Włodzimierz Iwan

Włodzimierz Iwan; zm. 10 grudnia 1288) – książę wołyński, syn Wasylka Romanowicza. Tak jak inni ruscy książęta był zależny od Nogaja władcy mongolskiej Złotej Ordy.

Przed objęciem tronu latopisy odnotowują jego udział w wyprawach przeciw Litwie i Polsce i ślub z księżniczką briańską Olgą Romanowną. Po objęciu tronu w 1269 rozpoczął wojnę z Jaćwingami, jednak wskutek niepowodzeń był zmuszony prosić o zawarcie pokoju.

W 1274 odpierał atak na swoje włości księcia Trojdena, który mścił się za zabicie przez jego ojca trzech braci Trojdena.

W 1279 Nogaj polecił Włodzimierzowi i jego kuzynowi Lwu Halickiemu zaatakować Litwę, i przysłał na pomoc swoje wojska. Włodzimierz niechętnie udał się w kierunku Nowogródka, jednak tam już byli Tatarzy. Dlatego też po naradzie ze swoimi sojusznikami księciem łuckim Mścisławem i Jurijem Lwowiczem zdecydowali się skierować na Grodno. Wyprawa zakończyła się sukcesem pod Grodnem oraz wzięciem okupu.

W 1280 zmuszony był uczestniczyć w wojnie Lwa Halickiego o tron polski przeciw Leszkowi Czarnemu. W 1282 Nogaj i Töle Buka zażądali, aby książęta ruscy zaatakowali Węgry. Włodzimierz w związku ze złym stanem zdrowia pozostał w domu, a jego wojska dołączyły do wojsk Jerzego Lwowicza. Podczas wyprawy Bolesław II mazowiecki zaatakował księstwo halickie. W rewanżu powracający z wyprawy książę halicki wraz z Włodzimierzem i wojskami litewskimi zaatakowali jego wojska i uzyskali zwycięstwo.

W 1283 według rozkazu Töle Buki Włodzimierz znów zaatakował Polaków, ale z powodu rozwijającej się choroby^[1] szybko się wycofał. Nie mając syna, a nie chcąc przekazywać swojej ziemi ani Lwu Halickiemu, ani jego synowi Jerzemu, zdecydował się przekazać swoją ziemię księciu łuckiemu Mścisławowi Daniłowiczowi. Dodatkowo ustalił z Mścisławem, że swojej żonie Oldze i córce Izjasławie oddaje miasto Kobryń, i zobowiązuje księcia do niewydawania Izjasławy za mąż bez zgody żony.

KSIĘSTWO HALICKO-WOŁYŃSKIE (KHW)
W DRUGIEJ POŁOWIE XIII I NA POCZĄTKU XIV WIEKU

KHW
w połowie XIII w.

Rozwój terytorialny
KHW
(lata zależności)

Pozostałe
księstwa

Złota Orda

Królestwo
Węgier

Królestwo
Polskie

Państwo
Zakonne

Wielkie Księstwo
Litewskie

Granice ziem
i udzielnych
księstw

Główne
szlaki
handlowe

Granice
księstw
ruskich

„Grody stołeczne”

Kijów

Czernihów

Perejasław

Grodno

Pińsk

Turów

Włodzimierz

Halicz

Mińsk

Słuck

Dąbrowica

Stepań

Horczewsk

Owrucz

Korosteń

Nowogród
Wołyński

Kołodiażyn

Hubin

Międzybuż

Nowogródek

Wołkowysk

Radowce

Mukaczewo

Koszyce

Sandomierz

Lublin

Chełm

Czerwień

Sutejsk

Wizna

Bielsk

Drohiczyn

Kamieniec

Kobryń

Brześć

Włodawa

Luboml

Bełz

Dźwinogród

Lwów

Busk

Przemyśl

Jarosław

Sanok

Sambor

Łuck

Dorohobuż

Peresopnica

Dubno

Krzemieniec

Zasław

Trembowla

Kołomyja

Wasylów

Czerniowce

Chocim

Kuczełmyn

Uszyca

Księstwo


Kijowskie

Księstwo
Turowsko-Pińskie

Księstwo połockie

Ruś Czarna

Zakarpacie

(1230 – 1240)

(lata 1230-te)

(1252 - 1254)

(1280 – 1320)

(1289 – 1302)

(1251 – 1252)

(1254)

Księstwo Halickie

Ziemia


brzeska

Ziemia

Czerwieńsko-
-Chełmska

Księstwo


Wołyńskie

Księstwo
Bełskie

Księstwo






Łuckie

rz. Dniepr

rz. Boh

rz. Dniestr

rz. Prut

rz. Seret

rz. Cisa

rz. Wisła

rz. San

rz. Bug

rz. Niemen

rz Prypeć

rz. Wieprz

Przypisy