Carlo Oppizzoni

Kardynał prezbiter

Kraj działania

Państwo Kościelne

Data i miejsce urodzenia

15 kwietnia 1769
Mediolan

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1855
Bolonia

Miejsce pochówku

Katedra Świętego Piotra w Bolonii

Arcybiskup Bolonii

Okres sprawowania

1802–1855

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

25 maja 1793

Sakra biskupia

21 września 1802

Kreacja kardynalska

26 marca 1804
Pius VII

Kościół tytularny

S. Bernardo alle Terme
S. Lorenzo in Lucina

Multimedia w Wikimedia Commons

Sukcesja apostolska

Data konsekracji

21 września 1802

Konsekrator

Giovanni Filippo Gallarati Scotti

Współkonsekratorzy

Pietro Gravina
Benedetto Fenaja

Konsekrowani biskupi
Paolo Patricio Fava Ghisleri	4 października 1807
Giovanni Niccolò Tanari	24 czerwca 1827
Giuseppe Passaponti	24 maja 1846

Współkonsekrowani biskupi
Filippo Ganucci	26 września 1802
Pellegrino Maria Carletti	26 września 1802
Filippo Ghighi	26 września 1802

Carlo Oppizzoni (ur. 15 kwietnia 1769 w Mediolanie, zm. 13 kwietnia 1855 w Bolonii) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się 15 kwietnia 1769 roku w Mediolanie, jako syn Francesca Oppizzoniego i Paoli Trivulzii^[1]. Studiował na Uniwersytecie Pawijskim, gdzie uzyskał doktorat z teologii i prawa kanonicznego^[1]. 25 maja 1793 roku przyjął święcenia kapłańskie^[2]. Następnie został archiprezbiterem kapituły katedralnej w Mediolanie, a podczas kongresu w Lyonie bronił praw kościelnych Republiki Cisalpińskiej^[1]. 20 września 1802 roku został wybrany arcybiskupem Bolonii, a następnego dnia przyjął sakrę^[2]. 26 marca 1804 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny San Bernardo alle Terme^[2]. Cztery lata później Napoleon Bonaparte mianował go senatorem Królestwa Włoch i kawalerem Orderu Korony Żelaznej^[1]. W 1810 roku odmówił udziału w ślubie cesarza z Marią Ludwiką, przez co został przez niego pozbawiony godności kardynalskiej i beneficjów kościelnych^[1]. Po powrocie do Italii i odzyskaniu statusu osiadł w Bolonii, a w 1831 roku został na kilka miesięcy legatem a latere Bolonii, Rawenny, Forlì i Ferrary^[1]. W latach 1839–1855 był protoprezbiterem^[1]. Zmarł 13 kwietnia 1855 roku w Bolonii^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Carlo Oppizzoni. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-11-12]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Carlo Oppizzoni. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-11-12]. (ang.).

