Muł radiolariowy

Muł radiolariowy – osad strefy abysalnej[1] o czerwonym zabarwieniu, składający się z krzemionkowych szczątków promienic (Radiolaria), igieł gąbek (spikul), szczątków okrzemek, minerałów ilastych oraz tlenków żelaza i manganu[2]. Nazwa mułu pochodzi od nazwy promienic – radiolarii.

Zobacz też

  • muł
  • abysal

Przypisy

  1. ↑ Jan Flis: Szkolny słownik geograficzny. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1986, s. 94. ISBN 83-02-00870-2.
  2. ↑ Osady morskie, Słownik Encyklopedyczny Geografia. Wydawnictwo Europa. [dostęp 2012-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-12-02)].

Bibliografia

  • RyszardR. Gradziński RyszardR. i inni, Zarys sedymentologii, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1986, ISBN 83-220-0275-0, OCLC 925761433 .
  • AndrzejA. Bolewski AndrzejA., WłodzimierzW. Parachoniak WłodzimierzW., Petrografia, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1974, OCLC 1914497, PB 8795/74 .
  • StanisławS. Depowski StanisławS. i inni, Surowce mineralne mórz i oceanów, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe „Scholar”, 1998, ISBN 83-87367-10-9, OCLC 749690069 .
  • WłodzimierzW. Mizerski WłodzimierzW., KrzysztofK. Szamałek KrzysztofK., Geologia i surowce mineralne oceanów, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, ISBN 978-83-01-15763-0, OCLC 751434195 .
Encyklopedia internetowa (ooze):
  • Britannica: science/radiolarian-ooze