Marcin Różalski

Marcin Różalski
ilustracja
Pseudonim

Płocki Barbarzyńca
Różal

Data i miejsce urodzenia

29 lipca 1978
Płock

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

188 cm

Masa ciała

110 kg

Styl walki

MMA, boks tajski, kick-boxing

Debiut

kick-boxing – 2004
MMA – 2011

Federacja

KSW

Kategoria wagowa

ciężka

Klub

Różal Team

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

kick-boxing – 32
MMA – 11

Zwycięstwa

kick-boxing – 22
MMA – 7

Przez nokauty

kick-boxing – 12
MMA – 4

Przez poddania

MMA – 2

Przez decyzje

kick-boxing – 9
MMA – 1

Porażki

kick-boxing – 9
MMA – 4

  1. ↑ Bilans walk aktualny na 18 czerwca 2022.
Multimedia w Wikimedia Commons

Marcin Różalski (ur. 29 lipca 1978 w Płocku[1]) − polski zawodowy kick-bokser, zawodnik muay thai i mieszanych sztuk walki (MMA) wagi ciężkiej, mistrz świata organizacji ISKA z 2007 i WKA z 2008 w formule K-1. Były międzynarodowy mistrz KSW wagi ciężkiej z 2017 roku.

Kariera w kick-boxingu

Jako amator był wielokrotnym medalistą mistrzostw Polski i Europy. W 2004 roku rozpoczął zawodowe starty w K-1[2], dochodząc do półfinału pierwszego Grand Prix Polski w tejże formule. 25 października 2004, przegrał w Paryżu, z wielokrotnym mistrzem świata i Europy w boksie tajskim Cheickiem Kongo przez TKO w 3. rundzie. 18 grudnia 2004 roku, na gali K-1 MAX Spain 2004, w hiszpańskiej Guadalajarze, wygrał przez TKO z zawodnikiem gospodarzy Damianem Garcią.

27 lutego 2005 przegrał na punkty z Przemysławem Saletą, natomiast w październiku tego samego roku został zawodowym mistrzem Polski w boksie tajskim, nokautując Krzysztofa Misiaczyka w 2. rundzie.

17 lutego 2006 doszedł do finału turnieju K-1 European League w Budapeszcie, jednak nie wystąpił w nim z powodu kontuzji, której nabawił się w wygranym, półfinałowym starciu z Ante Varnicą. Na początku marca tego samego roku, wygrał drugą edycję Grand Prix Polski, pokonując wszystkich rywali przed czasem, w tym Rafała Petertila w finałowej walce.

13 maja 2006 pokonał amerykańskiego zawodnika Ricka Roufusa jednogłośnie na punkty. W kwietniu 2007 roku, przegrał z Białorusinem Siarhiejem Hurem, odpadając z turnieju K-1 Italy Oktagon.

3 marca 2007 roku, podczas gali Angels of Fire w Płocku, zdobył zawodowe mistrzostwo świata federacji ISKA (zasady orientalne / K-1). W walce o tytuł pokonał przez techniczny nokaut Turka Yahayę Gulaya[3]. 9 czerwca 2007, przegrał w finale K-1 Poland Grand Prix z Łukaszem Jaroszem przez TKO.

8 marca 2008 roku (Angels of Fire III) został drugi raz w zawodowej karierze mistrzem świata, tym razem organizacji WKA w formule K-1. Tym razem pokonał po 5 rundach przez decyzję sędziów obrońcę tytułu, reprezentującego Szwajcarię Mitata Tahirsylaja[4].

W maju 2009 roku po raz pierwszy wystąpił w oficjalnym turnieju prestiżowej organizacji K-1, zaliczanym do cyklu World GP − K-1 World Grand Prix 2009 w Łodzi. W ćwierćfinale znokautował specjalistę taekwondo, Koreańczyka Park Yong-soo, jednak musiał się później wycofać z udziału w półfinale z powodu kontuzji ręki.

W listopadzie 2017 zakończył współpracę z KSW, wiążąc się z organizacją DSF Kickboxing Challenge, gdzie po prawie dziewięciu latach powróci do startów w kickboxingu[5].