Protoprezbiterzy Kolegium Kardynalskiego

Do roku 1378

Bonifacy (ok. 1112–1130)
Giovanni da Crema (1130–1134)
Gerardo Caccianemici (1134–1137)
Pietro Pisano (1137–1138)
Gregorio de Ceccano (1138–1139)
Gerardo Caccianemici (1139–1144)
Gregorio Centu (1144–1154)
Guido Florentinus (1154–1157)
Ubaldo de Lucca (1157–1158)
Rainaldo di Collemezzo (1158–1166)
Ubaldo (1166–1170)
Giovanni da Sutri (1170–1180)
Alberto di Morra (1180–1187)
Giovanni Conti da Anagni (1187–1190)
Guillaume de Champagne (1190–1202)
Ruggiero di San Severino (1202–1221)
Leone Brancaleone (1221–1224)
Guala Bicchieri (1224–1227)
Stefano di Ceccano (1227–1227)
Tommaso da Capua (1227–1239)
Giovanni Colonna (1239–1245)
Stefano Conti (1245–1254)
Jan z Toledo (1254–1262)
Hugues de Saint-Cher (1262–1263)
Simone Paltineri (1263–luty 1277)
Simon de Brion (1277–1281)
Ancher Pantaleon (1281–1286)
Hugh of Evesham (1286–1287)
Jean Cholet (1287–1292)
Hugues Aycelin (1292–1294)
Pietro Peregrossi (1294–1295)
Tommaso d’Ocra (1295–1300)
Jean Le Moine (1300–1313)
Arnaud de Canteloup (1313–1313)
Nicolas de Fréauville (1313–1323)
Guillaume Teste (1323–1326)
Gauscelin de Jean (1326–1327)
Bernard de Garves (1327–1329)
Jean-Raymond de Comminges (1329–1331)
Annibaldo di Ceccano (1331–1333)
Jacques Fournier (1333–1334)
Raymond de Mostuejouls (1334–1335)
Pierre des Chappes (1335–1336)
Matteo Orsini di Monte Giordano (1336–1338)
Pedro Gómez Barroso (1338–1340)
Imbert Dupuis (1340–1348)
Élie Talleyrand de Périgord (1348–1348)
Pierre Bertrand d’Annonay (1348–1349)
Guillaume de Court (1349–1350)
Guillaume d’Aure (1350–1353)
Hugues Roger (1353–1363)
Guillaume d’Aigrefeuille (1363–1367)
Pierre de Monteruc (1367–1378)

Wielka schizma

Obediencja rzymska	Simone Brossano (1378–1381) Pileo di Prata (1381–1385) Luca Rodolfucci de Gentili (1385–1389) Andrea Bontempi Martini (1389–1390) Poncello Orsini (1390–1395) Stefano Palosio (1395–1396) Bálint Alsáni (1396–1408) Jan Dominici (1408–1415)
Obediencja awiniońska	Pierre de Monteruc (do 1385) Guillaume d’Aigrefeuille (1385–1401) Leonardo Rossi da Giffoni (1401–1407) Pierre de Thury (1407–1408) Pierre Ravat (1408–1417) Juan Martínez de Murillo (1417)
Obediencja pizańska	Pierre de Thury (1408–1410) Angelo d’Anna de Sommariva (1410–1412) Francesco Lando (1412–1424)

