ukraiński zoolog Mykoła Kaszczenko na łamach czasopisma Jeżegodnik Zoołogiczeskago Muzieja Impieratorskoj Akiediemіi Nauk[1]. Kaszczenko wymienił dwa gatunki – Soriculus (Chodsigoa) beresowskii Kastchenko, 1907 (= Soriculus hypsibius de Winton, 1899) i Soriculus (Chodsigoa) salenskii Kastchenko, 1907 – z których gatunkiem typowym jest Soriculus (Chodsigoa) salenskii Kastchenko, 1907.
Etymologia
Chodsigoa: okręg Chodsigou, Syczuan, Chiny (obecnie Chińska Republika Ludowa)[1].
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące występujące współcześnie gatunki[7][6][3][2]:
- Chodsigoa hypsibia (de Winton, 1899) – chinosorek syczuański
- Chodsigoa parva G.M. Allen, 1923 – chinosorek karłowaty
- Chodsigoa dabieshanensis Chen Zhongzheng, Hu Tingli, Pei Xiaoxin, Yang Guangdao, Yong Fan, Xu Zhen, Qu Weiying, Onditi & Zhang Baowei, 2022
- Chodsigoa smithii O. Thomas, 1911 – chinosorek samotny
- Chodsigoa salenskii (Kastschenko, 1907) – chinosorek jedyny
- Chodsigoa furva Anthony, 1941
- Chodsigoa sodalis O. Thomas, 1913 – chinosorek tajwański
- Chodsigoa caovansunga Lunde, Musser & Nguyen Truong Son, 2003 – chinosorek wietnamski
- Chodsigoa hoffmanni Chen Zhongzheng, He Kai, Huang Cheng, Wan Tao, Lin Liangkong & Jiang Xuelong, 2017
- Chodsigoa parca G.M. Allen, 1923 – chinosorek szczupły
Opisano również gatunek wymarły z pliocenu dzisiejszej Chińskiej Republiki Ludowej[8][9]:
- Chodsigoa bohlini (Yang Zhongjian, 1934)
Przypisy
- ↑ a b c Н.О. Кащевко. Chodsigoa subgen. nov. (Gen. Soriculus, fam. Soricidae). „Ежегодникъ Зоолoгическаго Музея Императорской Акедеміи Нaукь”. 10, s. 251, 1907. (ros.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 71. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 44. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, K. He, R. Haslauer, B. Sheftel, P. Jenkins, M. Ruedi, S. Hintsche, M. Motokawa, A. Hinckley & R. Hutterer: Family Soricidae (Shrews). W: R.A. Mittermeier & D.E. Wilson (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 8: Insectivores, Sloths and Colugos. Barcelona: Lynx Edicions, 2018, s. 452–454. ISBN 978-84-16728-08-4. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (red. red.): Genus Chodsigoa. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-04].
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 418–419. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-24]. (ang.).
- ↑ J.S.J.S. Zijlstra J.S.J.S., Chodsigoa Кащенко (Kashchenko), 1907, Hesperomys project (Version 23.8.1), DOI: 10.5281/zenodo.7654755 [dostęp 2023-10-24] (ang.).
- ↑ Z. Yang. On the Insectivora, Chiroptera, Rodentia and primates other than Sinanthropus from locality 1 at Choukoutien. „Palaeontologia Sinica”. Series C. 8 (3), s. 16, 1935. (ang.).