13 kwietnia 2018 roku na gali DSF Kickboxing Challenge 14 w Warszawie, zrewanżował się po latach Peterowi Grahamowi za porażkę na zasadach MMA 2014 roku z gali KSW 28[6].

18 czerwca 2022 roku podczas gali KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski przegrał przez TKO (cztery nokdauny) w drugiej rundzie z doświadczonym Errolem Zimmermanem[7]. Pojedynek odbył się na zasadach K-1, jednak w małych rękawicach[8].

Kariera MMA

W listopadzie 2010 roku podpisał kontrakt z organizacją Konfrontacja Sztuk Walki na występy w mieszanych sztukach walki (MMA)[9].

Zadebiutował 19 marca 2011 roku podczas gali KSW 15 w Warszawie, gdy pokonał przez techniczny nokaut Marcina Bartkiewicza (walka została przerwana z powodu rozcięcia na głowie Bartkiewicza)[10].

Dwa miesiące później, na KSW 16 Różalski po raz kolejny tryumfował z powodu kontuzji rywala, gdy walczący z nim Rosjanin Siergiej Szemietow doznał urazu ręki[11].

25 lutego 2012 roku w walce wieczoru na gali KSW 18: Unfinished Sympathy przegrał w pierwszej rundzie z Holendrem Valentijnem Overeemem, który na kilka dni przed walką zastąpił kontuzjowanego Jérôme’a Le Bannera[12].

28 września 2013 roku na KSW 24: Starcie Gigantów poddał innego kickboksera Pawła Słowińskiego duszeniem zza pleców w 1. rundzie[13][14].

22 marca 2014 roku podczas KSW 26: Materla vs. Silva III pokonał Nicka Rossborougha w drugiej rundzie przez techniczny nokaut[15].

4 października 2014 roku na KSW 28: Fighters Den przegrał przez poddanie z Peterem Grahamem z powodu kontuzji kolana. Przed walką 27 maja 2016 z Mariuszem Pudzianowskim waga Różalskiego wynosiła 114,8 kg[16].

27 maja 2016 na KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu pokonał byłego strongmana Mariusza Pudzianowskiego w drugiej rundzie przez poddanie[17][18].

Rok później 27 maja 2017 podczas KSW 39, które odbyło się na Stadionie Narodowym znokautował ówczesnego mistrza KSW wagi ciężkiej Fernando Rodriguesa Jr. w 16 sekundzie starcia, odbierając mu tym samym mistrzostwo[19]. Jak sam wyznał, cała akcja, która można było zobaczyć w oktagonie była trenowana specjalnie pod rywala[20]. Po zwycięstwie i zdobyciu pasa mistrzowskiego Różalski ogłosił niemal od razu, że pas zostanie zwakowany ze względu na brak jego [Różalskiego] zainteresowania pasami. Oficjalnie pas zwakował w lipcu, wręczając go właścicielowi federacji KSW, Maciejowi Kawulskiemu[21].

1 marca 2019 roku zakończył sportową karierę[22]. 7 września 2020 na oficjalnym kanale KSW (na serwisie Youtube) został opublikowany film pt. „On wraca...”, który miał sugerować powrót Różala do klatki KSW[23]. Trzy następne dni później na ten kanał zostało dodane kolejne wideo, potwierdzające powrót Różalskiego, jednak nie do największej polskiej organizacji, a do nowo powstałej Genesis, w której stoczył pojedynek na gołe pięści[24].

Boks

W czerwcu 2002 roku w Płocku stoczył jedyną w swej karierze zawodową walkę bokserską, gdy pokonał przez techniczny nokaut w 3. rundzie Pawła Newazila[25].

Boks na gołe pięści

23 października 2020 roku po powrocie do walk stoczył swój pierwszy pojedynek w formule boksu na gołe pięści(inne języki) z możliwością używania uderzeń łokciami, podczas pierwszej gali nowo powstałej organizacji Genesis[26][27]. Walkę przegrał z byłym mistrzem UFC − Joshem Barnettem, gdyż nie był zdolny wyjść do trzeciej rundy[28].