Od 1415

Francesco Lando (1412–1424)
Antonio Panciera (1424–1431)
Jean de la Rochetaillée (1431–1437)
Ludwik Aleman (1437–1440)
Henry Beaufort (1440–1447)
John Kempe (1447–1449)
Ludwik Aleman (1449–1450)
John Kempe (1450–1452)
Zbigniew Oleśnicki (1452–1455)
Peter von Schaumberg (1455–1469)
Jean Rolin (1469–1483)
Luis Juan del Mila y Borja (1483–1510)
Jaime Serra i Cau (1510–1511)
Pietro Isvalies (1511– 1511)
Francisco de Borja (1511– 1511)
Tamás Bakócz (1511–1521)
François Guillaume de Clermont (1521–1523)
Marco Cornaro (1523–1524)
Lorenzo Pucci (1524–1524)
Matthäus Lang von Wellenburg (1524–1535)
Louis de Bourbon de Vendôme (1535–1550)
François de Tournon (1550–1550)
Claude de Longwy de Givry (1550–1561)
Georges d’Armagnac (1561–1564)
Alessandro Farnese (1564–1564)
Georges d’Armagnac (1564–1567)
Giulio Feltre della Rovere (1567–1570)
Georges d’Armagnac (1570–1585)
Karol II de Bourbon (1585–1590)
Markus Sitticus von Hohenems (1590–1595)
Ludovico Madruzzo (1595–1597)
Girolamo Rusticucci (1597–1598)
Girolamo Simoncelli (1598–1600)
Pedro de Deza (1600–1600)
Alessandro Ottaviano de Medici (1600–1600)
Rodrigo de Castro Osorio (1600–1600)
François de Joyeuse (1600–1604)
Agostino Valier (1604–1605)
Ascanio Colonna (1605–1606)
Antonio Maria Sauli (1606–1607)
Giovanni Evangelista Pallotta (1607–1611)
Pierre de Gondi (1611–1616)
Federico Borromeo (1616–1617)
Francesco Sforza di Santa Fiora (1617–1618)
Federico Borromeo (1618–1620)
Alessandro Peretti de Montalto (1620–1620)
Federico Borromeo (1620–1631)
Giovanni Doria (1631–1642)
François de La Rochefoucauld (1642–1645)
Luigi Capponi (1645–1659)
Baltasar Moscoso y Sandoval (1659–1665)
Ernst Adalbert von Harrach (1665–1667)
Giulio Gabrielli (1667–1668)
Virginio Orsini (1668–1671)
Rinaldo d’Este (1671–1671)
Cesare Facchinetti (1671–1672)
Girolamo Grimaldi-Cavalleroni (1672–1675)
Carlo Rossetti (1675–1676)
Niccolò Albergati-Ludovisi (1676–1677)
Alderano Cibo (1677–1679)
Lorenzo Raggi (1679–1680)
Luigi Alessandro Omodei (1680–1685)
Carlo Barberini (1685–1689)
Francesco Maidalchini (1689–1700)
Carlo Barberini (1700–1704)
Francesco Nerli (1704–1708)
Galeazzo Marescotti (1708–1726)
Giuseppe Sacripante (1726–1727)
Giuseppe Renato Imperiali (1727–1737)
Gianantonio Davia (1737–1740)
François-Armand-Auguste de Rohan-Soubise-Ventadour (1740–1749)
Nuno de Cunha da Ataíde (1749–1750)
Giulio Alberoni (1750–1752)
Thomas-Philippe Wallard d’Hénin-Liétard (1752–1759)
Joseph Dominicus von Lamberg (1759–1761)
Jan Teodor Wittelsbach (1761–1763)
Giacomo Oddi (1763–1770)
Giuseppe Pozzobonelli (1770–1783)
Carlo Vittorio Amadeo della Lanze (1783–1784)
Paul d’Albert de Luynes (1784–1788)
Christoph Anton von Migazzi (1788–1803)
Francesco Carafa (1803–1818)
Ludwik Maria de Borbón y Vallabriga (1818–1823)
Giuseppe Firrao (1823–1830)
Luigi Ruffo Scilla (1830–1832)
Cesare Brancadoro (1832–1837)
Joseph Fesch (1837–1839)
Carlo Oppizzoni (1839–1855)
Giacomo Filippo Fransoni (1855–1856)
Benedetto Barberini (1856–1863)
Antonio Tosti (1863–1866)
Engelbertus Sterckx (1866–1867)
Filippo de Angelis (1867–1877)
Friedrich Josef von Schwarzenberg (1877–1885)
Lucien-Louis-Joseph-Napoléon Bonaparte (1885–1895)
Gustav Adolf von Hohenlohe-Schillingsfürst (1895–1896)
Mieczysław Ledóchowski (1896–1902)
José Sebastião Neto (1902–1920)
James Gibbons (1920–1921)
Michael Logue (1921–1924)
Giuseppe Francica-Nava di Bontifé (1924–1928)
Lev Skrbenský z Hříště (1928–1938)
William O’Connell (1938–1944)
Alessio Ascalesi (1944–1952)
Michael von Faulhaber (1952–1952)
Alessandro Verde (1952–1958)
Joseph-Ernest van Roey (1958–1961)
Manuel Gonçalves Cerejeira (1961–1977)
Carlos Carmelo de Vasconcellos Motta (1977–1982)
Giuseppe Siri (1982–1989)
Paul-Émile Léger (1989–1991)
Franz König (1991–2004)
Stephen Kim Sou-hwan (2004–2009)
Eugênio de Araújo Sales (2009–2012)
Paulo Evaristo Arns (2012–2016)
Michael Michai Kitbunchu (od 2016)

