Makarije Đorđević

Makarije (svetovno Dragutin Đorđević; Koceljeva, Kraljevina Srbija, 25. oktobar 1903 — Novi Sad, SFRJ, 22. mart 1978) je bio episkop budimljansko-polimski od 1947. do 1955, i episkop sremski od 1955. do 1978. godine.

Biografija

Vladika Makarije je rođen 1903. godine u Koceljevi kod Šapca od oca Ivana i majke Angeline, rođ. Rakić. Po završetku osnovne škole u svom rodnom mestu, došao je u Beograd, gde je završio gimnaziju. Posle toga je završio i Bogoloviju u Sremskim Karlovcima. Diplomirao je na Teološkom fakultetu u Beogradu 1930. godine.

Zamonašio ga je 31. marta 1924. godine arhimandrit Nikon (Lazarević) u manastiru Kalenić. Ubrzo je unapređen u čin jerođakona. Kasnije je rukopoložen u čin jeromonaha u Plaškom u Lici gde je tada službovao. Takođe je jedno vreme proveo i u manastiru Vrdniku na Fruškoj gori. Obavljao je i dužnost duhovnika u kaznioni u Sremskoj Mitrovici. Bio je upravnik monaške škole u manastiru Visoki Dečani, a potom i iguman istog manastira. Za vreme Drugog svetskog rata, radio je u Jagodini kao profesor u Učiteljskoj školi.

Posle završetka rata bio je kratko vreme iguman manastira Rakovica kod Beograda. Godine 1945. postao je arhimandrit. Dana 22. marta 1947. godine Makarije je postao episkop. Hirotronisan je u Sabornoj crkvi u Beogradu od strane patrijarha srpskog Gavrila, a uz sasluželje mitropolita skopskog Josifa i episkopa zletovsko-strumičkog Vikentija. Odlazi u Prijepolje na Budimljansko-polimsku eparhiju. Pošto tamo vekovima nije bilo episkopa, imao je u početku prilično problema sa smeštajem i prilagođavanjem. Tamo ostaje 8 godina. Eparhija budimljansko-polimska je ukinuta 1956, da bi bila ponovo obnovljena 2001. godine pod nazivom eparhija budimljansko-nikšićka.

Godine 1955. episkop Makarije dolazi za episkopa u Srem, na sremsku eparhiju. Tamo ga je sačekalo mnogo teškoća, posledica Drugog svetskog rata. Bilo je porušenih crkava, popaljenih manastirskih konaka, nacionalizovanih parohijskih domova i drugih problema sa kojima se suočavao. Rat je odneo i živote mnogih sveštenika i monaha, pa je to otežavalo funkcionisanje eparhije. Svojim trudom uspeo je da uspostavi normalan parohijski život postavivši veliki broj sveštenika i monaha. Obilazio je eparhiju i za 23 godine služio je u svakoj crkvi Sremske eparhije.

Umro je posle duže bolesti 22. marta 1978. godine u 75. godini u Pokrajinskoj bolnici u Novom Sadu. Sahranjen je u manastiru Krušedolu.

Spoljašnje veze

• Katalog episkopa i mitropolita budimljanskih Arhivirano 2010-01-19 na Wayback Machine-u
• Arhijereji eparhije sremske u 20. veku Arhivirano 2015-02-24 na Wayback Machine-u