Osiągnięcia

Kick-boxing[29]:

  • 6-krotny amatorski mistrz Polski w kickboxingu
  • amatorski wicemistrz Europy w kickboxingu
  • 2005: zawodowy mistrz Polski w boksie tajskim
  • 2006: K-1 European League − finalista turnieju
  • 2006: II Grand Prix Polski − 1. miejsce w turnieju wagi ciężkiej
  • 2007: międzynarodowy mistrz Polski w wadze ciężkiej, formuła K-1[30]
  • 2007: mistrz świata ISKA w wadze ciężkiej, formuła K-1
  • 2007: K-1 Poland Grand Prix − finalista turnieju wagi ciężkiej
  • 2008: mistrz świata WKA w wadze superciężkiej, formuła K-1
  • 2009: ćwierćfinalista K-1 World Grand Prix 2009 w Łodzi

Mieszane sztuki walki:

  • 2017: międzynarodowy mistrz KSW w wadze ciężkiej

Lista zawodowych walk w kick-boxingu

Wynik Bilans Przeciwnik Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 22-9-1 Holandia Errol Zimmerman TKO (cztery nokdauny) 2 1:26 KSW 71: Ziółkowski vs. Rajewski 18.06.2022 Polska Toruń Walka w formule K-1 w rękawicach do MMA. Co-Main Event
Wygrana 22-8-1 Australia Peter Graham Decyzja (jednogłośna) 3 3:00 DSF Kickboxing Challenge 14 13.04.2018 Polska Warszawa Debiut w DSF Kickboxing Challenge
Wygrana 21-8-1 Korea Południowa Yong Soo Park KO (kopnięcie w korpus) 3 0:32 K-1 World GP 2009 in Lodz 23.05.2009 Polska Łódź Ćwierćfinał turnieju K-1 World GP 2009
Wygrana 20-8-1 Szwajcaria Mitat Tahirsylaj Decyzja 5 3:00 Angels of Fire III 08.03.2008 Polska Płock Został mistrzem świata WKA w wadze superciężkiej
Przegrana 19-8-1 Francja Gregory Tony Decyzja 3 3:00 Angels of Fire II 27.10.2007 Polska Płock
Przegrana 19-7-1 Francja Patrice Quarteron TKO (cios kolanem) 3 2:20 A-1 World Combat Cup 14.07.2007 Turcja Turcja
Przegrana 19-6-1 Polska Łukasz Jarosz TKO (niskie kopnięcia) 2 1:35 K-1 Poland Grand Prix 2007 09.06.2007 Polska Nowy Targ Przegrał w finale turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007
Wygrana 19-5-1 Białoruś Siarhiej Hur Decyzja 4 3:00 K-1 Poland Grand Prix 2007 09.06.2007 Polska Nowy Targ Półfinał turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007
Wygrana 18-5-1 Czechy Roman Kleibl KO (prawy sierpowy) 3 0:44 K-1 Poland Grand Prix 2007 09.06.2007 Polska Nowy Targ Ćwierćfinał turnieju K-1 Poland Grand Prix 2007
Przegrana 17-5-1 Białoruś Siarhiej Hur Decyzja 3 3:00 K-1 Italy Oktagon 2007 14.04.2007 Włochy Mediolan Przegrał w ćwierćfinale turnieju K-1 Italy Oktagon
Wygrana 17-4-1 Niemcy Yahya Gülay TKO (poddanie przez narożnik) 5 2:00 Angels of Fire 03.03.2007 Polska Płock Został mistrzem świata ISKA w wadze ciężkiej, formuła K-1
