Język sirenicki

Сиӷы́ных
Obszar

Rosja

Liczba mówiących

0 (język wymarły w 1997 r.)

Status oficjalny
UNESCO 6 wymarły↗
Ethnologue 10 wymarły↗
Kody języka
ISO 639-3 ysr
IETF ysr
Glottolog sire1246
Ethnologue ysr
WALS ysi
Występowanie
Ilustracja
W Wikipedii
Zobacz też: język, języki świata
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

Język sirenicki (jupik sirenicki, sygnik) – wymarły język z rodziny eskimo-aleuckiej, używany w Federacji Rosyjskiej (we wsi Sireniki i okolicach na Półwyspie Czukockim).

W 1930 r. miał ok. 30 użytkowników, w 1990 r. Nikołaj Wachtin naliczył już tylko cztery kobiety w podeszłym wieku, które posługiwały się jeszcze sirenickim[1]. Ostatnią znaną osobą biegle mówiącą tym językiem była Vyjye (Valentina Wye)[2], która zmarła w styczniu 1997 r.[1]

Klasyfikacja

Sirenicki jest przedstawicielem rodziny języków eskimo-aleuckich. Jednak jego dokładna klasyfikacja genealogiczna nie została jeszcze ustalona, ​​​​uważany jest za jeden z języków jupik[3][4][5]. Niektórzy twierdzą, że język sirenicki jest pozostałością po trzeciej grupie języków eskimoskich[6][7], oprócz języków jupik i inuickich. Wykazuje wpływy języka czukockiego[7].

Przypisy

  1. ↑ a b Vakhtin 1998 ↓, s. 162.
  2. ↑ Harald Haarmann: Die seltsamsten Sprachen der Welt: Von Klicklauten und hundert Arten, ‘ich’ zu sagen. München: C.H.Beck, 2021, s. 49. ISBN 978-3-406-76728-9. OCLC 1235599248. [dostęp 2023-01-24]. (niem.).
  3. ↑ David M.D.M. Eberhard David M.D.M., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Eskimo-Aleut, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 25, Dallas: SIL International, 2022 [dostęp 2022-12-18]  (ang.).
  4. ↑ M. PaulM.P. Lewis M. PaulM.P., Gary F.G.F. Simons Gary F.G.F., Charles D.Ch.D. Fennig Charles D.Ch.D. (red.), Eskimo-Aleut, [w:] Ethnologue: Languages of the World, wyd. 17, Dallas: SIL International, 2013–2014 [zarchiwizowane z adresu 2013-10-18]  (ang.).
  5. ↑ Alfred F.A.F. Majewicz Alfred F.A.F., Języki świata i ich klasyfikowanie, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1989, s. 62, ISBN 83-01-08163-5, OCLC 749247655  (pol.).
  6. ↑ Vakhtin 1998 ↓, s. 161.
  7. ↑ a b Golla 2007 ↓, s. 80.

Bibliografia

  • Nikolai Vakhtin: Endangered Languages in Northeast Siberia: Siberian Yupik and other Languages of Chukotka. W: Erich Kasten (red.): Bicultural Education in the North: Ways of Preserving and Enhancing Indigenous Peoples’ Languages and Traditional Knowledge. Münster: Waxmann Verlag, 1998, s. 159–173. ISBN 978-3-89325-651-8. OCLC 40925380. (ang.).
  • Victor Golla: North America. W: Christopher Moseley (red.): Encyclopedia of the World’s Endangered Languages. Abingdon–New York: Routledge, 2007, s. 1–96. DOI: 10.4324/9780203645659. ISBN 978-0-203-64565-9. OCLC 47983733. (ang.).