Sieradzki Park Etnograficzny
| Oddział Muzeum Okręgowego w Sieradzu | |||
 Wejście główne | |||
| Państwo |
| ||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Miejscowość | Sieradz | ||
| Adres | Grodzka 1 | ||
Położenie na mapie Sieradza  | |||
Położenie na mapie Polski  | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego  | |||
Położenie na mapie powiatu sieradzkiego  | |||
 51°35′31,8″N 18°44′53,1″E/51,592167 18,748083 | |||
| |||
| Strona internetowa | |||
Sieradzki Park Etnograficzny – skansen wsi sieradzkiej zlokalizowany we wschodniej części[1] Sieradza, przy ul. Grodzkiej, u stóp Wzgórza Zamkowego. Stanowi oddział Muzeum Okręgowego w Sieradzu.
Historia
Zamysł stworzenia skansenu w Sieradzu powstał w latach 60. XX wieku z inicjatywy dyrektora Muzeum Regionalnego w Sieradzu, Zofii Neymanowej[2], która w 1972 przygotowała w tym zakresie pierwszą koncepcję, współpracując z Anną Korytowską. Park powołano decyzją Powiatowej Rady Narodowej w Sieradzu nr 91/516/73 z 26 stycznia 1973. Jako siedzibę wskazano łęgi nadwarciańskie. Prace budowlane rozpoczęto w 1975[3].
Pierwszym zrekonstruowanym obiektem był dom tkacza z ul Długiej w Zgierzu (początkowo zaplecze dla robotników budowlanych[3]), a kolejnym zagroda Szczepana Muchy (1908-1982), rzeźbiarza ludowego ze wsi Szale wraz z kolekcją prac artysty z lat 1972-1983 wewnątrz[2]. Prace przy budowie skansenu przerwał kryzys gospodarczy. Do idei powrócono w 1986 potwierdzając umiejscowienie placówki. 17 stycznia 1987 wojewoda sieradzki wydał decyzję o budowie parku[3].
Placówka realizuje program Krzesiwo, w ramach którego odbywają się warsztaty i spotkania z twórcami ludowymi, co wychodzi naprzeciw postulatowi promowania kultury ludowej regionu sieradzkiego[1].
Obiekty
Na terenie skansenu stoją:
- chałupa tkacza ze Zgierza, lata 20. XIX wieku,
- dom z zagrodą rzeźbiarza ludowego Szczepana Muchy ze wsi Szale, położonej w Gminie Klonowa
- zagroda typu otwartego charakterystyczna dla Ziemi sieradzkiej wraz z płotem i podwórzem, na którą składają się:
- chałupa z Męki z 2. połowy XIX wieku,
- obórka z wozownią z Wiertelaków z przełomu XIX i XX wieku,
- stodoła z Rudy koło Sieradza z początku XX wieku,
- spichlerz (komora) z Brąszewic-Zabrodzia z około 1810,
- rekonstrukcja pieca chlebowego z Kopyści pod Łaskiem z 1955,
- wiata z maszynami i urządzeniami wiejskimi (młocarnie, wialnie, przetaki i inne),
- Skrzynia czasu z pamiątkami i wspomnieniami mieszkańców Ziemi sieradzkiej zakopana pod głazem 26 czerwca 2010[4].
Galeria
Widok ogólny
Wnętrze chałupy z Męki
Zagroda typu otwartego
Widok ogólny
Wnętrza wraz z rzeźbami artysty
Zagroda Szczepana Muchy
