Pierre Aubert

Ten artykuł od 2010-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Pierre Aubert

Data i miejsce urodzenia	3 marca 1927 La Chaux-de-Fonds
Data śmierci	8 czerwca 2016
Przynależność polityczna	Socjaldemokratyczna Partia Szwajcarii
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Pierre Aubert (ur. 3 marca 1927 w La Chaux-de-Fonds, kanton Neuchâtel, zm. 8 czerwca 2016^[1]) – polityk szwajcarski.

Studiował prawo na uniwersytetach w Neuchâtel i Heidelbergu, prowadził praktykę w Le Chaux-de-Fonds, Neuchâtel i Bernie. Od 1958 działacz Socjaldemokratycznej Partii Szwajcarii, od 1960 zasiadał w Radzie Generalnej La Chaux-de-Fonds (w latach 1967–1968 przewodniczący), od 1961 w Wielkiej Radzie Kantonu Neuchâtel (1969–1970 przewodniczący). W 1971 został wybrany do izby wyższej parlamentu (Rady Kantonów); w latach 1974–1977 reprezentował Szwajcarię w Zgromadzeniu Parlamentarnym Rady Europy.

W 1978 został deputowanym do Rady Narodowej (izby niższej parlamentu) oraz członkiem Rady Związkowej (rządu); w Radzie Związkowej zajął miejsce Pierre Grabera i stanął na czele departamentu spraw zagranicznych (początkowo pod nazwą departament ds. polityki). Wprowadził ożywienie w politykę zagraniczną kraju, odbył podróż do krajów afrykańskich, w Nigerii w 1979 podpisał deklarację potępiającą apartheid. Jako pierwszy lider szwajcarski nawiązał kontakt z kierownictwem Organizacji Wyzwolenia Palestyny. Bez powodzenia kierował kampanią na rzecz przystąpienia Szwajcarii do ONZ, poniósł porażkę w referendum powszechnym w 1986 – ideę przystąpienia poparło jedynie 24% obywateli. Dwukrotnie sprawował rotacyjne przewodnictwo Rady Związkowej (równoznaczne ze stanowiskiem prezydenta Szwajcarii) – w 1983 i 1987.

W styczniu 1988 jego miejsce w Radzie Związkowej zajął René Felber.

Wielki Oficer Legii Honorowej, odznaczony m.in. w 1995 Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej przez prezydenta Lecha Wałęsę^[2].

Przypisy