Marcello Mimmi

Kardynał biskup

Per visibilia ad invisibilia

Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

18 lipca 1882
Castel San Pietro Terme

Data i miejsce śmierci

6 marca 1961
Rzym

Sekretarz Świętej Kongregacji Konsystorialnej

Okres sprawowania

1957–1961

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

23 grudnia 1905

Nominacja biskupia

30 czerwca 1930

Sakra biskupia

25 lipca 1930

Kreacja kardynalska

12 stycznia 1953
Pius XII

Kościół tytularny

S. Callisto
biskup Sabina e Poggio Mirteto

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

25 lipca 1930

Konsekrator

Giovanni Battista Nasalli Rocca di Corneliano

Współkonsekratorzy

Ettore Lodi
Giovanni Pranzini

Konsekrowani biskupi
Gregorio Falconieri	1 grudnia 1935
Giacomo Palombella	19 maja 1946
Luigi Rinaldi	22 kwietnia 1956
Vittorio Longo	22 kwietnia 1956
Antonio Pirotto	16 listopada 1958
Paolo Savino	21 czerwca 1959
Jolando Nuzzi	18 października 1959
Ferdinando Baldelli	25 października 1959
Renato Luisi	28 lutego 1960
Raffaele Pellecchia	13 marca 1960
Alberto Scola	25 kwietnia 1960

Współkonsekrowani biskupi
Maurizio Francesco Crotti	23 kwietnia 1933
Pietro Ossola	29 września 1940

Marcello Mimmi (ur. 18 lipca 1882 w Castel San Pietro Terme, zm. 6 marca 1961 w Rzymie) – włoski duchowny katolicki, kardynał.

Życiorys

Ukończył seminarium archidiecezjalne w Bolonii, po czym przyjął święcenia kapłańskie w dniu 23 grudnia 1905. Pracował następnie duszpastersko w rodzinnej archidiecezji aż do roku 1930. Był w tym czasie wykładowcą w tamtejszym seminarium, prywatnym szambelanem Jego Świątobliwości i rektorem regionalnego seminarium Romagna.

30 czerwca 1930 otrzymał nominację na biskupa diecezji Crema. Sakry w metropolitarnej katedrze w Bolonii udzielił mu kardynał Giovanni Battista Nasalli Rocca di Corneliano, arcybiskup Bolonii. W kolejnych latach spotykały go kolejne awanse i tak w latach 1933-1952 był arcybiskupem Bari, a następnie Neapolu (1952-1957). W roku 1953 otrzymał kapelusz kardynalski z tytułem kardynała prezbitera San Callisto. Legat papieski na Plenarny Synod w Salerno w 1955 i Kongres Eucharystyczny w Lecce w 1956. Dnia 15 grudnia 1957 został sekretarzem Świętej Kongregacji Konsystorialnej, na którym to urzędzie pozostał do śmierci. W czerwcu 1958 włączony do grona kardynałów biskupów. Brał udział w konklawe 1958. Umarł z powodu komplikacji podczas operacji pękniętego wrzodu. Pochowany w katedrze w Magliano Sabina.