Biskupi Bolonii

Biskupi	Zama (313) Faust (342) Domicjan Jowian Euzebiusz (370) Eustazjusz (390) Feliks (397–431) Petroniusz (431–450) Marceli Parteniusz Julian I Geroncjusz Teodor I Lussoriusz Tertulian Jukundus (496) Teodor II Klemens Piotr I German Konstantyn Julian II Adeodat Justynian Luminosus (649) Donus Wiktor I (680) Elizeusz Gaudencjusz Klauzynus Barbatus (736–744) Roman (752–756) Piotr II (786) Witalis (801) Marcin I Teodor III (814–825) Krzysztof (827) Marcin II Piotr III Ursus Jan I (880–881) Sewer (884–898) Piotr IV (905) Jan II Albert (955–983) Jan III (997–1007) Frogeriusz (1019–1028) Alfred (1031–1055) Lambert (1062–1074) Gerard I (1079–1089) Bernard (1096–1104) Wiktor II (1108–1129) Henryk I (1130 1145) Gerard Grassi (1148–1165) Jan IV (11690–1187) Gerardo di Gisla (1187–1198) Gerardo Ariosti (1198–1213) Enrico della Fratta (1213–1240) Ottaviano I Ubaldini administrator (1240 1244) Giacomo Boncambi (1244–1260) Ottaviano II Ubaldini (1263–1295) Schiatta Ubaldini (1295–1298) Giovanni Savelli (1299–1302) Uberto Avvocati (1302–1322) Arnaldo Sabatier di Cahors (1322–1330) Stefano Agonet (1331–1332) Bertrando de Fumel (1332–1339) Beltramino Parravicini (1340–1350) Giovanni di Naso (1352–1360) Almerico Cathy (1361–1371) Bernardo de Bonnevalle (1371–1378) Filippo Carafa (1378–1389) Cosma Migliorati (1389–1390) Rolando da Imola (1390–1390) Bartolomeo Raimondi (1392–1406) Antonio Correr (1407–1412) Giovanni di Michele OSB (1412–1417) Mikołaj Albergati (1417–1443) Ludovico Trevisan (1443–1444) Nicolo Zanolini (1444) Tomaso Parentucelli (1444–1447) Giovanni del Poggio (1447–1447) Filippo Calandrini (1447–1476) Francesco Gonzaga administrator (1476–1483) Giuliano della Rovere (1483–1502) Giovanni Stefano Ferrer (1502–1510) Francesco Alidosi (1510–1511) Achille Grassi (1512–1523) Lorenzo Campeggi (1524–1539) Alessandro Campeggi (1541–1553) Giovanni Campeggi (1553–1563) Ranuccio Farnese (1564–1565)
Arcybiskupi	Gabriele Paleotti (1566–1597) Alfonso Paleotti (1597–1610) Scipione Caffarelli-Borghese (1610–1612) Alessandro Ludovisi (1612–1621) Ludovico Ludovisi (1621–1632) Girolamo Colonna (1632–1644) Niccolò Albergati-Ludovisi (1646–1651) Girolamo Boncompagni (1651–1684) Angelo Maria Ranuzzi (1688–1689) Jacopo Boncompagni (1690–1731) Prospero Lambertini (1731–1754) Vincenzo Malvezzi Bonfioli (1754–1775) Andrea Gioannetti (1778–1800) Carlo Oppizzoni (1802–1855) Michele Viale Prelà (1856–1860) Filippo Maria Guidi (1863–1871) Carlo Luigi Morichini (1871–1877) Lucido Maria Parocchi (1877–1882) Francesco Battaglini (1882–1892) Serafino Vannutelli (1893–1893) Domenico Svampa (1894–1907) Giacomo della Chiesa (1908–1914) Giorgio Gusmini (1914–1921) Giovanni Battista Nasalli Rocca di Corneliano (1922–1952) Giacomo Lercaro (1952–1968) Antonio Poma (1968–1983) Enrico Manfredini (1983–1983) Giacomo Biffi (1984–2003) Carlo Caffarra (2004–2015) Matteo Maria Zuppi (od 2015)

Biskupi