Wygrana 16-4-1 Austria David Keclik Decyzja 3 3:00 Night of Glory 06.01.2007 Polska Nowy Targ Został międzynarodowym mistrzem Polski w wadze ciężkiej, formuła K-1
Wygrana 15-4-1 Irak Abdullah Selam KO (wysokie kopnięcie i ciosy pięściami) 1 1:37 A-1 Final 04.11.2006 Turcja Stambuł
Wygrana 14-4-1 Białoruś Andrej Zurawkow Decyzja 3 3:00 K-1 Fighting Network RIGA 04.11.2006 Łotwa Ryga
Wygrana 13-4-1 Stany Zjednoczone Rick Roufus Decyzja 3 3:00 Best of the Best II 13.05.2006 Polska Warszawa
Wygrana 12-4-1 Polska Rafał Petertil TKO (przerwanie przez narożnik) 1 3:00 II Grand Prix Polski 04.03.2006 Polska Wrocław Wygrał II Grand Prix Polski
Wygrana 11-4-1 Polska Artur Kowalczyk TKO (cios pięścią) 1 2:24 II Grand Prix Polski 04.03.2006 Polska Wrocław Półfinał II Grand Prix Polski
Wygrana 10-4-1 Polska Mariusz Kornacki TKO 2 3:00 II Grand Prix Polski 04.03.2006 Polska Wrocław Ćwierćfinał II Grand Prix Polski
Wygrana 9-4-1 Chorwacja Ante Varnica Decyzja 4 3:00 K-1 European League 2006 17.02.2006 Węgry Budapeszt Z powodu kontuzji nie wystąpił w finale turnieju K-1 European League 2006
Wygrana 8-4-1 Węgry Brunner Tihamer Decyzja 3 3:00 K-1 European League 2006 17.02.2006 Węgry Budapeszt
Przegrana 7-4-1 Holandia Ashwin Balrak Decyzja 3 3:00 Fights at the Border IV 10.12.2005 Belgia Lommel Przegrał w półfinale turnieju Fights at the Border IV
Wygrana 7-3-1 Belgia Ahmet Jattari Decyzja 3 3:00 Fights at the Border IV 10.12.2005 Belgia Lommel
Wygrana 6-3-1 Polska Krzysztof Misiaczyk KO 2 ? Gala Boksu Tajskiego 08.10.2005 Polska ? Zdobył tytuł mistrza Polski w boksie tajskim
Remis 5-3-1 Turcja Birol Topuz Remis 3 ? A-1 Stambuł Turcja vs. Świata 01.10.2005 Turcja Stambuł
Wygrana 5-3 Francja Karl Dubus TKO 3 3:00 A-1 World Combat Cup 30.04.2005 Francja Lyon
Przegrana 4-3 Polska Przemysław Saleta Decyzja 3 3:00 Boxing Europe & Glormax 27.02.2005 Polska Włocławek
Wygrana 4-2 Hiszpania Damian Garcia TKO 2 ? K-1 MAX Spain 2004 18.12.2004 Hiszpania Guadalajara
Przegrana 3-2 Francja Cheick Kongo TKO (ciosy kolanami) 3 ? Muay Thai Tournament 25.09.2004 Francja Paryż
Wygrana 3-1 Litwa Wasiliew TKO (przerwanie przez narożnik) 6 ? Turniej Muay Thai 02.07.2004 Litwa Kłajpeda
Wygrana 2-1 Francja Claudius Agape KO (wysokie kopnięcie) 1 0:30 Ultimate Thai 2 28.02.2004 Francja Massy
Przegrana 1-1 Polska Rafał Petertil Decyzja 3 3:00 Grand Prix Polski ??.??.2004 Polska Wrocław Przegrał w półfinale Grand Prix Polski
Wygrana 1-0 Polska ? ? ? ? Grand Prix Polski ??.??.2004 Polska Wrocław Debiut w zawodowym kick-boxingu. Ćwierćfinał Grand Prix Polski

