Dino Grandi
1925 | |||
Data i miejsce urodzenia | 4 czerwca 1895 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 21 maja 1988 | ||
Minister Spraw Zagranicznych Królestwa Włoch | |||
Okres | od 12 września 1929 | ||
Poprzednik | Benito Mussolini | ||
Następca | Benito Mussolini | ||
Odznaczenia | |||
| |||
|
Dino Grandi (ur. 4 czerwca 1895 w Mordano, zm. 21 maja 1988 w Bolonii) – włoski polityk i dyplomata, hrabia Mordano. Ukończył prawo w Mediolanie. Bliski współpracownik Benita Mussoliniego, minister spraw zagranicznych, a następnie ambasador Włoch w Wielkiej Brytanii.
Życiorys
Od 1919 roku działał w ruchu faszystowskim. Dwa lata później dostał się do parlamentu. Był jedną z głównych postaci w Narodowej Partii Faszystowskiej. W 1925 roku został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Między 1929 a 1932 rokiem był ministrem spraw zagranicznych. Następnie do 1939 roku pełnił funkcję ambasadora w Wielkiej Brytanii. W tym czasie coraz krytyczniej oceniał zbliżenie Włoch z III Rzeszą. Od 1939 do 1943 roku był ministrem sprawiedliwości i stał na czele Izby Deputowanych[1].
Zwłaszcza w czasie drugiej fazy II wojny światowej należał do umiarkowanej frakcji Narodowej Partii Faszystowskiej. Jako przewodniczący Wielkiej Rady Faszystowskiej doprowadził 25 lipca 1943 roku do głosowania, po którym Mussolini stracił władzę i po zdymisjonowaniu z funkcji premiera przez króla Wiktora Emanuela III został aresztowany.
W sierpniu 1943 Grandi wyjechał do neutralnej Hiszpanii rządzonej przez Francisca Franco dla nawiązania kontaktu z aliantami. 8 września 1943 roku rząd marszałka Pietra Badoglio podpisał zawieszenie broni z Wielką Brytanią i Stanami Zjednoczonymi, wycofując Włochy z wojny. Po interwencji militarnej III Rzeszy we Włoszech i przywróceniu przez Niemców do władzy Mussoliniego jako szefa marionetkowej Włoskiej Republiki Socjalnej, Grandi został w styczniu 1944 roku w procesie pokazowym w Weronie, na którym sądzono przeciwników Mussoliniego, skazany zaocznie na śmierć. Z Hiszpanii udał się do Portugalii, gdzie mieszkał w latach 1943-1948. Później wyemigrował do Argentyny, a następnie zamieszkał w São Paulo w Brazylii, wreszcie na początku lat 60. XX wieku powrócił do Włoch, gdzie zmarł.
W 1930 gościł w Polsce, gdzie został odznaczony Orderem Orła Białego[2].
Galeria
- Dino Grandi, August Zaleski, Józef Piłsudski i płk Feliks Kamiński 1930
- Dino Grandi i John Simon 1932
- Dino Grandi 1932
- Dino Grandi 1932
Przypisy
Bibliografia
- Glenn Fowler, Count Dino Grandi, 92, Early Ally of Mussolini, The New York Times May 24, 1988
- Dino Grandi dies at 92 UPI May 23, 1988
- p
- d
- e
Królestwo Włoch (1861–1945) |
|
---|---|
Republika Włoska (od 1948) |
|
- W latach 1939–1944 izba działała pod nazwą Camera dei fasci e delle corporazioni, a w latach 1945–1946 pod nazwą Consulta nazionale. W latach 1946–1948 jednoizbowy parlament działał jako Assemblea Costituente.
- p
- d
- e
W dniu powstania |
|
---|---|
Późniejsi członkowie rządu |
|
- (a) Jako premier w latach 1922-1929, 1922-1924, 1925-1929, 1926-1943, 1932-1936, 1933-1943 i 1943
pełnił jednocześnie urzędy ministra spraw zagranicznych, ministra wojny oraz ministra spraw wewnętrznych
- p
- d
- e
Królestwo Włoch |
|
---|---|
Republika Włoska |
|
- PWN: 3907525
- Britannica: biography/Dino-Grandi-conte-di-Mordano
- Treccani: dino-grandi
- Universalis: dino-grandi
- NE.se: dino-grandi
- SNL: Dino_Grandi
- VLE: dino-grandi
- Catalana: 0030849
- DSDE: Dino_Grandi
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 23098