François Ozon

François Ozon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1967
Paryż

Zawód

reżyser, scenarzysta, producent filmowy

Lata aktywności

od 1988

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

François Ozon (ur. 15 listopada 1967 w Paryżu[1][2]) – francuski reżyser, scenarzysta i producent filmowy.

Jego filmy stanowią satyryczne spojrzenie na rzeczywistość, a istotną rolę odgrywają kwestie ludzkiej seksualności (często pojawiają się w nich wątki homoseksualne). Międzynarodową sławę przyniosły mu filmy 8 kobiet (2002) oraz Basen (2003)[3].

Życiorys

Rodzina i edukacja

Jest synem René Ozona i Anne-Marie. Wychowywał się z bratem Guillaume i siostrą Julie. W dzieciństwie występował jako model.

W 1993 ukończył reżyserię we francuskiej szkole filmowej FEMIS (Fondation Européenne pour les Métiers de l'Image et du Son) oraz studiował filmoznawstwo na Sorbonie[4].

Kariera

W czasie studiów w Institut des Hautes Études Cinématographiques nakręcił kilka filmów krótkometrażowych, w tym Une robe d’été (1996) czy Scènes de lit (1998), w których już ujawnił się jego charakterystyczny styl. Jego debiutancki film pełnometrażowy Sitcom (1998) został przychylnie przyjęty przez krytykę i publiczność.

Kolejnym filmem w jego reżyserii była adaptacja prozy Fassbindera Krople wody na rozpalonych kamieniach (2000). Ale dopiero 8 kobiet (2002) z całą plejadą gwiazd francuskiego kina (Catherine Deneuve, Fanny Ardant, Isabelle Huppert, Emmanuelle Béart) pojawił się w kinach poza Francją. To groteskowe połączenie klasycznego kryminału, którego akcja dzieje się w jednym pomieszczeniu, oraz musicalowych popisów było także dużym sukcesem kasowym. Film Basen (2003) z Charlotte Rampling i Ludivine Sagnier w rolach głównych uznawany jest za najbardziej osobisty z jego obrazów.

Jest jawnym gejem[5][6].

Filmografia

Reżyser

Filmy fabularne

Filmy krótkometrażowe

  • 1991 Une goutte de sang
  • 1991 Peau contre peau (les risques inutiles)
  • 1991 Le Trou madame
  • 1991 Deux plus un
  • 1992 Thomas reconstitué
  • 1993 Victor
  • 1994 Une rose entre nous (Róża między nami)
  • 1994 Action vérité
  • 1995 La petite mort (Mała śmierć)
  • 1996 Letnia sukienka (Une robe d’été)
  • 1997 Scènes de lit
  • 1998 X2000

Przypisy

  1. François Ozon. AlloCiné. [dostęp 2017-01-11]. (fr.).
  2. François Ozon - Regizor. CineMagia.ro. [dostęp 2017-01-11]. (rum.).
  3. François Ozon. Rotten Tomatoes. [dostęp 2017-01-11]. (ang.).
  4. Barbara Hollender. Bawię się melodramatem. „Rzeczpospolita”. Środa, 22 sierpnia 2007 roku. 195 (7792). s. 9. 
  5. François Ozon w bazie Notable Names Database (ang.)
  6. Francois and His Friends - Summer 2000. Filmmaker Magazine. [dostęp 2017-01-10]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • p
  • d
  • e
Filmy w reżyserii François Ozona
1990–99
2000–09
2010–19
2020–29
  • Lato ’85 (2020)
  • Wszystko poszło dobrze (2021)
  • Peter von Kant (2022)
  • Moja zbrodnia (2023)

  • ISNI: 0000000122825095
  • VIAF: 85111759
  • ULAN: 500331663
  • LCCN: nr2001023794
  • GND: 124118860
  • NDL: 00902978
  • LIBRIS: hftx1ch11szfd9q
  • BnF: 13609396g
  • SUDOC: 055337465
  • SBN: MILV258665
  • NLA: 40714572
  • NKC: pna2007370829
  • BNE: XX1646178
  • NTA: 187544808
  • BIBSYS: 2085570
  • CiNii: DA14382980
  • PLWABN: 9810576624905606
  • NUKAT: n2009042510
  • J9U: 987007590956205171
  • CANTIC: a10948703
  • LNB: 000308033
  • KRNLK: KAC201204791
  • LIH: LNB:BvsZ;=CV
  • PWN: 6859997
  • Britannica: biography/Francois-Ozon
  • Universalis: francois-ozon
  • БРЭ: 2290138
  • NE.se: francois-ozon
  • SNL: François_Ozon