Wygrane marzenia
| Ten artykuł od 2023-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Gatunek | dramat |
---|---|
Data premiery | 31 lipca 2000 |
Kraj produkcji | Stany Zjednoczone |
Język | |
Czas trwania | 94 minuty |
Reżyseria | David McNally |
Scenariusz | Gina Wendkos |
Muzyka | Trevor Horn |
Zdjęcia | Amir M. Mokri |
Scenografia | Jon Hutman |
Kostiumy | Marlene Stewart |
Montaż | William Goldenberg |
Produkcja | Jerry Bruckheimer |
Wytwórnia | Jerry Bruckheimer Films |
Dystrybucja | Syrena EG |
Budżet | 45,000,000 USD |
Wygrane marzenia (ang. Coyote Ugly) – amerykański dramat z 2000 roku w reżyserii Davida McNally'ego.
Fabuła
Violet Sanford mieszka w małej mieścinie stanu New Jersey ze swoim ojcem. Pracuje w pizzerii i ma nadzieję na zostanie znaną autorką tekstów i muzyki piosenek. Pewnego dnia wyjeżdża do Nowego Jorku, aby zacząć robić karierę. Zostawia ojca i przyjaciółkę Glorię. Jej próby przebicia się w wielkim mieście spełzają na niczym, a żadne studio nie chce przyjąć jej demo. Z kilkoma dolarami w kieszeni idzie do baru czynnego całą noc i odkrywa, że pracujące tam dziewczyny całkiem nieźle tam zarabiają, m.in. z napiwków. Po małym „śledztwie” dowiaduje się, że ten modny bar to Coyote Ugly. Przekonuje właścicielkę baru, Lil do zatrudnienia jej. Zostaje tzw. „kojotką”. Szybko okazuje się, że Violet musi się wiele nauczyć, m.in. jak opanować tremę przed publicznością. Zdarza się jej kilkakrotnie uciec na zaplecze, jak jednocześnie śpiewać, atrakcyjnie tańczyć i robić show. Przez cały czas marzy o karierze, jednak jak się szybko okazuje, zostanie zauważona tylko wtedy, kiedy zaśpiewa własną piosenkę, na co nie pozwala jej nieśmiałość.
Pewnej nocy stara się zostać zauważona przez łowcę talentów z muzycznej branży. Dla żartu barman pokazuje Kevina O’Donnella jako właściciela baru. Kiedy Violet odkrywa oszustwo, uważa, że Kevin specjalnie robił z niej idiotkę. Jednak to niemiłe dla Violet wydarzenie zbliża ich do siebie. Kevin pomaga jej przezwyciężać nieśmiałość na scenie. Zostają parą, pomimo tego, że Kevin ukrywa przed Violet swoją przeszłość.
Kiedy zrezygnowana postanawia wrócić do New Jersey, zostaje zaproszona na wieczór debiutów, gdzie w końcu udaje się jej zdobyć wymarzony kontrakt.
Obsada
- Piper Perabo jako Violet Sanford
- Adam Garcia jako Kevin O’Donnell
- John Goodman jako William „Bill” Sanford, ojciec Violet
- Maria Bello jako Lil
- Izabella Miko jako Cammie
- Bridget Moynahan jako Rachel
- Tyra Banks jako Zoe
- Melanie Lynskey jako Gloria
- Del Pentecost jako Lou
- Michael Weston jako Danny
- Melody Perkins jako Nowa Kojotka
- LeAnn Rimes jako LeAnn Rimes
Nagrody
- nagroda MTV Movie Awards dla Piper Perabo za najlepszą piosenkę
- nominacja MTV Movie Awards dla Piper Perabo za najbardziej obiecującą aktorkę
Linki zewnętrzne
- Wygrane marzenia w bazie IMDb (ang.)
- Wygrane marzenia w bazie Filmweb
- Oficjalna strona. video.movies.go.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-02-22)].