Eski Karadağ (Sırpça ve Karadağca: Стара Црна Гора/ Stara Crna Gora)[1][2][3] yaygın olarak da bilinen Karadağ, (Sırpça: Права Црна Гора; Karadağca: Prava Crna Gora),[4][5] veya gerçek Karadağ (Sırpça: Истинска Црна Гора; Karadağ: Istinska Crna Gora) [6][7] modern Karadağ'ın ilk yerleşim yerleri için kullanılan bir terimdir. Tarihsel bağlamda, terim Karadağ Prensliği'nin gerçek topraklarını ifade eder. Bölgenin tanınması 1878 senesinde gerçekleşen Berlin Antlaşması ile onaylandı. [8][4] Osmanlı döneminde, 16. yüzyıldan 18. yüzyıla kadar eski Karadağ, Karadağ kabilelerinden oluşuyordu. Geleneksel olarak dört bölgesel birime ayrılmaktaydı: Katun, Rijeka, Lješanska nahija ve Crmnica. Bölge sakinleri komşu bölgelerin sakinlerinin (Brđani, Hercegovci ve Primorci) aksine Karadağlılar ile uyum içerisinde yaşıyordu. 18. yüzyılın sonlarına doğru, Karadağ genişlemeye başladı, 19. yüzyılın ilk yarısında Brda bölgesini, Eski Hersek bölgesini ve 1878'de Primorje bölgesini ve son olarak 1912'de üst ve orta Polimlje ve kuzey Metohija'yı kendi topraklarına dahil etti.[9]
Karadağ Kabileleri
Riječka nahija Kabilesi ve Alt kabileler
Ceklin
Eski Karadağ ve Brda bölgeleri (1862)Ljubotinj
Dobrsko Selo
Kosjeri
Građani
Katunska nahija (Katun) Kabilesi ve Alt kabileler
Njeguši
Cetinje
Ćeklići
Bjelice
Čevo (Ozrinići, Kčevo)
Cuce
Pješivci
Komani
Zagarač
Lješanska nahija Kabilesi ve Alt kabileler
Draževina
Gradac
Buronje
Crmnička nahija (Crmnica) Kabilesi ve Alt kabileler
Banac, Ivo (1992) [1984]. The National Question in Yugoslavia: Origins, History, Politics (2. printing of the 2. ed.). Ithaca, N.Y: Cornell University Press
Bataković, Dušan T., ed. (2005). Histoire du peuple serbe [History of the Serbian People] (in French). Lausanne: L’Age d’Homme.
Bećković, Matija (2005). A Stone Between Two Worlds. Toronto: Serbian Literary Company.
Brown, Alec (1954). Yugoslav Life and Landscape. London: Elek Books.
Ćirković, Sima (2004). The Serbs9 Haziran 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Malden: Blackwell Publishing.
Denton, William (1877). Montenegro, its people and their history. London: Daldy, Isbister & Company.
Ердељановић, Јован (1926). Стара Црна Гора: Етничка прошлост и формирање црногорских племена 26 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Српски етнографски зборник. 39. Београд: Српска краљевска академија.
Fine, John Van Antwerp (1994) [1987]. The Late Medieval Balkans: A Critical Survey from the Late Twelfth Century to the Ottoman Conquest (İngilizce). Ann Arbor, Michigan: University of Michigan Press. ISBN 0-472-08260-4.
Fleming, Thomas (2002). Montenegro: The Divided Land. Rockford, Illinois: Chronicles Press.
Jelavich, Barbara (1983a). History of the Balkans: Eighteenth and Nineteenth Centuries. 1. Cambridge University Press.
Jelavich, Barbara (1983b). History of the Balkans: Twentieth Century. 2. Cambridge University Press.
Радусиновић, Павле С. (1985a). Насеља Старе Црне Горе: Општи дио. 1. Београд: Српска академија наука и уметности
Радусиновић, Павле С. (1985b). Насеља Старе Црне Горе: Посебни дио. 2. Београд: Српска академија наука и уметности.
Stefanović-Karadžić, Vuk (1837). Montenegro und die Montenegriner: Ein Beitrag zur Kenntniss der europäischen Türkei und des serbischen Volkes. Stuttgart und Tübingen: Verlag der J. G. Cotta'schen Buchhandlung.
L'examen des dialectes du Vieux Monténegro (Stara Crna Gora) en tenant compte des parles voisins, Bulletin international de l' Académie polonaise des sciences et des letters N 1—3 (janvier-mars), 1—13, Cracovie 1932.
