Wybory parlamentarne w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców w 1923 roku
Wybory parlamentarne w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców w 1923 roku odbyły się 18 marca.
Rezultat
Udział w wyborach wzięły 34 partie – ostatecznie obsadzono 312 miejsc w parlamencie[1]. Serbska Partia Radykalna uzyskała – 108 mandatów, ale było to za mało do samodzielnej władzy. Drugi wynik zanotowała Chorwacka Republikańska Partia Chłopska – 70 mandatów. Na trzecim miejscu znalazła się Partia Demokratyczna – 51 mandatów[2]. Ponownie zwyciężyły kręgi opowiadające się za rządami centralistycznymi[3].
| Nazwa partii | Procent głosów | Liczba mandatów |
|---|---|---|
| Narodowa Partia Radykalna | 25,9% | 108 |
| Chorwacka Republikańska Partia Chłopska | 21,9% | 70 |
| Partia Demokratyczna | 18,5% | 51 |
| Słoweńska Partia Ludowa / Chorwacka Partia Ludowa | 4,9% | 24 |
| Jugosłowiańska Organizacja Muzułmanów | 5,2% | 19 |
| Džemijet | 3,3% | 14 |
| Przymierze Agrarne | 7,6% | 11 |
| Pozostałe ugrupowania w parlamencie | 7,4% | 15 |
| Pozostałe ugrupowania poza parlamentem | 5,3% | 0 |
| Razem | 100% | 312 |
Następstwa
Osobny artykuł: Królestwo Serbów, Chorwatów i Słoweńców – po wyborach w 1923 r..
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Stawowy-Kawka 2000 ↓, s. 178.
- ↑ Tanty 2003 ↓, s. 179.
- ↑ Jelavich 2005 ↓, s. 170.
- ↑ Morawski 2013 ↓, s. 100-101.
Bibliografia
Książki
- Barbara Jelavich: Historia Bałkanów, wiek XX. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2005. ISBN 83-233-2043-8.
- Mieczysław Tanty: Bałkany w XX wieku. Warszawa: Książka i Wiedza, 2003. ISBN 83-05-13311-7.
- Irena Stawowy-Kawka: Historia Macedonii. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2000. ISBN 83-04-04549-4.
Artykuły
- Konrad Sebastian Morawski. Rywalizacja partyjna w Królestwie Serbów, Chorwatów i Słoweńców w latach 1918–1929. „Klio. Czasopismo poświęcone dziejom Polski i powszechnym”. t. 27 (4)/2013, 2013. Rzeszów. DOI: 10.12775/KLIO.2013.053. ISSN 1643-8191. [dostęp 2021-03-24].