Lista zawodowych walk w MMA

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Wygrana 7-4 Brazylia Fernando Rodrigues Jr. (11-2) KO (lewy i prawy sierpowy) 1 0:16 KSW 39: Colosseum 27.05.2017 Polska Warszawa Zdobył międzynarodowe mistrzostwo KSW w wadze ciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana 6-4 Polska Mariusz Pudzianowski (9-4. 1 NC) Poddanie (duszenie gilotynowe) 2 1:46 KSW 35: Khalidov vs. Karaoglu 27.05.2016 Polska Gdańsk/Sopot
Przegrana 5-4 Anglia James McSweeney (14-13) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 2:16 KSW 32: Road to Wembley 31.10.2015 Anglia Londyn
Przegrana 5-3 Australia Peter Graham (10-7) Poddanie (kontuzja kolana) 2 0:43 KSW 28: Fighters Den 04.10.2014 Polska Szczecin
Wygrana 5-2 Stany Zjednoczone Nick Rossborough (24-17) TKO (ciosy pięściami) 2 4:36 KSW 26: Materla vs. Silva III 22.03.2014 Polska Warszawa
Wygrana 4-2 Australia Paweł Słowiński (1-0) Poddanie (duszenie zza pleców) 1 4:32 KSW 24: Starcie Gigantów 28.09.2013 Polska Łódź
Wygrana 3-2 Holandia Rodney Glunder (24-19-3) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 KSW 20: Symfonia Walki 15.09.2012 Polska Gdańsk/Sopot
Przegrana 2-2 Rosja Salimgiriej Rasułow (8-5) Decyzja (jednogłośna) 3 3:00 Draka 7 26.05.2012 Rosja Władywostok Specjalne zasady − walka w parterze tylko do 30 sekund
Przegrana 2-1 Holandia Valentijn Overeem (32-29) Poddanie (klucz na stopę) 1 2:25 KSW 18: Unfinished Sympathy 25.02.2012 Polska Płock
Wygrana 2-0 Rosja Siergiej Szemietow (6-6) TKO (kontuzja ręki) 1 1:05 KSW 16: Khalidov vs. Lindland 21.05.2011 Polska Gdańsk/Sopot
Wygrana 1-0 Polska Marcin Bartkiewicz (2-2) TKO (rozcięcie) 2 1:51 KSW 15: Współcześni Gladiatorzy 19.03.2011 Polska Warszawa Debiut w MMA

Lista walk w boksie

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Data Miejsce Uwagi
Wygrana 1-0 Polska Paweł Newazil (0-0) TKO 3 22.06.2002 Polska Płock Debiut w boksie

Lista walk w boksie na gołe pięści

Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Rozgrywki Data Miejsce Uwagi
Przegrana 0-1 Stany Zjednoczone Josh Barnett (0-0) TKO (niezdolność do kontynuowania walki) 2 3:00 Genesis 1: Różal vs. Barnett 23.10.2020 Polska Łódź Debiut w boksie na gołe pięści. Main Event

Inne informacje

W 2020 roku wraz z Bartoszem Fabińskim wziął udział w reality show „Ameryka Express”[31][32].

W maju 2024 roku zapowiedział wydanie swojej biografii. Za pracę nad merytoryczną formą treści zawartych w książce będzie odpowiadać reporter Jarek Świątek[33].

