Chlorotalidon
| Ten artykuł od 2008-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
| ||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C14H11ClN2O4S | |||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 338,77 g/mol | |||||||||||||||||||||||||
Wygląd | biały lub żółtawobiały proszek[1] | |||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 77-36-1 | |||||||||||||||||||||||||
PubChem | 2732 | |||||||||||||||||||||||||
DrugBank | DB00310 | |||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | ||||||||||||||||||||||||||
ATC | C03 BA04 | |||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
|
Chlorotalidon, chlortalidon (łac. Chlortalidonum) – lek moczopędny o działaniu podobnym do tiazydów[3]. Jest pochodną sulfonamidową.
Działanie
Mechanizm działania i wskazania są identyczne jak dla hydrochlorotiazydu. Hamuje wchłanianie zwrotne sodu w dystalnych cewkach nerkowych, zwiększając w ten sposób wydalanie wody, sodu, i chloru. Zwiększa także wydalanie z moczem potasu i magnezu. Zmniejsza wydalanie wapnia.
Farmakokinetyka
Dobrze wchłania się z układu pokarmowego. Działanie hipotensyjne pojawia się już po 2 godzinach, osiąga maksimum po 12 godzinach. Czas działania chlorotalidonu wynosi od 48 do 72 godzin.
Interakcje
Inne leki przeciwnadciśnieniowe mogą nasilić działanie chlorotalidonu. Takie samo działanie mogą mieć barbiturany i leki psychotropowe.
Zastosowanie
Znajduje zastosowanie w obrzękach idiopatycznych, niewydolności krążenia, niewydolności wątroby i nerek, nadciśnieniu tętniczym, moczówce prostej.
Chlorotalidon może nasilić toksyczne działanie glikozydów naparstnicy.
Przeciwwskazania
Nie wolno stosować chlorotalidonu w ciężkiej niewydolności nerek oraz ostrym kłębuszkowym zapaleniu nerek.
Nie wolno stosować leku również przy nadwrażliwości na sulfonamidy.
Działanie niepożądane
Powodować może niedociśnienie, bóle i zawroty głowy, kołatania serca. Może wywoływać zaburzenia elektrolitowe.
Dostępne preparaty
- Hydro-Long-Tablinen
- Hygroton
- Odemo-Genat
Przypisy
- ↑ a b c d Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 .
- ↑ a b Chlorthalidone, [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2012-07-07] (ang.).
- ↑ Chlorthalidone – Compound Summary. pubchem.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2012-02-20]. (ang.).
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
- p
- d
- e
- p
- d
- e
C03A – Diuretyki o szybko spłaszczającej się krzywej zależności dawka–efekt; tiazydy |
| ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
C03B – Diuretyki o szybko spłaszczającej się krzywej zależności dawka–efekt (z wyłączeniem tiazydów) |
| ||||||||||
C03C – Diuretyki o prawie liniowej zależności dawka–efekt |
| ||||||||||
C03D – Antagonisty aldosteronu oraz pozostałe leki moczopędne oszczędzające potas |
| ||||||||||
C03E – Leki moczopędne w połączeniu z lekami oszczędzającymi potas |
| ||||||||||
C03X – Inne leki moczopędne |
|