Fosfolipazy

Schemat z zaznaczonymi miejscami działania poszczególnych fosfolipaz (Fosfolipaza B rozcina wiązania zarówno w pozycjii PLA1 i PLA2)

Fosfolipazy – grupa enzymów hydrolizujących fosfolipidy. Występują we wszystkich ludzkich tkankach oraz soku trzustkowym, należą do egzotoksyn bakteryjnych oraz wchodzą w skład śliny węży[1].

Podział

Wyróżnia się Fosfolipazy A1, A2, B, C i D, z których każda hydrolizuje wiązanie estrowe w specyficznym dla niej miejscu[2][3]:

  • Fosfolipaza A1(inne języki) – rozcina wiązanie estrowe w pozycji C1.
  • Fosfolipaza A2(inne języki) – rozcina wiązanie estrowe w pozycji C2. Bierze ona udział w szlaku syntezy eikozanoidów przez uwalnianie kwasu arachidonowego z fosfolipidów błonowych[4].
  • Fosfolipaza B(inne języki) – rozcina wiązanie estrowe zarówno w pozycji C1, jak i C2.
  • Fosfolipaza C(inne języki) – rozcina wiązanie fosfodiestrowe, w wyniku czego powstaje diacyloglicerol. Bierze ona udział w transmisji sygnałów z błony komórkowej do wnętrza komórki (Związanie niektórych hormonów przez receptor błonowy aktywuje ją powodując rozkład fosfatydyloinozytolo-4,5-bis-fosforanu do diacyloglicerolu (DAG) i inozytolo-1,4,5-tris-fosforanu (IP3), które działają jako wtórne przekaźniki.)[5].
  • Fosfolipaza D(inne języki) – rozcina wiązanie fosfodiestrowe, w wyniku czego powstaje kwas fosfatydowy(inne języki).

Ostateczne produkty hydrolizy determinowane są przez rodzaj rozkładanego fosfolipidu.

Przypisy

Bibliografia

  • EdwardE. Bańkowski EdwardE. (red.), Biochemia. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, ISBN 978-83-66548-05-3  (pol.).
  • VictorV. Rodwell VictorV. i inni red., Harpers Illustrated Biochemistry 30th Edition, McGraw Hill, 2015, ISBN 978-0071825344  (ang.).
Kontrola autorytatywna (klasa enzymów):
  • BNCF: 73532