Granica francusko-włoska
| Państwa graniczące |
|
|---|---|
| Okres istnienia | od 1861 |
| W obecnym przebiegu | od 1947 i 1963 |
| Długość | 488 km |
| Liczba przejść granicznych | brak[1] |
Granica francusko-włoska – granica państwowa ciągnąca się na długości 488 km, począwszy od trójstyku ze Szwajcarią na północy do wybrzeża Morza Śródziemnego. Granica powstała na skutek zjednoczenia Włoch.
Strefa okupacji włoskiej, 1940-3
Przebieg granicy
Granica zaczyna się na trójstyku ze Szwajcarią, w okolicach Chamonix-Mont-Blanc, następnie zaś biegnie łukami na południe, głównie po szczytach Alp i osiągając wybrzeże Morza Śródziemnego kilka kilometrów na wschód od Nicei.
Pochodzenie granicy
Granica powstała w 1861 roku, gdy w procesie jednoczenia powstało Zjednoczone Królestwo Włoch, obejmujące wszystkie ziemie włoskie. W zamian za pomoc w uzyskaniu Lombardii Królestwo Sardynii przekazało Francji część Sabaudii i ziemie nad brzegiem morza (hrabstwo Nicei). W następnym roku ogłoszono przekształcenie Królestwa Sardynii we Włochy i odtąd granica istnieje bez większych zmian. Jedynie w czasie II wojny światowej Benito Mussolini okupował część ziem alpejskich, natomiast w 1947 w wyniku ustaleń pokoju paryskiego przyłączono do Francji m.in. miejscowości La Brigue oraz Tende.
Przypisy
- ↑ Na mocy układu z Schengen.
Zobacz też
- p
- d
- e
Granice Francji
| Granice obecne | |
|---|---|
| Granice terytoriów zamorskich |
|
| 1798–1814 |
|
- p
- d
- e
| Granice obecne |
|
|---|---|
| Granice historyczne |
|
