Magnetyczna liczba Reynoldsa

Liczba Reynoldsa magnetyczna – w dynamice plazmy stosunek natężenia pola magnetycznego wzbudzonego w płynącej plazmie H i {\displaystyle \mathbf {H} _{i}} do natężenia zewnętrznego pola magnetycznego H z . {\displaystyle \mathbf {H} _{z}.}

R e m = H i H z . {\displaystyle Re_{m}={\frac {\mathbf {H} _{i}}{\mathbf {H} _{z}}}.}

Jest to parametr bezwymiarowy określający zachowanie plazmy w przybliżeniu magnetohydrodynamicznym.

Liczba Reynoldsa magnetyczna może służyć jako kryterium wmrożenia pola magnetycznego. W przypadku dużych LRM pole magnetyczne jest wmrożone, w przypadku małych – swobodnie przenika do plazmy.

Liczbę Reynoldsa magnetyczną określa wzór:

R e m = 4 π σ 0 L v c 2 , {\displaystyle Re_{m}={\frac {4\pi \sigma _{0}Lv}{c^{2}}},}

gdzie:

σ 0 {\displaystyle \sigma _{0}} – przewodność zależna tylko od właściwości plazmy,
L {\displaystyle L} – charakterystyczny wymiar liniowy plazmy,
v {\displaystyle v} – prędkość ruchu ośrodka,
c {\displaystyle c} prędkość światła.

Prawdziwa jest też zależność:

R e m = S A , {\displaystyle Re_{m}={\frac {S}{A}},}

gdzie:

S {\displaystyle S} – liczba Stewarta,
A {\displaystyle A} liczba Alfvéna.

Liczba ta nazwę swoją wzięła od Osborne’a Reynoldsa – irlandzkiego inżyniera.

Związkiem wyjściowym do wyprowadzenia liczby Reynoldsa magnetycznej jest jedno z podstawowych równań magnetycznej dynamiki gazów. Równanie dyfuzji pola magnetycznego opisujące odstępstwa od prawa wmrożenia

H t = rot ( u × H ) c 2 4 π σ 0 Δ H , {\displaystyle {\frac {\partial \mathbf {H} }{\partial t}}={\text{rot}}\left(\mathbf {u} \times \mathbf {H} \right)-{\frac {c^{2}}{4\pi \sigma _{0}}}\Delta \mathbf {H} ,}

gdzie:

u {\displaystyle \mathbf {u} } – prędkość ruchu ośrodka,
H {\displaystyle \mathbf {H} } – natężenia pola magnetycznego.

Następnie, sposobem przyjętym w teorii podobieństwa, analizę równania różniczkowego przeprowadza się poprzez ocenę rzędu wielkości stosunku różnych wyrazów (otrzymane wielkości bezwymiarowe nazywane są liczbami podobieństwa). Zatem pierwszy wyraz prawej strony równania opisuje pole wmrożone i ma rząd wielkości

wmro z ˙ enie = rot ( u × H ) v H L . {\displaystyle {\text{wmro}}{\dot {\text{z}}}{\text{enie}}={\text{rot}}\left(\mathbf {u} \times \mathbf {H} \right)\approx {\frac {vH}{L}}.}

Drugi wyraz opisuje dyfuzję pola magnetycznego i ma rząd wielkości

dyfuzja = c 2 4 π σ 0 Δ H c 2 H 4 π σ 0 L 2 . {\displaystyle {\text{dyfuzja}}={\frac {c^{2}}{4\pi \sigma _{0}}}\Delta \mathbf {H} \approx {\frac {c^{2}H}{4\pi \sigma _{0}L^{2}}}.}

Stosunek tych wyrazów to szukany parametr

wmro z ˙ enie dyfuzja = 4 π σ 0 L v c 2 = R e m . {\displaystyle {\frac {{\text{wmro}}{\dot {\text{z}}}{\text{enie}}}{\text{dyfuzja}}}={\frac {4\pi \sigma _{0}Lv}{c^{2}}}=Re_{m}.}

Bibliografia

  • A.W. Czernietski, Wstęp do fizyki plazmy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1971.
  • D.A. Frank-Kamieniecki, Wykłady z fizyki plazmy, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1968.
Encyklopedie internetowe (liczba bezwymiarowa w mechanice płynów):
  • Britannica: science/magnetic-Reynolds-number