| |
| Nazewnictwo | | | | Nomenklatura systematyczna (IUPAC) | kwas 5-(2,4-difluorofenylo)-2-hydroksybenzoesowy | | Inne nazwy i oznaczenia | | farm. | łac. diflunisalum | | inne | kwas 2′,4′-difluoro-4-hydroksybifenylo-3-karboksylowy | |
| Ogólne informacje |
| Wzór sumaryczny | C13H8F2O3 |
| Masa molowa | 250,20 g/mol |
| Wygląd | biały lub prawie biały krystaliczny proszek[1] |
| Identyfikacja |
| Numer CAS | 22494-42-4 |
| PubChem | 3059 |
| DrugBank | DB00861 |
| SMILES | C1=CC(=C(C=C1C2=C(C=C(C=C2)F)F)C(=O)O)O | |
| InChI | InChI=1S/C13H8F2O3/c14-8-2-3-9(11(15)6-8)7-1-4-12(16)10(5-7)13(17)18/h1-6,16H,(H,17,18) | | InChIKey | HUPFGZXOMWLGNK-UHFFFAOYSA-N | |
| Właściwości | | | | Rozpuszczalność w wodzie | | praktycznie nierozpuszczalny: 14,5 mg/l[2] | | w innych rozpuszczalnikach | | rozpuszczalny w etanolu[1] | | | | Temperatura topnienia | 210–221 °C[2][3] | | logP | 4,44[2][3] | |
| Niebezpieczeństwa | | Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2016-12-26] | | | Globalnie zharmonizowany system
klasyfikacji i oznakowania chemikaliów | | Na podstawie podanej karty charakterystyki | | | | | | Zwroty H | H302, H315, H319, H335, H361 | | Zwroty P | P261, P281, P305+P351+P338 | | | | Numer RTECS | DV2030000 | | Dawka śmiertelna | LD50 392 mg/kg (szczur, doustnie)[3] | |
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) |
| |
| Klasyfikacja medyczna |
| ATC | N02BA11 |
| Farmakokinetyka | | | | Działanie | przeciwzapalne, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe | | Procent wchłaniania | 100% (doustnie) | | Biodostępność | 80–90% | | Okres półtrwania | 8–12 h | Wiązanie z białkami
osocza i tkanek | 98–99% | | Metabolizm | wątrobowy | | Wydalanie | z moczem | |
| Uwagi terapeutyczne | | | | Drogi podawania | doustnie | |
 | Multimedia w Wikimedia Commons | |
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii. 
