Koncert potrójny Beethovena

Koncert na fortepian, skrzypce i wiolonczelę C-dur op. 56, zwany Potrójnym koncertem (niem. Tripelkonzert) – koncert skomponowany wiosną 1804 roku przez Ludwiga van Beethovena[1][2], jednak swoją oficjalną premierę miał w maju 1808 roku[3]. Beethoven napisał utwór dla swojego ucznia Rudolfa Habsburga oraz nadwornych muzyków: Karla Augusta Seidlera i Antonína Krafta[3].

Historia

W 1970 roku koncert był grany w Moskwie przez Dawida Ojstracha, Mstisława Rostropowicza i Swiatosława Richtera[4][5].

Części utworu[6][7][8]

  1. Allegro
  2. Largo
  3. Rondo alla polacca
  • p
  • d
  • e
Dzieła Ludwiga van Beethovena
Symfonie
  • I: C-dur op. 21
  • II: D-dur op. 36
  • III: Es-dur „Eroica” op. 55
  • IV: B-dur op. 60
  • V: c-moll op. 67
  • VI: F-dur „Pastoralna” op. 68
  • VII: A-dur op. 92
  • VIII: F-dur op. 93
  • IX: d-moll op. 125
Sonaty
Sonaty
fortepianowe
Sonaty na skrzypce
i fortepian
  • I: D-dur (op. 12 nr 1)
  • II: A-dur (op. 12 nr 2)
  • III: Es-dur (op. 12 nr 3)
  • IV: a-moll (op. 23)
  • V: F-dur „Wiosenna” (op. 24)
  • VI: A-dur (op. 30 nr 1)
  • VII: c-moll (op. 30 nr 2)
  • VIII: G-dur (op. 30 nr 3)
  • IX: A-dur „Kreutzerowska” (op. 47)
  • X: G-dur (op. 96)
Sonaty wiolonczelowe
  • I: F-dur (op. 5 nr 1)
  • II: g-moll (op. 5 nr 2)
  • III: A-dur (op. 69)
  • IV: C-dur (op. 102 nr 1)
  • V: D-dur (op. 102 nr 2)
Inne sonaty
  • Sonata na róg F-dur (op. 17)
Koncerty
Koncerty fortepianowe
Koncerty skrzypcowe
Inne koncerty
  • Koncert potrójny C-dur (op. 56)
Kwintety smyczkowe
  • I: Es-dur (op. 4)
  • II: C-dur (op. 29)
  • III: c-moll (op. 104)
  • Fuga na kwintet smyczkowy D-dur (op. 137)
Wczesne kwartety
  • I: F-dur (op. 18 nr 1)
  • II: G-dur (op. 18 nr 2)
  • III: D-dur (op. 18 nr 3)
  • IV: c-moll (op. 18 nr 4)
  • V: A-dur (op. 18 nr 5)
  • VI: B-dur (op. 18 nr 6)
Kwartety Razumowskiego
  • VII: F-dur (op. 59 nr 1)
  • VIII: e-moll (op. 59 nr 2)
  • IX: C-dur (op. 59 nr 3)
Pośrednie kwartety
Późniejsze kwartety
(Kwartety Golicynowskie)
  • XII: Es-dur (op. 127)
  • XIII: B-dur (op. 130)
  • XIV: cis-moll (op. 131)
  • XV: a-moll (op. 132)
  • Wielka Fuga B-dur (op. 133)
  • XVI: F-dur (op. 135)
Inne prace
  • Septet Es-dur (op. 20)
  • Sekstet Es-dur (op. 71)
  • Sekstet op. 81b
  • Oktet Es-dur (op. 103)
Kontrola autorytatywna (utwór muzyczny/kompozycja):
  • VIAF: 183523652
  • LCCN: n86856185
  • GND: 300015542
  • BnF: 13908222x
  • J9U: 987007400403405171

Przypisy

  1. ↑ Classical from the Beethovenfest - Beethoven: Triple Concerto. dw.com. (ang.).
  2. ↑ Bernard van der Linde: Vorwort. breitkopf.com, 1999. (niem. • ang. • fr.).
  3. ↑ a b Zweimal Beethoven live aus dem Gewandhaus Leipzig. mdr.de, 2017-01-13. [dostęp 2013-07-13]. (niem.).
  4. ↑ 84kaptur: David Oistrakh, Mstislav Rostropovich & Sviatoslav Richter - Beethoven Triple Concerto (complete). youtube.com, 2020-03-20.
  5. ↑ Jérémie Rousseau: Quelle est la meilleure version du Triple Concerto de Beethoven ?. radiofrance.fr, 2017-01-11. (fr.).
  6. ↑ Tripelkonzert für Klavier, Violine, Violoncello und Orchester C-Dur op. 56. tonkuenstler.at. (niem.).
  7. ↑ Concerto for Piano, Violin, Cello and Orchestra in C major, op. 56 “Triple Concerto”. musicbrainz.org. (ang.).
  8. ↑ Concerto for piano, violin, cello & orchestra in C major ("Triple Concerto"), Op. 56. allmusic.com. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Potrójny koncert Beethovena