Nikon D5300

Nikon D5300
Ilustracja
Liczba pikseli

24,2 mln[1]

Rozdzielczości

(L) 6000 × 4000, (M) 4496 × 3000, (S) 2992 × 2000[1]

Rozmiar matrycy

format DX, 23,5 mm × 15,6 mm typu CMOS[1]

Format zapisu

NEF (RAW): 12- lub 14-bitowy z kompresją.
JPEG: ustawienia kompresji: fine (ok. 1:4), normal (ok. 1:8) i basic (ok. 1:16). NEF (RAW) + JPEG[1]

Czułość ISO

auto, 100–12800 w krokach co 1/3 EV[1]

Migawka

sterowana elektronicznie szczelinowa, o pionowym przebiegu w płaszczyźnie ogniskowej;
czasy od 1/4000 do 30 s co 1/3 lub 1/2 EV;
zdjęcia pojedyncze, seryjne, ciche, samowyzwalacz, z interwałometrem, wyzwalanie zdalne[1]

Balans bieli

auto, światło żarowe, światło jarzeniowe (7 typów), światło słoneczne, lampa błyskowa, pochmurno, cień, manualnie[1]

Samowyzwalacz

2 s, 5 s, 10 s, 20 s; 1–9 zdjęć[1]

Karta pamięci

SD, SDHC (zgodne z UHS-I), SDXC (zgodne z UHS-I)[1]

Wyświetlacz LCD

3,2”, ruchomy LCD TFT, kąt oglądania 170°, ok. 1 037 000 punktów[1]

Masa

480 g (530 g z baterią i kartą pamięci)[1]

Wymiary

125 × 98 × 76 mm[1]

Informacje dodatkowe
Zapis wideo

max. 1080p HD 60 kl./s, MOV[1]

Zdjęcia seryjne

3-5 kl./s[1]

Lampa błyskowa

pop-up, LP ok. 12–13[1]

Statyw

gniazdo 1/4 cala (ISO 1222)[1]

Wizjer

z pentagonalnym układem luster z poziomu oka;
pokrycie ok. 95% w poziomie i pionie;
pow. ok. 0,82x[1]

Multimedia w Wikimedia Commons

Nikon D5300 – lustrzanka cyfrowa z bagnetem F produkcji Nikon Corporation, zaprezentowana 17 października 2013 roku[2]. Jest następcą modelu D5200 i pierwszą lustrzanką cyfrową Nikona z łącznością Wi-Fi i tagowaniem zdjęć danymi GPS[2].

Opis

Nikon D5300 w stosunku swojego poprzednika nie zawiera filtru antyaliasingowego (filtru dolnoprzepustowego) co zwiększa szczegółowość zdjęć, ale podnosi ryzyko wystąpienia efektu mory[2]. W aparacie zastosowano nowy procesor Expeed 4, co umożliwiło rozszerzenie funkcjonalności trybu filmowania, poprzez dodanie trybu Full HD 50p[2]. System pomiaru światła i autofokusu jest taki sam jak w modelu D5200[2].

Korpus

Nowością od tego modelu w produktach Nikona była samonośna obudowa wykonana z nowego rodzaju poliwęglanu Sereebo CFRTP[3]. Jest to na tyle mocne tworzywo, że niepotrzebne okazało się stosowanie metalowej obudowy wewnątrz[4]. Zmniejszyło to też nieco wagę urządzenia, które waży 480 gramów (D5200 505 gramów). Korpus jest prawie identyczny jak w poprzedniku D5200, ale mniej obły, posiada nieco większy grip i więcej miejsca na kciuk[4].

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j k l m n o p q Nikon D5300. nikon.pl. [dostęp 2017-11-12].
  2. a b c d e Nikon D5300 – test aparatu. optycznie.pl. [dostęp 2017-11-12].
  3. Sereebo CFRTP in Nikon D5300 digital SLR [online], www.insidecomposites.com [dostęp 2017-11-12] [zarchiwizowane z adresu 2017-11-13] .
  4. a b Nikon D5300 - solidny krok naprzód [test], „Fotoblogia.pl” [dostęp 2017-11-12]  (pol.).
p  d  e
Lustrzanki cyfrowe Nikon
1999 2000 2001 2002 2003 2004 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019
Profesjonalne D1 D1X D2X D2Xs D3X
D1H D2H D2Hs D3 D3S D4 D4S D5 D6
Półprofesjonalne D800/D800E D810/D810A D850
D700 D750 D780
Df
D100 D200 D300 D300S D500
Klasa średnia D600 D610
D70 D70s D80 D90 D7000 D7100 D7200 D7500
D50 D40x D60 D5000 D5100 D5200 D5300 D5500 D5600
Popularne D40 D3000 D3100 D3200 D3300 D3400 D3500
Historyczne Nikon Still Video Camera (Prototyp, 1986) • Nikon QV-1000C (1988) • Nikon NASA F4 (1991) • Nikon E2/E2S (1995) • Nikon E2N/E2NS (1996) • Nikon E3/E3S (1998)
kolor zielony – aparaty pełnoklatkowe, kolor żółty – aparaty bez wbudowanego silnika autofocusa