Ottaviano Targioni Tozzetti

Ottaviano Targioni Tozzetti (ur. w 1833 w Vernio, zm. w 1899 w Livorno) – włoski poeta i prozaik.

Rozpoczął studia na wydziale prawa Uniwersytetu w Pizie, ale ze względów politycznych ukończył je w Sienie. Mimo zdobytych uprawnień nie zdecydował się na rozpoczęcie praktyki adwokackiej^[1]. Zamieszkał w Livorno, gdzie w roku 1864 zaczął uczyć włoskiego w miejscowym liceum, którego z czasem został dyrektorem.

W roku 1856, wraz z przyjaciółmi – Giuseppe Chiarinim, Giosuè Carduccim i Giuseppe Torquato Garganim – założył nieformalne stowarzyszenie „Przyjaciele Pedanci”. Wspólnie sprzeciwiali się romantyzmowi w literaturze włoskiej, próbując przy tym w swoich dziełach i wystąpieniach nawiązywać do tradycji klasycznych. Tozzetti jest autorem licznych opowiadań oraz dwóch wielokrotnie wznawianych antologii.

Główne dzieła

Antologia della prosa italiana ad uso delle scuole (Antologia włoskiej prozy na użytek szkół), 1874
Antologia della poesia italiana (Antologia włoskiej poezji), 1884
Tesoretto della memoria (Skarbczyk pamięci), 1885