Jacco Eltingh
Państwo | Holandia |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1970 |
Wzrost | 188 cm |
Gra | praworęczny, jednoręczny bekhend |
Status profesjonalny | 1988 |
Zakończenie kariery | 1998 |
Gra pojedyncza | |
Wygrane turnieje | 4 |
Najwyżej w rankingu | 19 (6 lutego 1995) |
Australian Open | QF (1995) |
Roland Garros | 4R (1994) |
Wimbledon | QF (1995) |
US Open | 2R (1993, 1995) |
Gra podwójna | |
Wygrane turnieje | 44 |
Najwyżej w rankingu | 1 (16 stycznia 1995) |
Australian Open | W (1994, 1998) |
Roland Garros | W (1995, 1998) |
Wimbledon | W (1998) |
US Open | W (1994) |
Jacco Folkert Eltingh (ur. 29 sierpnia 1970 w Heerde) – holenderski tenisista, lider rankingu deblowego, zwycięzca 6 turniejów wielkoszlemowych w grze podwójnej, reprezentant w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Atlanty (1996).
Kariera tenisowa
Występy w gronie profesjonalistów rozpoczął w roku 1988, a zakończył w 1998 roku[1].
W grze pojedynczej wygrał cztery turnieje kategorii ATP World Tour. W zawodach wielkoszlemowych w singlu najdalej doszedł na Wimbledonie 1995, osiągając ćwierćfinał, w którym przegrał z Andre Agassim.
W grze podwójnej doszedł do 60 finałów rozgrywek ATP World Tour, z czego 44 wygrał. Triumfował we wszystkich turniejach wielkoszlemowych, dwukrotnie w Australian Open i French Open i raz na Wimbledonie i US Open. Dwa razy był również najlepszy w zawodach Tennis Masters Cup. Swoje największe sukcesy odnosił głównie w parze z Paulem Haarhuisem.
Eltingh startował także w grze mieszanej, zostając finalistą Wimbledonu 1992 razem z Miriam Oremans.
W latach 1992–1998 Eltingh występował w reprezentacji narodowej w Pucharze Davisa. Grał w kadrze głównie jako deblista, ale zaliczył również sześć pojedynków singlowych. Łączny bilans występów Holendra w Pucharze Davisa wynosi 10 zwycięstw i 6 porażek.
Eltingh, razem z Haarhuisem, uczestniczył również w igrzyskach olimpijskich w Atlancie w 1996 roku. Holendrzy przegrali w półfinale z parą Todd Woodbridge–Mark Woodforde, a w meczu o trzecie miejsce nie sprostali Niemcom Davidowi Prinosilowi i Marcowi-Kevinowi Goellnerowi[2].
W rankingu gry pojedynczej Eltingh najwyżej był na 19. miejscu (6 lutego 1995), a w klasyfikacji gry podwójnej na 1. pozycji (16 stycznia 1995). Łącznie na szczycie listy deblowej znajdował się przez 63 tygodnie.
Finały w turniejach ATP World Tour
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Gra pojedyncza (4–0)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Przeciwnik | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 21 czerwca 1992 | Manchester | Trawiasta | MaliVai Washington | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 2. | 2 maja 1993 | Atlanta | Ceglana | Bryan Shelton | 7:6(1), 6:2 |
Zwycięzca | 3. | 28 sierpnia 1994 | Schenectady | Twarda | Chuck Adams | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 4. | 2 października 1994 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) | Andriej Olchowski | 7:6(1), 2:6, 6:4 |
Gra mieszana (0–1)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 5 lipca 1992 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Miriam Oremans | Łarysa Sawczenko-Neiland Cyril Suk | 6:7(2), 2:6 |
Gra podwójna (44–16)
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 29 września 1991 | Palermo | Ceglana | Tom Kempers | Emilio Sánchez Javier Sánchez | 3:6, 6:3, 6:3 |
Zwycięzca | 2. | 6 października 1991 | Ateny | Ceglana | Mark Koevermans | Menno Oosting Olli Rahnasto | 5:7, 7:6, 7:5 |
Zwycięzca | 3. | 27 października 1991 | Guarujá | Twarda | Paul Haarhuis | Bret Garnett Todd Nelson | 6:3, 7:5 |
Zwycięzca | 4. | 10 listopada 1991 | Birmingham | Dywanowa (hala) | Paul Wekesa | Ronnie Båthman Rikard Bergh | 7:5, 7:5 |
Zwycięzca | 5. | 30 sierpnia 1992 | Schenectady | Twarda | Paul Haarhuis | Sergio Casal Emilio Sánchez | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 6. | 10 stycznia 1993 | Kuala Lumpur | Twarda | Paul Haarhuis | Henrik Holm Bent-Ove Pedersen | 7:5, 6:3 |
Finalista | 1. | 17 stycznia 1993 | Dżakarta | Twarda | Paul Haarhuis | Diego Nargiso Guillaume Raoux | 6:7, 7:6, 3:6 |
