Ralph Abernathy

Ralph David Abernathy

Ralph Abernathy (fot. Warren K. Leffler, 1968)
Data i miejsce urodzenia	11 marca 1926 Linden
Data i miejsce śmierci	17 kwietnia 1990 Atlanta
Miejsce pochówku	Lincoln Cemetery↗
Przewodniczący SCLC
Okres sprawowania	1968–1977
Wyznanie	baptyzm
Kościół	Progresywna Narodowa Konwencja Baptystyczna
Ordynacja	1948
Multimedia w Wikimedia Commons

Ralph David Abernathy (ur. 11 marca 1926 w Linden, zm. 17 kwietnia 1990 w Atlancie) – amerykański pastor, współzałożyciel (a później przewodniczący) Konferencji Przywódców Chrześcijańskich Południa. Bliski współpracownik Martina Lutera Kinga.

Życiorys

Urodził się 11 marca 1926 r. w Linden (Alabama), jako syn farmera^[1] Williama L. Abernathy'ego i Louivery Valentine Bell. Ulubiony profesor jego siostry był inspiracją dla pseudonimu Ralph David i chociaż Abernathy nigdy nie dokonał zmiany prawnej, imię pozostało z nim od 12 roku życia. Rodzice Abernathy'ego posiadali farmę o powierzchni 500 akrów, jedną z bardziej udanych w hrabstwie Marengo. Jego ojciec, przywódca społeczności, przez prawie 40 lat służył jako główny diakon miejscowego kościoła baptystów, stał się pierwszym czarnoskórym w hrabstwie, który głosował i zasiadał w ławie przysięgłych oraz miał duży wkład w budowę i utrzymanie szkół w okolicy, w tym także w Linden Academy, do której uczęszczał Ralph^[2].

W czasie II wojny światowej służył w armii^[3]. W 1948 r. został ordynowany jako pastor baptystyczny, a dwa lata później ukończył Alabama State University, uzyskując stopień Bachelor of Science^[1]. Następnie studiował na Atlanta University, gdzie uzyskał Master of Arts^[3]. Po zakończeniu nauki, został pastorem w First Baptist Church w Montgomery^[1]. W 1952 r. poślubił Juanitę Odessę Jones, z którą doczekał się czworga dzieci^[3]. Dwa lata po ślubie został pastorem w Dexter Avenue Baptist Church, gdzie poznał Martina Luthera Kinga^[3]. Wraz z nim zorganizował miejski bojkot transportu publicznego, dzięki czemu wymusił proces desegregacji rasowej w 1956 roku^[1]. Rok później obaj założyli Konferencję Przywódców Chrześcijańskich Południa, gdzie Abernathy objął funkcje sekretarza i skarbnika^[1]. W 1961 r. przeniósł się ze swoją działalnością duszpasterksą i społeczną do Atlanty, gdzie został wiceprzewodniczącym SCLC^[1]. Dwa lata później obaj zostali aresztowani w Birmingham^[3]. Po zamachu i śmierci Kinga, zsukcedował stanowisko przewodniczącego Konferencji i pozostał nim aż do rezygnacji w 1977 r., kiedy to postanowił wystartować w wyborach do Izby Reprezentantów, lecz nie uzyskał mandatu^[3]. Wówczas powrócił do działalności pastorskiej, a w 1989 r. wydał autobiografię, zatytułowaną „And the Walls Came Tumbling Down”^[1]. Zmarł 17 kwietnia 1990 r. w Atlancie^[3]

Przypisy