Salomon Lefmann

Salomon Lefmann

Salomon Lefmann (ur. 25 grudnia 1831 w Telgte/Westfalia, zm. 1912 w Heidelbergu) – niemiecki filolog pochodzenia żydowskiego.

Naukę pobierał w szkole żydowskiej w Telgte. Kształcił się także na akademii w Münster, następnie na uniwersytetach w Heidelbergu, Berlinie i Paryżu. W 1870 został adiunktem, następnie profesorem sanskrytu na uniwersytecie w Heidelbergu.

Dzieła

  • De Aristotelis in Hominum Educatione Principiis (1864)
  • August Schleicher (1870)
  • Geschichte des Alten Indiens (1879-90)
  • Lalita Vistara (1883)
  • Franz Bopp (1891-97)

Bibliografia

  • http://www.museumstuff.com/learn/topics/Salomon_Lefmann
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000119709077
  • VIAF: 367661
  • GND: 116856335
  • BnF: 15548359z
  • SUDOC: 077768442
  • NKC: js2017965215
  • NTA: 070558914
  • Open Library: OL165394A
  • PLWABN: 9810698863605606
  • NUKAT: n02031900
  • J9U: 987007289250505171
  • CONOR: 250775395
  • WorldCat: lccn-no2019114940