Kaplica Świętych Braci Machabeuszy w Kuraszewie

Kaplica Świętych Braci Machabeuszy
kaplica filialna
Ilustracja
Widok ogólny kaplicy
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Miejscowość

Kuraszewo

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny

Diecezja

warszawsko-bielska

Wezwanie

Świętych Braci Machabeuszy

Wspomnienie liturgiczne

1/14 sierpnia

Historia
Data zakończenia budowy

1942

Aktualne przeznaczenie

czynna świątynia prawosławna

Fundator

Teodor Pawluczuk

Dane świątyni
Świątynia
• materiał bud.


• drewno

Kopuła
• liczba kopuł


1

Liczba naw

1

Położenie na mapie gminy Czyże
Mapa konturowa gminy Czyże, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kuraszewo, kaplica Świętych Braci Machabeuszy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kuraszewo, kaplica Świętych Braci Machabeuszy”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kuraszewo, kaplica Świętych Braci Machabeuszy”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kuraszewo, kaplica Świętych Braci Machabeuszy”
Ziemia52°48′52,8″N 23°27′23,0″E/52,814667 23,456389
Multimedia w Wikimedia Commons

Kaplica pod wezwaniem Świętych Braci Machabeuszy – prawosławna kaplica filialna w Kuraszewie. Należy do parafii św. Antoniego Pieczerskiego w Kuraszewie, w dekanacie Hajnówka diecezji warszawsko-bielskiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Położenie

Obiekt znajduje się na polach należących do wsi Kuraszewo, w pobliżu drogi do Lad.

Historia

Kaplica została wzniesiona przez mieszkańców Kuraszewa po odkryciu przez jednego z nich źródełka uznanego za cudowne. Źródło to było znane od lat 30. XX w., natomiast prace budowlane ukończono w 1942. Głównym inicjatorem wzniesienia obiektu, a następnie jego opiekunem był Teodor Pawluczuk.

Po II wojnie światowej władze PRL-owskie wielokrotnie wzywały Pawluczuka do Białegostoku i uniemożliwiały sprawowanie opieki nad kapliczką. Mimo tego miejsce pozostawało celem pielgrzymek, a przybyli pielgrzymi pozostawiali w pobliżu kapliczki przyniesione krzyże wotywne. W 1973 ze środków zebranych przez miejscowych wiernych przeprowadzono generalny remont budynku, wymieniając dach i podłogę, szalując ściany oraz ogrodzono świątynię razem z przylegającym terenem. W kaplicy nabożeństwo odbywa się raz do roku – w święto patronalne (14 sierpnia).

Architektura

Drewniana kaplica kryta blachą, salowa, zamknięta trójbocznie. Od frontu kruchta nakryta trójkątnym dachem. Najszersza część (nawowa) posiada po dwa prostokątne okna na bocznych ścianach. Najwyższą częścią kapliczki jest część prezbiterialna z niewielką cebulastą kopułą i prawosławnym krzyżem. W najbliższym otoczeniu budynku znajdują się setki drewnianych krzyży wotywnych.

Galeria

  • Wnętrze kaplicy
    Wnętrze kaplicy
  • Krzyże wotywne przy źródełku
    Krzyże wotywne przy źródełku

Zobacz też

  • Lady

Bibliografia

  • Grzegorz Sosna, Antonina Troc-Sosna, Święte miejsca i cudowne ikony. Prawosławne sanktuaria na Białostocczyźnie, Orthdruk, Białystok 2006, ISBN 83-85368-69-8

Linki zewnętrzne

  • Kościoły drewniane, Lady
  • p
  • d
  • e
Cerkwie w powiecie hajnowskim
Hajnówka
powiat hajnowski