Francesco Nerli (1636–1708)
Kardynał prezbiter | |||
Kraj działania | |||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 12 lub 13 czerwca 1636 | ||
Data i miejsce śmierci | 8 kwietnia 1708 | ||
Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej | |||
Okres sprawowania | 1673–1676 | ||
Arcybiskup Florencji | |||
Okres sprawowania | 1670–1682 | ||
Wyznanie | katolicyzm | ||
Kościół | |||
Sakra biskupia | 6 lipca 1670 | ||
Kreacja kardynalska | 12 czerwca 1672 | ||
Kościół tytularny | S. Lorenzo in Lucina | ||
|
Data konsekracji | 6 lipca 1670 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Giambattista Spinola | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Francesco Nerli (ur. 12 lub 13 czerwca 1636 w Rzymie, zm. 8 kwietnia 1708 tamże[1]) – włoski kardynał.
Życiorys
Był synem Pietra Nerli i Constanzy Magalotti, a także krewnym kardynała Francesco Nerli[1]. Studiował na Uniwersytecie w Pizie, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po przyjęciu święceń kapłańskich został kanonikiem w bazylice watykańskiej, wicelegatem w Bolonii i referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. 16 czerwca 1670 został arcybiskupem tytularnym Adrianopolu, a 6 lipca przyjął sakrę[2]. W tym samym czasie został mianowany nuncjuszem apostolskim w Polsce[1]. Po kilku miesiącach, 22 grudnia został wybrany arcybiskupem Florencji, którym pozostał do 31 grudnia 1682[2]. 12 czerwca 1672 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Matteo in Via Merulana[2]. W sierpniu 1673 został mianowany sekretarzem stanu i pełnił ten urząd do 22 lipca 1676[1]. Od stycznia 1684 przez roczną kadencję był także kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1]. 1 października 1685 został wybrany biskupem Asyżu (z własnym tytułem arcybiskupa) i pozostał nim do rezygnacji 12 listopada 1689[2]. Od 1704 do śmierci był także archiprezbiterem bazyliki watykańskiej i protoprezbiterem Kolegium Kardynałów[1].
Przypisy
- p
- d
- e
|
- p
- d
- e
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1551–1644) |
|
---|---|
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (1644-1829) |
|
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej (od 1829) |
|
- ↑ w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII