Julian Barbour

Julian Barbour
Data urodzenia

1937

Zawód, zajęcie

fizyk

Multimedia w Wikimedia Commons

Julian Barbour (ur. 1937) – brytyjski fizyk teoretyk i historyk nauki; badacz grawitacji w wersji kwantowej oraz dziejów mechaniki.

Po uzyskaniu doktoratu z fizyki na Uniwersytecie w Kolonii skończył pracę w instytucjach akademickich. Zamieszkał w Anglii, niedaleko Banbury[1].

Fizyka bez czasu

W książce The End of Time opublikowanej w 1999 r. (Koniec czasu) Barbour przedstawił swój kontrowersyjny pogląd na temat „bezczasowej fizyki”, zgodnie z którym czas, którego upływ odczuwamy, istnieje tylko jako iluzja, a wiele problemów fizycznych ma swoje źródło w przekonaniu, że istnieje on realnie. Wskazał on, że nie mamy żadnego dowodu na istnienie przeszłości innego niż nasza pamięć, a też przyszłości, innego niż nasze przekonanie o jej istnieniu. Iluzja czasu jest spowodowana przez zmiany zachodzące w świecie.

Teoria Barboura jest bardziej sceptyczna niż teoria wszechświata blokowego, gdyż neguje nie tylko upływ czasu, lecz też istnienie wymiaru czasowego. Filozof J.M.E. McTaggart do podobnych wniosków doszedł w opublikowanym w 1908 r. tekście „The Unreality of Time”.

Krytyka

Amerykański fizyk Lee Smolin niejednokrotnie odwoływał się do idei Barboura w swoich publikacjach; jest jednak bardzo krytyczny w stosunku do propozycji Brytyjczyka, ponieważ sam jest zwolennikiem teorii czasu, zgodnie z którą czas jest realny, a nie stanowi wyłącznie iluzji[2]. W wydanej w 2013 r. książce „Time Reborn”, wskazuje on, że czas jest zarówno realny, jak i ma fundamentalne znaczenie [3]. Smolin uznaje, że niektórzy fizycy błędnie odrzucają realność czasu, ponieważ mylą swoje abstrakcyjne modele matematyczne z rzeczywistością[4]. Stawia również hipotezę zgodnie z którą prawa fizyki nie są stałe, lecz zmieniają się wraz z upływem czasu[5].

Fizyk teoretyczny Sean Carroll również krytykował koncepcję Barboura, uznając ją za bezużyteczną [6].

Publikacje

Do 2021 roku Julian Barbour opublikował kilka książek, z których dwie ukazały się również po polsku:

  • 1999: The End of Time: The Next Revolution in our Understanding of the Universe, Oxford University Press. ISBN 0-297-81985-2; ISBN 0-19-511729-8 (paperback: ISBN 0-7538-1020-4)
  • 2018: Koniec czasu. Nowa rewolucja w fizyce, tłum. Tomasz Lanczewski, Copernicus Center Press, ISBN 978-83-7886-363-2.
  • 2001: The Discovery of Dynamics: A Study from a Machian Point of View of the Discovery and the Structure of Dynamical Theories. ISBN 0-19-513202-5
  • 2006: Absolute or Relative Motion?. ISBN 0-19-513203-3. Paperback reprinting of The Discovery of Dynamics.
  • 2020: The Janus Point: A New Theory of Time, Basic Books, ISBN 978-0465095469.
  • 2021: Nowa teoria czasu. Punkt Janusa, tłum. Tomasz Lanczewski, Copernicus Center Press, ISBN 978-83-7886-594-0.

Prace dotyczące teorii Barboura

  • Anderson, Edward (2004) „Geometrodynamics: Spacetime or space?” Ph.D. thesis, University of London.
  • Anderson, Edward (2007) „On the recovery of Geometrodynamics from two different sets of first principles”, Stud. Hist. Philos. Mod. Phys. 38: 15.
  • Baierlein, R. F., D. H. Sharp, and John A. Wheeler (1962) „Three-dimensional geometry as the carrier of information about time”, Phys. Rev. 126: 1864–1865.
  • Max Tegmark (2008) „The Mathematical Universe”, Found. Phys. 38: 101–150.
  • Wolpert, D. H. (1992) „Memory Systems, Computation, and The Second Law of Thermodynamics”, International Journal of Theoretical Physics 31: 743–785. Barbour argues that this article supports his view of the illusory nature of time.

Przypisy

  1. Julian Barbour—Contact [online], www.platonia.com [dostęp 2017-12-03] .
  2. Smolin L., (1997) Three Roads to Quantum Gravity (pp. 119–121, 131); (2006) The Trouble with Physics (pp. 321–22); (2013) Time Reborn (pp. 92–5)
  3. Lee Smolin on the nature of time - physicsworld.com [online], physicsworld.com [dostęp 2017-11-18]  (ang.).
  4. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-28)].
  5. Zarchiwizowana kopia. [dostęp 2013-07-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-07-28)].
  6. http://www.preposterousuniverse.com/blog/2009/06/17/timelessness/

Linki zewnętrzne

  • Julian Barbour's WorldSci profile
  • Julian Barbour's website
  • The End Of Time: A Talk With Julian Barbour. edge.org. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-25)].
  • Discover December 2000 From Here to Eternity
  • Killing Time A 25-minute feature about the idea that time is an illusion, filmed by Dutch TV in December 1999 and first shown early in 2000
  • The End of Time, Chapter One (requires free registration)
  • Video (with mp3 available) of Barbour discussion on Bloggingheads.tv
  • Does Time Exist?. perimeterinstitute.ca. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-03-08)]. 2012 lecture at the Perimeter Institute for Theoretical Physics
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000110719009
  • VIAF: 76822549
  • LCCN: n87871242
  • GND: 137871406
  • BnF: 12942292b
  • SUDOC: 074840061
  • NKC: mub2018989074
  • BNE: XX4431720
  • NTA: 089420551
  • BIBSYS: 90369322
  • CiNii: DA03247699
  • PLWABN: 9810531846705606
  • NUKAT: n99051436
  • J9U: 987007274592705171
  • CONOR: 108297315
  • WorldCat: lccn-n87871242