Marian Borzęcki

Marian Borzęcki
Ilustracja
Komendant główny Policji Państwowej
Data i miejsce urodzenia

8 września 1889
Suwałki, Królestwo Polskie

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1940
KL Mauthausen-Gusen, III Rzesza

Przebieg służby
Lata służby

1919-1926

Formacja

Policja Państwowa

Stanowiska

Zastępca Komendanta Głównego Policji Państwowej (1919-1921),
Komendant Główny Policji Państwowej (1923–1926)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Walecznych (1920–1941) Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Wielki Oficer Orderu Korony Rumunii
Multimedia w Wikimedia Commons
Marian Borzęcki
Ilustracja
jako wiceprezydent Warszawy
Data i miejsce urodzenia

8 września 1889
Suwałki

Data i miejsce śmierci

3 czerwca 1940
KL Mauthausen-Gusen

Wiceprezydent Warszawy
Okres

od 1927
do 1934

Multimedia w Wikimedia Commons

Marian Borzęcki (ur. 8 września 1889[1] w Suwałkach, zm. 3 czerwca 1940 w Gusen (KL))[2] – polski prawnik, polityk, adwokat, komendant główny Policji Państwowej.

Życiorys

Syn Bolesława i Marii z Rakowskich[3]. Absolwent Wydziału Prawa Uniwersytetu w Petersburgu[3]. Od lipca 1919 do października 1921 zastępca komendanta głównego Policji Państwowej, od grudnia 1922 do czerwca 1923 dyrektor Departamentu Bezpieczeństwa w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych, od czerwca 1923 do listopada 1926 komendant główny Policji Państwowej. Po przewrocie majowym został przeniesiony w stan nieczynny, a z dniem 6 maja 1927 przeniesiony w stan spoczynku[4]. Rozpoczął praktykę adwokacką w Warszawie. Działacz Stronnictwa Narodowego, od 1937 członek Stronnictwa Pracy. W latach 1927–1934 wiceprezydent Warszawy.

We wrześniu 1939 członek Komitetu Obywatelskiego przy Dowództwie Obrony Warszawy. W konspiracji w Biurze Politycznym Centralnego Komitetu Organizacji Niepodległościowych, aresztowany przez Gestapo 30 marca 1940, wywieziony z Pawiaka 3 maja 1940 do obozu koncentracyjnego KL Sachsenhausen. Stąd 27 maja 1940 trafił do KL Gusen, gdzie 3 czerwca 1940 zmarł. Był jedną z najwcześniej zarejestrowanych ofiar tego obozu. Jako oficjalną przyczynę śmierci podano zwapnienie naczyń wieńcowych i zator (Herzkranzgefäßverkalkung, Embolie)[5]. Jego symboliczny grób znajduje się na warszawskich Powązkach (kw. 191–VI–17)[6].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. Akt urodzenia Mariana Gorgoniusza Borzęckiego, Archiwum Państwowe w Suwałkach, Akta stanu cywilnego parafii rzymskokatolickiej w Suwałkach, sygn. 63/165/0/1/97, k. 125, akt ur. nr 498; Archive der KZ‐Gedenkstätte Mauthausen_2_2_15_007_20_p14, _1_1_6_1_Totenbuch Gusen_1_002, _Y_46a_1940_001754-001781.
  2. Marian Borzęcki. mauthausen-memorial.org. [dostęp 2023-04-12].
  3. a b StanisławS. Łoza StanisławS. (red.), Czy wiesz kto to jest?, Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 66 .
  4. Ruch służbowy. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Wewnętrznych”. 1-2, s. 170, 1927-06-30. .
  5. Wyciąg z bazy danych więźniów, dotyczący Mariana Borzęckiego, Archiv der KZ-Gedenkstätte Mauthausen Wien
  6. Cmentarz Powązkowski w Warszawie. (red.). Krajowa Agencja Wydawnicza, 1984. ISBN 83-03-00758-0.
  7. Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 16.

Bibliografia

Grób symboliczny Mariana Borzęckiego na warszawskim cmentarzu Powązkowskim
  • p
  • d
  • e

  • VIAF: 8056156012392049700008
  • PLWABN: 9810688335705606
  • WorldCat: viaf-8056156012392049700008
  • PWN: 3879824