Jarmolińce

Jarmolińce
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 chmielnicki

Rejon

chmielnicki

Populacja (2018)
• liczba ludności


7536[1]

Nr kierunkowy

+380 382

Kod pocztowy

32100

Położenie na mapie obwodu chmielnickiego
Mapa konturowa obwodu chmielnickiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Jarmolińce”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Jarmolińce”
Ziemia49°11′33″N 26°50′23″E/49,192500 26,839722
Multimedia w Wikimedia Commons
Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Jarmolińce

Jarmolińce (ukr. Ярмолинці) – osiedle typu miejskiego na Podolu, dawna stolica rejonu w obwodzie chmielnickim. Dawniej w powiecie płoskirowskim.

Historia

Osada, wzmiankowana w przywileju króla Polski Władysława Jagiełły z 1407, który okoliczne włości nadał Chodce, pochodzącemu z Kroacji. Król Polski Kazimierz IV Jagiellończyk nadał prawo magdeburskie w 1455[2] (według Bonieckiego, zamienił wieś na miasto[3]). W XVIII–XIX wiekach miasto znane było z manufaktur sukienniczych, garbarni, produkcji maszyn rolniczych i siodeł. Tutejszy klasztor Bernardynów (1761), uchodzący za jeden z piękniejszych na Kresach, zamieniono po 1831 roku na cerkiew prawosławną. W 1780 dobra jarmolińskie kupił Wojciech Ścibor Marchocki.

W zaborze rosyjskim siedziba gminy Jarmolińce(inne języki) w powiecie proskurowskim guberni podolskiej.

Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 w Jarmolińcach był więziony Jan Leon Ziółkowski.

Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 6400 osób (w tym większość Żydów z Gródka, Michałpola, z Frampola i Szarówki). W październiku 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali[4].

W 1959 liczyło 6 880 mieszkańców[5].

W 1989 liczyło 9 552 mieszkańców[6].

W 2013 liczyło 7 790 mieszkańców[7].

Zabytki

  • Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła(inne języki) z lat 1793–1862
  • niezachowany zamek w Jarmolińcach – Korczak-Jarmolińscy zbudowali zamek na planie czworokąta z bastionami w narożach - mający zabezpieczać okolicę przed napadami Tatarów[8][9]. Fragmenty zamku przetrwały do XIX w.[8]
  • dwór – od końca XVIII w. miejscowość należała do polskiej rodziny Orłowskich z Jarmoliniec herbu Lubicz. Na przełomie XIX i XX wieku staropolski dwór jarmoliniecki słynął z kolekcji obrazów Juliusza Kossaka, Józefa Chełmońskiego, Aleksandra Orłowskiego, Henryka Siemiradzkiego. Dwór istniał do 1917 r.[2] Po I wojnie światowej Jarmolińce znalazły się w granicach Ukraińskiej SRR.

Urodzeni

Galeria

  • Pałac Orłowskich
    Pałac Orłowskich
  • Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła(inne języki)
    Kościół św. Apostołów Piotra i Pawła(inne języki)
  • Rondo w centrum miasteczka
    Rondo w centrum miasteczka

Przypisy

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2018 року. Державна служба статистики України. Київ, 2018. стор.75
  2. a b RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 9: Województwo podolskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 117-125, ISBN 83-04-04268-1, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .
  3. Adam Boniecki: Herbarz polski: wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich. Cz. 1. T. 8. Warszawa : Warszawskie Towarzystwo Akcyjne S. Orgelbranda S[yn]ów), 1905, s. 142.
  4. Geoffrey P.G.P. Megargee Geoffrey P.G.P. (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1367 .
  5. Всесоюзная перепись населения 1959 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  6. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу
  7. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  8. a b :: Rzeczpospolita wirtualna - KRESY WSCHODNIE :: [online], archive.ph, 27 kwietnia 2013 [dostęp 2022-07-04] .
  9. OlgaO. Plamenytska OlgaO., KULTURNA SPADSHCHYNA 1(10)-, „CULTURAL HERITAGE”, 2017 [dostęp 2022-07-04] .
  10. K., Ś. p. Bohdan Kutyłowski (wspomnienie pozgonne), Gazeta Sądowa, 29 kwietnia 1922 [dostęp 2022-10-07] .

Bibliografia

  • Jarmolińce, pow. proskurowski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. III: Haag – Kępy, Warszawa 1882, s. 450 .
  • Pisarzówka (5), cz. m. Jarmolińce, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. VIII: Perepiatycha – Pożajście, Warszawa 1887, s. 227 .

Linki zewnętrzne

  • rzeczpospolita.com
  • Jarmolińce na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
  • p
  • d
  • e
Miasta
  • Jarmolińce
Osiedla
  • Jarmolińce (osiedle)
Wsie
  • Andrijiwka
  • Antoniwci
  • Bałamutiwka
  • Baraniwka
  • Bazylkowce
  • Bodnariwka
  • Borbuchy
  • Bujwoliwci
  • Głuszкоwieckie
  • Gołochwasty
  • Hłuszkiwci
  • Jankowce
  • Janówka
  • Jaseniwka
  • Kadyjówka
  • Kornacziwka
  • Korytna
  • Kosohirka
  • Królówka
  • Kryte Brody
  • Lebedówka
  • Lechnówka
  • Ługowe
  • Łuka
  • Łysówka
  • Magnyszówka
  • Majdan-Morozowski
  • Mychajliwka
  • Mychałkiwci
  • Mikityńce
  • Монастирek
  • Moskalówka
  • Nowe Sioło
  • Pasieczna
  • Prawdówka
  • Proskuriwka
  • Przeginka
  • Sawynci
  • Skarzyńce
  • Słobódka
  • Słobódka Głuszкоwiecka
  • Słobódka Kadyjowska
  • Sokoliwka
  • Sołobkiwci
  • Sosniwka
  • Strychowce
  • Sutkiwci
  • Szariwka
  • Szewczenka
  • Tomaszówka
  • Torosówka
  • Wierzbka
  • Wierzbka Murowana
  • Wierzchowce
  • Wynohradiwka
  • Wołudryńce
  • Wychyłówka
  • Wydosznia
  • Żyłynci