Wołczko Kulwa

Kulwa
Wołczko Kulwa
Herb
Półkozic
Data urodzenia

XIV w.

Data śmierci

XV w.

Ojciec

N.N.

Matka

N.N.

Wołczko Kulwa herbu Półkozic[1], właściwie Kulwa (ur. w XIV w., zm. w XV w.) – bojar litewski, adoptowany podczas unii horodelskiej (1413)[2].

Życiorys

W 1413 roku podczas unii horodelskiej doszło do przyjęcia przez polskie rodziny szlacheckie, bojarów litewskich wyznania katolickiego (tzw. adopcja herbowa). Jednym z ważniejszych dowodów tamtego wydarzenia jest istniejący do dziś dokument, do którego przyczepione są pieczęcie z wizerunkami herbów szlacheckich[2].

 Osobny artykuł: Unia horodelska.

Z dokumentu dowiadujemy się o istnieniu Kulwy, który został adoptowany przez przedstawicieli Półkoziców. Jest to jedyne zachowane źródło historyczne, które o nim wspomina[2].

Dokument unii horodelskiej z 1413 roku z przyczepionymi pieczęciami

Polski historyk, Władysław Semkowicz, spekuluje, że zlokalizowana w dawnym powiecie kowieńskim stara osada, nosząca nazwę Kulwa, może mieć jakiś związek z omawianym Kulwą[a]. Jednakże brakuje w tej kwestii źródeł historycznych, mogących potwierdzić tę tezę. Semkowicz przytoczył też miejscowość Kulwiszki, lecz ponownie brakuje wystarczającej ilości materiałów mogących to potwierdzić. Należy również zaznaczyć, że rodzina Kulwieciów, pochodząca z Kulwy kowieńskiej, używa w czasach późniejszych innego herbu[2].

Do aktu unii trockiej z 1433 roku, pieczęć z herbem Półkozic przywiesił bojar litewski, noszący imię Moniwid (nie mylić z Wojciechem Moniwidem). Być może był spokrewniony z Kulwą[2].

Zobacz też

Uwagi

  1. W czasach ówczesnych, założyciele wsi często nadawali im swoje imiona jako nazwy wsi.

Przypisy

Bibliografia

  • WładysławW. Semkowicz WładysławW., Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie. 1924-1925, t. VII, Lwów: Towarzystwo Heraldyczne we Lwowie, 1926, s. 271 .

Linki zewnętrzne

  • Marek Minakowski: Wołczek Kulwa h. Półkozic. sejm-wielki.pl. [dostęp 2021-08-11]. (pol.).