Josef Georg Ziegler
Zobacz też: Joseph Georg Ziegler – również niemiecki duchowny, profesor Państwowej Akademii w Braniewie i rektor Uniwersytetu w Würzburgu. |
| Ten artykuł od 2017-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Data i miejsce urodzenia | 26 kwietnia 1918 |
---|---|
Data śmierci | 29 października 2006 |
profesor teologii moralnej na Uniwersytecie w Moguncji | |
Okres sprawowania | 1961-1983 |
Wyznanie | katolicyzm |
Kościół | |
Prezbiterat | 29 czerwca 1949 |
Josef Georg Ziegler (ur. 26 kwietnia 1918 w Ammerthal, zm. 29 października 2006) – niemiecki ksiądz katolicki, profesor teologii moralnej, pierwszy niemiecki teolog po II wojnie światowej, któremu polska uczelnia nadała tytuł doktora honoris causa.
Josef Ziegler urodził się w 1918 jako syn nauczyciela szkoły powszechnej (Volksschule) w Ammerthal w Niemczech. Po uwolnieniu z niewoli jenieckiej we wrześniu 1945 rozpoczął studia teologii katolickiej na Uniwersytecie w Ratyzbonie. 29 czerwca 1949 otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie sprawował posługę kapłańską w Nittenau i Cham. W 1955 na podstawie dysertacji Die Ehelehre der Poenitentialsummen von 1200-1350 uzyskał stopień doktora teologii. W 1959 następuje habilitacja na podstawie rozprawy Antike Enthaltsamkeit und christliche Jungfräulichkeit napisanej pod kierunkiem prof. Alfonsa Auera. Od 1961 do przejścia na emeryturę w 1983 Josef Ziegler był profesorem teologii moralnej na Uniwersytecie w Moguncji, gdzie m.in. otrzymał tytuł honorowego członka senatu (Ehrensenator). W 1983 roku otrzymał jako pierwszy niemiecki teolog po II wojnie światowej tytuł doktora honoris causa Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Zmarł 29 października 2006. Został pochowany 3 listopada 2006 w Ammerthal.