Francesco Nerli (1636–1708)

Francesco Nerli
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

12 lub 13 czerwca 1636
Rzym

Data i miejsce śmierci

8 kwietnia 1708
Rzym

Sekretarz stanu Stolicy Apostolskiej
Okres sprawowania

1673–1676

Arcybiskup Florencji
Okres sprawowania

1670–1682

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

6 lipca 1670

Kreacja kardynalska

12 czerwca 1672

Kościół tytularny

S. Lorenzo in Lucina

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

6 lipca 1670

Konsekrator

Carlo Carafa della Spina

Współkonsekratorzy

Giambattista Spinola
Federico Baldeschi Colonna

Konsekrowani biskupi
Pietro Alberini 1674
Muzio Soriano 1674
Vincenzo Ragni 1674
Filippo Neri degli Altoviti 1675
Giovanni Vespoli-Casanatte 1675
Riccardo Annibaleschi della Molara 1675
Francesco Martelli 1675
Thomas de Castro 1675
Gregorio Giuseppe Gaetani de Aragonia 1676
Giovan Donato Giannoni Alitto 1680
Girolamo Prignano 1680
Giovan Giorgio Mainardi 1680
Giuseppe Ottavio Attavanti 1683
Michele Carlo Visdomini Cortigiani 1683
Antonio Francesco Roberti 1685
Giovanni Girolamo Naselli 1685
Francesco Antonio Giannone 1685
Lorenzo Casoni 1690
Nicolò Acciaioli 1693
Domenico Folgori 1695

Francesco Nerli (ur. 12 lub 13 czerwca 1636 w Rzymie, zm. 8 kwietnia 1708 tamże[1]) – włoski kardynał.

Życiorys

Był synem Pietra Nerli i Constanzy Magalotti, a także krewnym kardynała Francesco Nerli[1]. Studiował na Uniwersytecie w Pizie, gdzie uzyskał doktorat utroque iure[1]. Po przyjęciu święceń kapłańskich został kanonikiem w bazylice watykańskiej, wicelegatem w Bolonii i referendarzem Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej[1]. 16 czerwca 1670 został arcybiskupem tytularnym Adrianopolu, a 6 lipca przyjął sakrę[2]. W tym samym czasie został mianowany nuncjuszem apostolskim w Polsce[1]. Po kilku miesiącach, 22 grudnia został wybrany arcybiskupem Florencji, którym pozostał do 31 grudnia 1682[2]. 12 czerwca 1672 został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny S. Matteo in Via Merulana[2]. W sierpniu 1673 został mianowany sekretarzem stanu i pełnił ten urząd do 22 lipca 1676[1]. Od stycznia 1684 przez roczną kadencję był także kamerlingiem Kolegium Kardynałów[1]. 1 października 1685 został wybrany biskupem Asyżu (z własnym tytułem arcybiskupa) i pozostał nim do rezygnacji 12 listopada 1689[2]. Od 1704 do śmierci był także archiprezbiterem bazyliki watykańskiej i protoprezbiterem Kolegium Kardynałów[1].

Przypisy

  1. a b c d e f g h Nerli, iuniore, Francesco. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).
  2. a b c d Francesco Cardinal Nerli (Jr.). catholic-hierarchy.org. [dostęp 2013-10-14]. (ang.).
  • p
  • d
  • e
  • Amerigo Corsini (1411–1434)
  • Giovanni Vitelleschi (1435–1437)
  • Ludovico Trevisano (1437–1439)
  • Bartolomeo Zabarella (1439–1445)
  • Antonin Pierozzi (1446–1459)
  • Orlando Bonarli (1459–1461)
  • Giovanni Neroni Diotisalvi (1462–1473)
  • Pietro Riario (1473–1474)
  • Rinaldo Orsini (1474–1508)
  • Cosimo de' Pazzi (1508–1513)
  • Giulio de' Medici (1513–1523)
  • Nicolò Ridolfi (1524–1532)
  • Andrea Buondelmonti (1532–1542)
  • Nicolò Ridolfi (1543–1548)
  • Antonio Altoviti (1548–1573)
  • Alessandro Ottaviano de' Medici (1574–1605)
  • Alessandro Marzi de' Medici (1605–1630)
  • Cosimo de' Bardi (1630–1631)
  • Pietro Niccolini (1632–1651)
  • Francesco Nerli (1652–1670)
  • Francesco Nerli (1670–1682)
  • Giacomo Antonio Morigia (1683–1699)
  • Leone Strozzi (1700–1703)
  • Tommaso Bonaventura della Gherardesca (1703–1721)
  • Giuseppe Maria Martelli (1722–1740)
  • Francesco Gaetano Incontri (1741–1781)
  • Antonio Martini (1781–1809)
  • Pietro Francesco Morali (1815–1826)
  • Ferdinando Minucci (1828–1856)
  • Giovacchino Limberti (1857–1874)
  • Eugenio Cecconi (1874–1888)
  • Agostino Bausa (1889–1899)
  • Alfonso Maria Mistrangelo (1899–1930)
  • Elia Dalla Costa (1931–1961)
  • Ermenegildo Florit (1962–1977)
  • Giovanni Benelli (1977–1982)
  • Silvano Piovanelli (1983–2001)
  • Ennio Antonelli (2001–2008)
  • Giuseppe Betori (2008–2024)
  • Gherardo Gambelli (od 2024)
  • p
  • d
  • e
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej
(1551–1644)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej
(1644-1829)
Sekretarze stanu Stolicy Apostolskiej
(od 1829)

  1. w latach 1944–1958 nie było osoby na stanowisku sekretarza stanu, jego obowiązki pełnił osobiście papież Pius XII
  • ISNI: 0000000061337724
  • VIAF: 71704965
  • GND: 1069777633
  • BnF: 15536490p
  • SUDOC: 183393767
  • NKC: mzk2008469249
  • Open Library: OL6693865A
  • PLWABN: 9810688547405606
  • WorldCat: viaf-71704965