Mennica w Mitawie

Talar (1780) z Mitawy

Mennica w Mitawie – lenna, kurlandzka mennica książęca w mieście o tej samej nazwie, w której bito za[1]:

  • Gotharda Kettlera:
    • dwudenary (1578–1579),
    • szelągi (1575–1577),
    • talary (1575, 1576),
  • Fryderyka Wilhelma Kettlera:
    • szelągi (1596, 1600–1602, 1604–1607, 1610–1611),
    • trojaki (1596–1600, 1604, 1606),
  • Jakuba Kettlera:
    • szelągi (1646, 1662, bez daty),
    • talary (1644–1646),
    • dukaty (1644–1646),
  • Fryderyka Kazimierza Kettlera (sygnowane inicjałami GAH od micmistrza Gustawa Adolfa Hillego):
    • szelągi (bez daty, 1696),
    • półtoraki (1687, 1689–1690, 1695–1696),
    • szóstaki (1694),
    • orty (1694),
    • dukaty (1698),
  • Karola Krystiana Wettyna (sygnowane inicjałami CHS od zarządcy Konrada Henryka Schwerdtnera):
    • szelągi (1762),
    • grosze (1762),
    • szóstaki (1762),
  • Ernesta Jana Birona (sygnowane inicjałami ICS od mincerza Justusa Karola Schrödera, IFS od zarządcy Jana Fryderyka Schmickerta i G od rytownika Grafensteina):
    • szelągi (1764),
    • grosze (1763–1764),
    • trojaki (1764–1765),
    • szóstaki (1763–1764),
    • orty (1764),
    • dukaty (1764),
  • Piotra Birona:
    • talary (1780),
    • dukaty (1780).

Zobacz też

  • monety lenne kurlandzkie

Przypisy

  1. AndrzejA. Mikołajczyk AndrzejA., Leksykon numizmatyczny, Warszawa-Łódź: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 196, ISBN 83-01-09710-8 .