Przypisy

  1. ↑ Marcin Różalski ("Różal") | MMA Fighter Page [online], Tapology [dostęp 2019-03-07]  (ang.).
  2. ↑ Marcin Różalski walczy w K1. sport.pl, 5 marca 2004. [dostęp 2011-01-31].
  3. ↑ Andrzej Zarębski: Marcin Różalski zawodowym mistrzem świata. gazeta.pl, 4 marca 2007. [dostęp 2011-01-31].
  4. ↑ Andrzej Zarębski: Marcin Różalski po raz drugi mistrzem świata. gazeta.pl, 9 marca 2008. [dostęp 2011-01-31].
  5. ↑ Mistrz wagi ciężkiej odchodzi z KSW!. sport.pl, 2017-11-03. [dostęp 2018-04-12]. (pol.).
  6. ↑ DSF 14: rewanż po latach, Marcin Różalski pokonał Petera Grahama [online], Onet Sport, 14 kwietnia 2018 [dostęp 2019-01-29]  (pol.).
  7. ↑ Marcin Różalski przegrywa przez nokaut w historycznej walce na gali KSW 71 [online], Sport.pl [dostęp 2022-06-19]  (pol.).
  8. ↑ AntoniA. Zubek AntoniA., Marcin Różalski vs Errol Zimmerman. Ikona kickboxingu rywalem Różala na KSW 71 w Toruniu [online], Silesion.PL, 6 czerwca 2022 [dostęp 2022-06-19]  (pol.).
  9. ↑ Marcin Różalski w MMA [online] [dostęp 2017-01-10] .
  10. ↑ KSW 15 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 20 marca 2011. [dostęp 2011-03-20].
  11. ↑ KSW 16 – wyniki i relacja. mmarocks.pl, 21 maja 2011. [dostęp 2011-05-22].
  12. ↑ KSW 18: Unfinished Sympathy – wyniki i relacja.. mmarocks.pl, 26 lutego 2012. [dostęp 2012-02-26].
  13. ↑ Paweł Słowiński rywalem Marcina Różalskiego na gali KSW 24 – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-01-28]  (pol.).
  14. ↑ KSW 24 – Starcie Gigantów wyniki na żywo – FIGHT24.PL – MMA i K-1, UFC [online] [dostęp 2023-01-28]  (pol.).
  15. ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., KSW 26: Materla obronił tytuł, Różalski znokautował rywala! [online], sportowefakty.wp.pl, 23 marca 2014 [dostęp 2023-01-28]  (pol.).
  16. ↑ KSW 35: Publiczność dopisała. Zobacz ważenie przed galą w Ergo Arenie! (wideo). sportowefakty.wp.pl, 27 Maja 2016. [dostęp 2016-05-27].
  17. ↑ Mariusz Pudzianowski vs. Marcin Różalski na KSW 35 [online], Lowking.pl [dostęp 2023-01-28]  (pol.).
  18. ↑ Wirtualna PolskaW.P. Media Wirtualna PolskaW.P., KSW 35: Nieprawdopodobne zwycięstwo Marcina Różalskiego! "Różal" poddał "Pudziana"! [online], sportowefakty.wp.pl, 28 maja 2016 [dostęp 2023-01-28]  (pol.).
  19. ↑ KSW 39: Colosseum – wyniki na żywo. mmarocks.pl, 2017-05-27. [dostęp 2017-05-28].
  20. ↑ Marcin Różal Różalski KSW 39 – extremehobby [online], extremehobby.eu [dostęp 2017-10-20]  (pol.).
  21. ↑ KacperK. Sosnowski KacperK., Marcin Różalski dla Sport.pl, 11 września 2017 .
  22. ↑ Marcin Różalski zakończył karierę? Różal wrzucił wymowne WIDEO [online], sport.se.pl [dostęp 2019-03-07] .
  23. ↑ KSW, On wraca... [online], 7 września 2020 .
  24. ↑ KSW, Różal wraca! | Genesis [online], 10 września 2020 .
  25. ↑ boxer: Marcin Rozalski. boxrec.com. [dostęp 2011-01-31]. (ang.).
  26. ↑ KSW, Różal wraca! | Genesis [online], 10 września 2020 .
  27. ↑ KSW, Różal kontra Josh Barnett na gołe pięści! | GENESIS [online], 30 września 2020 .
  28. ↑ KrzysztofK. Kordys KrzysztofK., Genesis: Marcin Różalski pokonany przez Josha Barnetta! Były mistrz UFC zwycięzcą walki wieczoru! | MMA ROCKS [online], MMA Rocks!, 23 października 2020 [dostęp 2020-10-23]  (pol.).
  29. ↑ Najważniejsze osiągnięcia sportowe w okresie 2003–2006. dane.plock.eu.
  30. ↑ Night of Glory - Łukasz JArosz obronił tytuł!!!. rabka.eu. (pol.).
  31. ↑ MateuszM. Paczkowski MateuszM., Marcin Różalski i Bartosz Fabiński wystąpią w popularnym programie "Ameryka Express" w TVN [online], MMA PL, 12 grudnia 2019 [dostęp 2024-01-27]  (pol.).
  32. ↑ Marcin Różalski i Bartosz Fabiński odpadli z Ameryka Express, ale mogą wrócić do programu! [online], tvn.pl, 25 marca 2020 [dostęp 2024-01-27]  (pol.).
  33. ↑ Różal zapowiada biografię, ujawnia pierwsze szczegóły dotyczące książki! [online], myMMA.pl - MMA News, UFC, KSW, GROMDA, 11 maja 2024 [dostęp 2024-05-11]  (pol.).

Linki zewnętrzne

  • Statystyki i lista walk w MMA (ang.)
  • Statystyki i lista walk w boksie (ang.)
  • VIAF: 3064158369763401460008
  • PLWABN: 9811330528205606
  • p
  • d
  • e
Waga ciężka
Waga półciężka
Waga średnia
Waga półśrednia
Waga lekka
Waga piórkowa
Waga kogucia
Waga musza kobiet
Waga słomkowa kobiet