Jorge Semprún
| Jorge Semprún | |
|---|---|
 Jorge Semprún na književnom festivalu u Montpellieru, 23. maj 2009. | |
| Biografske informacije | |
| Rođenje | Jorge Semprún Maura (1923-12-10)10. 12. 1923. Madrid, Španija |
| Smrt | 7. 6. 2011. (dob: 87) Paris, Francuska |
| Obrazovanje | |
| Zanimanje | književnik, scenarist, političar |
| Opus | |
| Književne vrste | filmski scenario |
| Jezik | španski, francuski, njemački, engleski |
| Znamenita djela | |
Z | |
| Nagrade | |
* Jeruzalemska nagrada 1997
| |
Jorge Semprún Maura (10. decembar 1923 - 7. jun 2011) bio je španski književnik i ljevičarski političar, najpoznatiji kao autor scenarija za nekoliko zapaženih političkih filmova u Francuskoj 1960-ih.
Rođen je u liberalnoj porodici, koja je zbog podrške Republici nakon građanskog rata morala ići u egzil u Francuskoj, gdje je Semprun proveo najveći dio života. Semprun se za vrijeme Drugog svjetskog rata i njemačke okupacije priključio komunističkom pokretu otpora, odnosno emigrantskoj Komunističkoj partiji (PCE). Godine 1943. ga je uhapsio Gestapo, te je neko vrijeme proveo u koncentracionom logoru Buchenwald. 1953. se pod lažnim imenom vratio u domovinu i tamo organizirao aktivnosti PCE protiv Francove diktature. Iz Partije je 1964. izbačen zbog neslaganja sa njenim vodstvom. Semprun se nakon toga okrenuo spisateljskoj karijeri, te ostvario blisku suradnju sa poznatim režiserom Costom Gavrasom. Od 1988. do 1991. je služio kao ministar kulture u socijalističkoj vladi Felipea Gonzaleza.
Izvori
Vanjske veze
- Lila Azam Zanganeh (Spring 2007). „Jorge Semprún, The Art of Fiction No. 192”. The Paris Review.
- Jorge Semprún na sajtu IMDb
- p
- r
- u
Dobitnici Austrijske državne nagrade za evropsku književnost
Zbigniew Herbert (1965)
W. H. Auden (1966)
Vasko Popa (1967)
Václav Havel (1968)- nije dodijeljena (1969)
Eugène Ionesco (1970)
Peter Huchel (1971)- Sławomir Mrożek (1972)
- Harold Pinter (1973)
Sándor Weöres (1974)- Miroslav Krleža (1975)
Italo Calvino (1976)- Pavel Kohout (1977)
Simone de Beauvoir (1978)- Fulvio Tomizza (1979)
- Sarah Kirsch (1980)
- Doris Lessing (1981)
Tadeusz Różewicz (1982)
Friedrich Dürrenmatt (1983)- Christa Wolf (1984)
- Stanisław Lem (1985)
- Giorgio Manganelli (1986)
- Milan Kundera (1987)
- Andrzej Szczypiorski (1988)
- Marguerite Duras (1989)
Helmut Heißenbüttel (1990)- Péter Nádas (1991)
- Salman Rushdie (1992)
Čingiz Ajtmatov (1993)
Inger Christensen (1994)
Aleksandar Tišma (1995)- Jürg Laederach (1996)
- Antonio Tabucchi (1997)
Dubravka Ugrešić (1998)- Péter Esterházy (1999)
António Lobo Antunes (2000)- Umberto Eco (2001)
- Christoph Hein (2002)
Cees Nooteboom (2003)- Julian Barnes (2004)
Claudio Magris (2005)
Jorge Semprún (2006)- A. L. Kennedy (2007)
- Ágota Kristóf (2008)
Per Olov Enquist (2009)- Paul Nizon (2010)
- Javier Marías (2011)
- Patrick Modiano (2012)
John Banville (2013)
Ljudmila Ulickaja (2014)
Mircea Cărtărescu (2015)- Andrzej Stasiuk (2016)
Karl Ove Knausgård (2017)- Zadie Smith (2018)
- Michel Houellebecq (2019)
Drago Jančar (2020)- László Krasznahorkai (2021)
- Ali Smith (2022)
Normativna kontrola  |
|
|---|