Zwycięzca | 7. | 7 lutego 1993 | San Francisco | Twarda (hala) | Scott Davis | Patrick McEnroe Jonathan Stark | 6:1, 4:6, 7:5 |
Finalista | 2. | 14 lutego 1993 | Memphis | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 5:7, 2:6 |
Zwycięzca | 8. | 16 maja 1993 | Rzym | Ceglana | Paul Haarhuis | Wayne Ferreira Mark Kratzmann | 6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 9. | 1 sierpnia 1993 | Hilversum | Ceglana | Paul Haarhuis | Hendrik Jan Davids Libor Pimek | 4:6, 6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 10. | 3 października 1993 | Kuala Lumpur | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Jonas Björkman Lars-Anders Wahlgren | 7:5, 4:6, 7:6 |
Finalista | 3. | 24 października 1993 | Pekin | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Paul Annacone Doug Flach | 6:7, 3:6 |
Zwycięzca | 11. | 14 listopada 1993 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jan Apell Jonas Björkman | 6:1, krecz |
Zwycięzca | 12. | 28 listopada 1993 | Johannesburg | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 7:6, 7:6, 6:4 |
Zwycięzca | 13. | 29 stycznia 1994 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Paul Haarhuis | Byron Black Jonathan Stark | 6:7, 6:3, 6:4, 6:3 |
Zwycięzca | 14. | 20 lutego 1994 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jim Grabb Jared Palmer | 6:3, 6:4 |
Finalista | 4. | 27 lutego 1994 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jeremy Bates Jonas Björkman | 4:6, 1:6 |
Zwycięzca | 15. | 21 marca 1994 | Miami | Twarda | Paul Haarhuis | Mark Knowles Jared Palmer | 7:6, 7:6 |
Finalista | 5. | 24 lipca 1994 | Stuttgart | Ceglana | Paul Haarhuis | Scott Melville Piet Norval | 6:7, 5:7 |
Finalista | 6. | 21 sierpnia 1994 | New Haven | Twarda | Paul Haarhuis | Grant Connell Patrick Galbraith | 4:6, 6:7 |
Finalista | 7. | 28 sierpnia 1994 | Schenectady | Twarda | Paul Haarhuis | Jan Apell Jonas Björkman | 4:6, 6:7 |
Zwycięzca | 16. | 10 września 1994 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 17. | 2 października 1994 | Kuala Lumpur | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Nicklas Kulti Lars-Anders Wahlgren | 6:0, 7:5 |
Zwycięzca | 18. | 9 października 1994 | Sydney | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Byron Black Jonathan Stark | 6:4, 7:6 |
Zwycięzca | 19. | 6 listopada 1994 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Byron Black Jonathan Stark | 3:6, 7:6, 7:5 |
Zwycięzca | 20. | 13 listopada 1994 | Moskwa | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | David Adams Andriej Olchowski | walkower |
Finalista | 8. | 26 lutego 1995 | Filadelfia | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jim Grabb Jonathan Stark | 6:7, 7:6, 3:6 |
Zwycięzca | 21. | 30 kwietnia 1995 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis | Luis Lobo Javier Sánchez | 6:3, 6:4 |
Zwycięzca | 22. | 10 czerwca 1995 | French Open, Paryż | Ceglana | Paul Haarhuis | Nicklas Kulti Magnus Larsson | 6:7, 6:4, 6:1 |
Zwycięzca | 23. | 25 czerwca 1995 | Halle | Trawiasta | Paul Haarhuis | Jewgienij Kafielnikow Andriej Olchowski | 6:2, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 24. | 15 października 1995 | Tokio | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jakob Hlasek Patrick McEnroe | 7:6, 6:4 |
Zwycięzca | 25. | 29 października 1995 | Essen | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Cyril Suk Daniel Vacek | 7:5, 6:4 |
Zwycięzca | 26. | 12 listopada 1995 | Sztokholm | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Grant Connell Patrick Galbraith | 3:6, 6:2, 7:6 |
Finalista | 9. | 27 listopada 1995 | Eindhoven | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Grant Connell Patrick Galbraith | 6:7, 6:7, 6:3, 6:7 |
Finalista | 10. | 7 stycznia 1996 | Doha | Twarda | Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:7, 3:6 |
Finalista | 11. | 8 września 1996 | US Open, Nowy Jork | Twarda | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:4, 6:7, 6:7 |
