Wydajność reakcji chemicznej

Wydajność reakcji chemicznej – stosunek masy produktu otrzymanego w wyniku reakcji chemicznej do teoretycznej jego masy obliczonego na podstawie współczynników stechiometrycznych równania tej reakcji i ilości użytych substratów.

Wydajność wyraża się zwykle w procentach:

W = P r P t 100 % , ( 1 ) {\displaystyle W={\frac {P_{r}}{P_{t}}}\cdot 100\%,\qquad (1)}

gdzie:

W {\displaystyle W} – wydajność,
P r {\displaystyle P_{r}} – rzeczywista masa lub liczba moli produktu,
P t {\displaystyle P_{t}} – teoretyczna masa lub liczba moli produktu.

Gdy we wzorze (1) użyte są masy produktów mówi się o wydajności masowej, gdy użyte są liczby moli mówi się o wydajności molowej. Wydajność molowa i masowa zazwyczaj się różnią, gdyż różne są masy molowe substratów i produktu.

Pojęciem komplementarnym do wydajności reakcji jest stopień przereagowania, który odnosi się do określonego substratu, a nie produktu:

α = S r S p 100 % , ( 2 ) {\displaystyle \alpha ={\frac {S_{r}}{S_{p}}}\cdot 100\%,\qquad (2)}

gdzie:

α {\displaystyle \alpha } – stopień przereagowania,
S r {\displaystyle S_{r}} – rzeczywisty ubytek masy lub liczby moli substratu,
S p {\displaystyle S_{p}} – początkowa masa lub liczba moli substratu.

Stopień przereagowania może być wyższy od końcowej wydajności reakcji, gdyż:

  • produkt może ulegać reakcjom następczym,
  • substrat może ulegać reakcjom ubocznym,
  • produkt może być tracony w czasie jego wyodrębniania lub ulatniać się ze środowiska reakcji w czasie jej trwania.

Stopień przereagowania może też być niższy od końcowej wydajności, gdy jeden z substratów został użyty w nadmiarze w stosunku do pozostałych.

Bibliografia

  • Tadeusz Senkowski, Stechiometria, Uniwersytet Jagielloński, Kraków 1989, ISBN 83-233-0290-1.
Encyklopedia internetowa (miara):
  • Britannica: science/yield-chemistry