Figowiec wielkolistny

Figowiec wielkolistny w Brisbane

Systematyka^[1]^[2]

Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

Nadgromada

Gromada

Podgromada

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

morwowate

Rodzaj

figowiec

Gatunek

figowiec wielkolistny

Nazwa systematyczna

Ficus macrophylla Pers.
Syn. pl. 2(2):609. 1807

Synonimy

Ficus magnolioides Borzí.
Ficus columnaris C. Moore & F. Muell^[3]

Zasięg

Multimedia w Wikimedia Commons

Figowiec wielkolistny (Ficus macrophylla Pers.) – gatunek drzewa należącego do grupy roślin wiecznie zielonych z rodziny morwowatych.

Występowanie geograficzne

Pochodzi z Australii, ze stanów Queensland, Nowa Południowa Walia i Lord Howe Island^[3]. Anglojęzyczna nazwa zwyczajowa Moreton Bay Fig wywodzi się od australijskiej zatoki Moreton. W tej strefie Australii wschodniej temperatury średnie wahają się w zakresie 20–30°C w styczniu i 10–20°C w lipcu. Figowiec ten uprawiany jest w Nowej Zelandii, na Hawajach, w Kalifornii oraz na Florydzie. Okazy z tych ostatnich regionów nie osiągają jednak tych samych wielkości, co okazy z naturalnych siedlisk. We Włoszech został wprowadzony na Sycylii w XIX wieku.

Morfologia

Pokrój: W swoim naturalnym siedlisku jest znacznych rozmiarów drzewem, mogącym osiągnąć wysokość 60 m. Jest to typowa roślina wilgotnego lasu równikowego i w tym środowisku, często rozrasta się na kształt pnącego się epifitu. Gdy kiełkuje na gałęzi innego drzewa, owija swoje korzenie wokół pnia "gospodarza", dławiąc go, a następnie doprowadzając do śmierci, aby zająć jego miejsce – stąd określany jest drzewem dusicielem.
Liście: Podobne do liści magnolii, są szerokie, podłużne i eliptyczne, twarde, o ciemnozielonym kolorze i błyszczącej powierzchni oraz srebrzystym spodzie, długości od 10 do 25 cm.
Owoc: Tzw. owoc pozorny, jest jadalny i podobny do owocu figowca pospolitego, o jajowatym kształcie i długości ok. 2 cm oraz zielonym kolorze, który zmienia się na fioletowy z żółto-zielonymi plamkami, gdy owoc jest dojrzały. Owoc wydają wyłącznie drzewa dorosłe, rosnące na świeżym powietrzu; zazwyczaj rozwijają się w parze.

Zmienność

Znane są dwa podgatunki:

Ficus macrophylla subsp. macrophylla, w przeszłości sklasyfikowany jako Ficus platypoda var. etiolaris (Benth)
Ficus macrophylla subsp. columnaris (C. Moore & F. Muell.), w przeszłości sklasyfikowany jako Ficus magnolioides (Borzì)

Przypisy

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-19] (ang.).
↑ ^a ^b Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-26].

Bibliografia

George, A. S. Flora of Australia, CSIRO Publishing, 1980. ISBN 0-643-05702-1
Starr F, Starr K, and Loope L. Ficus macrophylla – Moreton bay fig – Moraceae United States Geological Survey--Biological Resources Division Haleakala Field Station, Maui, Hawai'i
Jousselin E., Rasplus J. and Kjellberg F. Convergence and coevolution in a mutualism: evidence from a molecular phylogeny of Ficus. Evolution, 57(6), 2003, pp. 1255–1269
Dixon, D. J. 2001. Figs, wasps and species concepts: a re-evaluation of the infraspecific taxa of Ficus macrophylla (Moraceae: Urostigma sect. Malvanthera). Austral. Syst. Bot. 14:125–132.
Gardner R.O., Early J.W. The naturalisation of banyan figs (Ficus spp., Moraceae) and their pollinating wasps (Hymenoptera: Agaonidae) in New Zealand New Zealand Journal of Botany, 1996, Vol. 34: 103-110