Cristóbal López Romero

Cristóbal López Romero
Kardynał prezbiter
Ilustracja
Cristóbal López Romero (2022)
Herb duchownego Adveniat regnum Tuum
Przyjdź królestwo Twoje
Kraj działania

Hiszpania, Paragwaj, Maroko

Data i miejsce urodzenia

19 maja 1952
Vélez-Rubio

Arcybiskup Rabatu
Okres sprawowania

od 2018

Przewodniczący Konferencji Episkopatów Regionu Afryki Północnej
Okres sprawowania

od 2022

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

salezjanie

Śluby zakonne

2 sierpnia 1974

Prezbiterat

19 maja 1979

Nominacja biskupia

29 grudnia 2017

Sakra biskupia

10 marca 2018

Kreacja kardynalska

5 października 2019
Franciszek

Kościół tytularny

św. Leona I

Multimedia w Wikimedia Commons
Sukcesja apostolska
Data konsekracji

10 marca 2018

Miejscowość

Rabat

Miejsce

katedra św. Piotra

Konsekrator

Juan José Omella Omella

Współkonsekratorzy

Carlos Amigo Vallejo
Vito Rallo

Konsekrowani biskupi
Nicolas Lhernould 8 lutego 2020
Emilio Rocha Grande 25 marca 2023
Współkonsekrowani biskupi
Ángel Fernández Artime 20 kwietnia 2024
Giordano Piccinotti 20 kwietnia 2024

Cristóbal López Romero SDB (ur. 19 maja 1952 w Vélez-Rubio) – hiszpański duchowny rzymskokatolicki, salezjanin, arcybiskup Rabatu od 2017, administrator apostolski sede vacante archidiecezji Tangeru w latach 2019–2022, kardynał prezbiter od 2019, przewodniczący Konferencji Episkopatów Regionu Afryki Północnej (CERNA) od 2022.

Życiorys

Od dwunastego roku życia związany z salezjanami, w którym to zakonie złożył w 1968 pierwsze śluby, zaś sześć lat później śluby wieczyste[1]. W 1973 rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne w salezjańskim seminarium w Barcelonie, a następnie dziennikarskie na Uniwersytecie Autonomicznym w Barcelonie. Święcenia kapłańskie otrzymał 19 maja 1979. Piastował m.in. funkcję prowincjała w Paragwaju (1994-2000), w Boliwii (2011-2014) oraz w hiszpańskiej Inspektorii Maryi Wspomożycielki (2014-2018)[2].

Episkopat

29 grudnia 2017 papież Franciszek mianował go arcybiskupem stołecznej archidiecezji Rabat[1]. Sakry biskupiej udzielił mu 10 marca 2018 arcybiskup Barcelony, kard. Juan José Omella Omella.

1 września 2019 podczas modlitwy Anioł Pański papież Franciszek ogłosił, że mianował go kardynałem[3]. 5 października 2019 na konsystorzu w bazylice św. Piotra kreował go kardynałem prezbiterem, a jako kościół tytularny nadał mu kościół św. Leona[4]. 16 lutego 2020 uroczyście objął swój kościół tytularny w Rzymie[5][6].

15 lutego 2022 wybrano go na przewodniczącego Konferencji Episkopatów Regionu Afryki Północnej (CERNA)[7].

Przypisy

  1. a b Rinuncia dell’Arcivescovo di Rabat (Marocco) e nomina del successore. vatican.va. [dostęp 2017-12-29]. (wł.).
  2. El P. Cristobal López Romero, nuevo Inspector de España Mediterránea. aasalesianospamplona.es. [dostęp 2017-12-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-08)]. (hiszp.).
  3. Annuncio di Concistoro il 5 ottobre per la creazione di nuovi Cardinali. press.vatican.va. [dostęp 2019-09-01]. (wł.).
  4. Concistoro Ordinario Pubblico: Assegnazione dei Titoli. press.vatican.va. [dostęp 2019-10-05]. (wł.).
  5. Avviso dell’Ufficio delle Celebrazioni Liturgiche. press.vatican.va. [dostęp 2020-02-10]. (wł.).
  6. Włochy: Kard. Cristóbal López Romero, salezjanin, obejmuje kościół tytularny pw. św. Leona I. infoans.org. [dostęp 2020-02-17]. (pol.).
  7. Conférence Episcopale Régionale du Nord de l’Afrique (C.E.R.N.A.). gcatholic.org. [dostęp 2024-06-09]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Nota biograficzna Cristóbala Lópeza Romero na stronie archidiecezji Rabatu. [dostęp 2024-05-05]. (fr.).
  • Nota biograficzna Cristóbala Lópeza Romero na stronie Stolicy Apostolskiej. [dostęp 2024-05-05]. (wł.).
  • Cristóbal López Romero w słowniku biograficznym kardynałów Salvadora Mirandy  [dostęp 2022-06-29] (ang.)
  • Cristóbal López Romero [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2017-12-29]  (ang.).
  • p
  • d
  • e
Kardynał
biskup
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
prezbiter
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Kardynał
diakon
kardynałowie
elektorzy
kardynałowie
nieelektorzy
Powiązane
byli
kardynałowie

Liczba purpuratów wynosi 236 zaś uprawnionych do udziału w Konklawe wynosi 126
(a) – utracił prawa elektorskie, pomimo nie ukończonych 80 lat

  • p
  • d
  • e
Hiszpańscy kardynałowie
Zmarli kardynałowie (XX–XXI wiek)
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich