Marian Borzęcki
Komendant główny Policji Państwowej | |||
Data i miejsce urodzenia | 8 września 1889 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 3 czerwca 1940 | ||
Przebieg służby | |||
Lata służby | 1919-1926 | ||
Formacja | |||
Stanowiska | Zastępca Komendanta Głównego Policji Państwowej (1919-1921), | ||
Odznaczenia | |||
|
jako wiceprezydent Warszawy | |||
Data i miejsce urodzenia | 8 września 1889 | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci | 3 czerwca 1940 | ||
Wiceprezydent Warszawy | |||
Okres | od 1927 | ||
|
Marian Borzęcki (ur. 8 września 1889[1] w Suwałkach, zm. 3 czerwca 1940 w Gusen (KL))[2] – polski prawnik, polityk, adwokat, komendant główny Policji Państwowej.
Życiorys
Syn Bolesława i Marii z Rakowskich[3]. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu w Petersburgu[3]. Od lipca 1919 do października 1921 zastępca komendanta głównego Policji Państwowej, od grudnia 1922 do czerwca 1923 dyrektor Departamentu Bezpieczeństwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, od czerwca 1923 do listopada 1926 komendant główny Policji Państwowej. Po przewrocie majowym został przeniesiony w stan nieczynny, a z dniem 6 maja 1927 przeniesiony w stan spoczynku[4]. Rozpoczął praktykę adwokacką w Warszawie. Działacz Stronnictwa Narodowego, od 1937 członek Stronnictwa Pracy. W latach 1927–1934 wiceprezydent Warszawy.
We wrześniu 1939 członek Komitetu Obywatelskiego przy Dowództwie Obrony Warszawy. W konspiracji w Biurze Politycznym Centralnego Komitetu Organizacji Niepodległościowych, aresztowany przez Gestapo 30 marca 1940, wywieziony z Pawiaka 3 maja 1940 do obozu koncentracyjnego KL Sachsenhausen. Stąd 27 maja 1940 trafił do KL Gusen, gdzie 3 czerwca 1940 zmarł. Był jedną z najwcześniej zarejestrowanych ofiar tego obozu. Jako oficjalną przyczynę śmierci podano zwapnienie naczyń wieńcowych i zator (Herzkranzgefäßverkalkung, Embolie)[5]. Jego symboliczny grób znajduje się na warszawskich Powązkach (kw. 191–VI–17)[6].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Polonia Restituta (31 grudnia 1923)[7]
- Krzyż Walecznych
- Oficer Orderu Legii Honorowej (Francja)
- Order Korony Rumuńskiej II klasy
Przypisy
- ↑ Akt urodzenia Mariana Gorgoniusza Borzęckiego, Archiwum Państwowe w Suwałkach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Suwałkach, sygn. 63/165/0/1/97, k. 125, akt ur. nr 498; Archive der KZ‐Gedenkstätte Mauthausen_2_2_15_007_20_p14, _1_1_6_1_Totenbuch Gusen_1_002, _Y_46a_1940_001754-001781.
- ↑ Marian Borzęcki. mauthausen-memorial.org. [dostęp 2023-04-12].
- ↑ a b StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 66 .
- ↑ Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1-2, s. 170, 1927-06-30. .
- ↑ Wyciąg z bazy danych więźniów, dotyczący Mariana Borzęckiego, Archiv der KZ-Gedenkstätte Mauthausen Wien
- ↑ Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.
Bibliografia
- Kto był kim w II Rzeczypospolitej, Jacek Majchrowski (red.), Warszawa 1994, wyd. I
- p
- d
- e
|
- PWN: 3879824