Zwycięzca | 27. | 20 października 1996 | Tuluza | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Olivier Delaître Guillaume Raoux | 6:3, 7:5 |
Finalista | 12. | 27 października 1996 | Stuttgart | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Sébastien Lareau Alex O’Brien | 6:3, 4:6, 3:6 |
Zwycięzca | 28. | 3 listopada 1996 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Jewgienij Kafielnikow Daniel Vacek | 6:4, 4:6, 7:6 |
Zwycięzca | 29. | 5 stycznia 1997 | Doha | Twarda | Paul Haarhuis | Patrik Fredriksson Magnus Norman | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 30. | 9 marca 1997 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Libor Pimek Byron Talbot | 7:6, 6:4 |
Finalista | 13. | 27 kwietnia 1996 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis | Donald Johnson Francisco Montana | 6:7, 6:2, 6:7 |
Zwycięzca | 31. | 22 czerwca 1997 | Rosmalen | Trawiasta | Paul Haarhuis | Trevor Kronemann David Macpherson | 6:4, 7:5 |
Finalista | 14. | 5 lipca 1997 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:7(4), 6:7(7), 7:5, 3:6 |
Zwycięzca | 32. | 24 sierpnia 1997 | Boston | Twarda | Paul Haarhuis | Dave Randall Jack Waite | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 33. | 28 września 1997 | Tuluza | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | Jean-Philippe Fleurian Maks Mirny | 6:3, 7:6 |
Zwycięzca | 34. | 2 listopada 1997 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Rick Leach Jonathan Stark | 6:2, 7:6 |
Finalista | 15. | 18 stycznia 1998 | Sydney | Twarda | Daniel Nestor | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 3:6, 5:7 |
Zwycięzca | 35. | 31 stycznia 1998 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Jonas Björkman | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:2, 7:6 |
Zwycięzca | 36. | 1 marca 1998 | Filadelfia | Twarda (hala) | Paul Haarhuis | David Macpherson Richey Reneberg | 7:6, 6:7, 6:2 |
Zwycięzca | 37. | 8 marca 1998 | Rotterdam | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Neil Broad Piet Norval | 7:6, 6:3 |
Zwycięzca | 38. | 19 kwietnia 1998 | Barcelona | Ceglana | Paul Haarhuis | Ellis Ferreira Rick Leach | 7:5, 6:0 |
Zwycięzca | 39. | 26 kwietnia 1998 | Monte Carlo | Ceglana | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 40. | 6 czerwca 1998 | French Open, Paryż | Ceglana | Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:3, 3:6, 6:3 |
Zwycięzca | 41. | 4 lipca 1998 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Paul Haarhuis | Todd Woodbridge Mark Woodforde | 2:6, 6:4, 7:6, 5:7, 10:8 |
Zwycięzca | 42. | 9 sierpnia 1998 | Amsterdam | Ceglana | Paul Haarhuis | Dominik Hrbatý Karol Kučera | 6:3, 6:2 |
Zwycięzca | 43. | 30 sierpnia 1998 | Boston | Twarda | Paul Haarhuis | Chris Haggard Jack Waite | 6:3, 6:2 |
Finalista | 16. | 8 listopada 1998 | Paryż | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Mahesh Bhupathi Leander Paes | 4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 44. | 22 listopada 1998 | Hartford | Dywanowa (hala) | Paul Haarhuis | Mark Knowles Daniel Nestor | 6:4, 6:2, 7:5 |
Przypisy
- ↑ JackJ. Cavanaugh JackJ., TENNIS; Eltingh Concludes His Career With One More Doubles Title, „The New York Times”, 23 listopada 1998, ISSN 0362-4331 [dostęp 2018-03-01] (ang.).
- ↑ Jacco Eltingh Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-03-01] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-16] (ang.).
Bibliografia
- Profil na stronie ATP [online], Association of Tennis Professionals [dostęp 2014-08-13] (ang.).
- Profil na stronie ITF [online], International Tennis Federation [dostęp 2014-08-13] (ang.).
- Profil na stronie Pucharu Davisa [online], Davis Cup [dostęp 2014-08-13] (ang.).
- p
- d
- e
- p
- d
- e
- p
- d
- e
1905–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
- p
- d
- e
1901–1910 | |
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1940 | |
1941–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
- p
- d
- e
1901–1910 |
|
---|---|
1911–1920 | |
1921–1930 | |
1931–1939 | |
1940–1950 | |
1951–1960 | |
1961–1970 | |
1971–1980 | |
1981–1990 | |
1991–2000 |
|