Dynastia izauryjska

Dynastia izauryjska – zwana też syryjską panowała w Bizancjum w latach 717-802. Wywodziła się z niższych warstw społecznych - wieśniaków z okolic w Germanikei na północy Syrii. Byli więc Syryjczykami, a nie jak wskazują późniejsze źródła Izauryjczykami. Za ich panowania nastąpiły walki z kultem obrazów (ikonoklazm), lecz także powstrzymanie ekspansji arabskiej i bułgarskiej.

Cesarze Bizantyńscy

  • Leon III Izauryjczyk: 717-741
  • Konstantyn V Kopronim: 741-775
  • Leon IV Chazar: 775-780
  • Konstantyn VI: 780-797
  • Irena: 797-802

Bibliografia

  • Georg Ostrogorski, Dzieje Bizancjum, wyd.3 Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008. ISBN 978-83-01-15268-0.
  • Robert Browning, Cesarstwo Bizantyńskie, przeł. G. Żurek, Warszawa 1997.
  • p
  • d
  • e
  • gwiazdką*oznaczono monarchów nienależących do dynastii
Dynastia teodozjańska
395–457
  • Arkadiusz (395–408)
  • Teodozjusz II (408–450)
  • Pulcheria
  • Marcjan (450–457)
Dynastia leońska
457–518
Dynastia justyniańska
518–602
Dynastia heraklijska
610–711
Dynastia izauryjska
717–802
Dynastia Niceforów
802–813
Dynastia amoryjska
820–867
Dynastia macedońska
867–1057
Dynastia Dukasów
1059–1081
Dynastia Komnenów
1081–1185
Dynastia Angelosów
1185–1204
Dynastia Laskarysów
1204–1261
Dynastia Paleologów
1259–1453

  • LCCN: sh85018493
  • J9U: 987007293668905171