Chlorek rubidu

Chlorek rubidu

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) chlorek rubidu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	RbCl
Masa molowa	120,92 g/mol
Wygląd	bezbarwne sześcienne kryształy[1]
Identyfikacja
Numer CAS	7791-11-9
PubChem	62683
SMILES [Cl-].[Rb+]
InChI InChI=1S/ClH.Rb/h1H;/q;+1/p-1 InChIKey FGDZQCVHDSGLHJ-UHFFFAOYSA-M
Właściwości Gęstość 2,088 g/cm³ (750 °C)[1]; ciecz 2,76–2,80 g/cm³[2]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie 77 g/100 ml (0 °C)[1] 93,9 g/100 g[2] 139 g/100 ml (100 °C)[1] w innych rozpuszczalnikach słabo w etanolu[2] metanol – 1,41 g/100 ml[1] Temperatura topnienia 718–724 °C[1][2] Temperatura wrzenia 1390 °C[1][2]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS[3]. NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[5] 0 0 0   Numer RTECS VL8575000 Dawka śmiertelna LD50 4440 mg/kg (szczur, doustnie)[4]
Podobne związki
Inne aniony	fluorek rubidu, bromek rubidu, jodek rubidu
Inne kationy	chlorek litu, chlorek sodu, chlorek potasu, chlorek cezu
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Multimedia w Wikimedia Commons

Chlorek rubidu – nieorganiczny związek chemiczny, sól kwasu chlorowodorowego i rubidu.

Właściwości termochemiczne

Otrzymywanie

Chlorek rubidu można otrzymać poprzez reakcję kwasu chlorowodorowego z roztworem wodorotlenku rubidu lub węglanu rubidu^[1]:

RbOH + HCl → RbCl + H₂O

Rb₂CO₃ + 2HCl → 2RbCl + H₂O + CO₂↑

Zastosowanie

Stosowany jest jako katalizator, dodatek do benzyny w celu poprawienia jej liczby oktanowej oraz lek przeciwdepresyjny. Wykorzystuje się go również do otrzymywania rubidu i soli rubidu^[1].

Przypisy